Τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό γίνονται σταδιακά πραγματικότητα. Το πιο πρόσφατο αυτοκίνητο της Tesla έχει αυτόματο πιλότο. Ο γενικός διευθυντής της Uber δήλωσε ότι θα αγοράσει κάθε αυτοκίνητο χωρίς οδηγό που μπορεί να παράγει η Tesla ετησίως (γύρω στα 500.000). Το αυτοκίνητο χωρίς οδηγό της Google με προσπερνά μερικές φορές όταν πηγαίνω με το ποδήλατο στη δουλειά μου στο Austin. Άλλοι κατασκευαστές σχεδιάζουν τα δικά τους συστήματα κίνησης χωρίς οδηγό. Υπάρχει ακόμα και συζήτηση για αγώνες με αυτοκίνητα χωρίς οδηγό.
Οπότε επιτρέψτε μας να φανταστούμε ένα όχι και τόσο μακρινό (και αρκετά πιθανό) μέλλον όπου τα περισσότερα αυτοκίνητα στους δρόμους πάνε μόνα τους. Αυτά τα αμάξια είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους –μεταφέρουν πληροφορίες για τη θέση, την ταχύτητα, την κυκλοφορία και τους κινδύνους που τα περιβάλλουν. Δεν χρειάζεται να σταματάτε στα σταυροδρόμια αν δεν υπάρχει κίνηση. Ένα μεγάλο σύστημα διαχείρισης κυκλοφορίας διατηρεί τα οχήματα εν κινήσει, βρίσκοντας την καλύτερη διαδρομή.
Ένα ολόκληρο αυτοδιαχειριζόμενο κυκλοφοριακό σύστημα που μειώνει την κίνηση, τα ατυχήματα και τις εκπομπές καυσαερίων –και όλα αυτά με χαμηλό κόστος. Πόσο ακόμα θα χρειαστεί μέχρι οι άνθρωποι να φτάσουν στο σημείο όχι μόνο να δέχονται κάτι τέτοιο, αλλά να το προτιμούν; Ενώ πολλοί σπεύδουν να ισχυριστούν ότι κανείς δεν θα το θέλει αυτό, πόσοι άνθρωποι μετακινούνται ακόμα με άμαξες;
Οι συνέπειες των αυτοκινήτων χωρίς οδηγό είναι τεράστιες γιατί η βιομηχανία των μεταφορών είναι τεράστια, απασχολώντας περίπου 5.000.000 εργαζομένους μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ξαφνικά, δεν χρειάζεστε οδηγούς για τα ταξί, τα λεωφορεία, τα απορριμματοφόρα, τις μεταφορές, και για οτιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Και όχι μόνο τα αμάξια –τα πλοία, τα αεροπλάνα, οτιδήποτε κινείται και μπορεί να γίνει αυτόματο. Μόλις ξεκινήσει αυτή η διαδικασία, πιθανόν θα γίνει γρήγορα, γιατί θα εξοικονομηθούν πολλά χρήματα με αυτόν τον τρόπο. Τι συνέβη στα άλογα όταν δεν τα χρειαζόμασταν πλέον για να σέρνουν κάρα;
Οι οδηγοί είναι ζωτικής σημασίας για το σημερινό σύστημα μεταφορών
Οι άνθρωποι που οδηγούν σήμερα αυτά τα οχήματα είναι σήμερα από τους πολυτιμότερους στην κοινωνία. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής θα έφτανε σε τέλμα αν εξαφανίζονταν όλοι ξαφνικά. Όλοι μαζί, αυτά τα εκατομμύρια ανθρώπων, μεταφέρουν τρόφιμα στα σουπερμάρκετ μας, παίρνουν τα σκουπίδια από τα σπίτια μας και πάνε τα παιδιά μας στο σχολείο. Τι θα συμβεί σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι, χωρίς να φταίνε, καθίστανται άνεργοι με μια δεξιότητα που δεν είναι πλέον απαραίτητη για την κοινωνία;
Προφανώς, έχουν εξαλειφθεί δουλειές από την κοινωνία στο παρελθόν: πόσοι άνθρωποι είναι σιδηρουργοί, τσαγκάρηδες ή καθαριστές καμινάδων; Ολόκληρα επαγγέλματα έχουν εξαφανιστεί από την κοινωνία στο παρελθόν με ελάχιστες συνέπειες, γιατί πρέπει τώρα να νοιαστούμε;
Κάτι άλλαξε.
Φανταστείτε ότι ζούσατε πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Το μέσο προσδόκιμο ζωής είναι χαμηλό. Η τεχνολογία είναι σε πρωτόγονα επίπεδα. Η τροφή είναι ελάχιστη. Το σήμα του ασύρματου δικτύου είναι πέρα για πέρα άθλιο. Περνάτε όλον τον χρόνο σας αναζητώντας τροφή, και τον ελάχιστο χρόνο που διαθέτετε ασχολείστε ουσιαστικά με την επιστήμη. Δεν πρόκειται για πολύ προχωρημένη επιστήμη, βέβαια –αναφέρομαι στο να χτυπάτε πέτρες μεταξύ τους, να ανακαλύπτετε τη φωτιά, να φτιάχνετε δόρατα- εν τούτοις, αυτές οι ανακαλύψεις είναι επιστήμη και η πρόοδος είναι αργή.
Τώρα φανταστείτε ότι πηγαίνετε πίσω μια μόνο χιλιετία. Είστε πλέον ένας χωρικός, όπως και όλοι οι άλλοι. Το μέσο προσδόκιμο ζωής εξακολουθεί να είναι χαμηλό. Περνάτε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σας καλλιεργώντας τρόφιμα ώστε οι λίγοι προνομιούχοι να μην χρειάζεται να ασχολούνται με τις γεωργικές εργασίες. Σαν σύνολο, η κοινωνία έχει λίγο περισσότερο χρόνο για εφευρέσεις και ανακαλύψεις. Η πρόοδος είναι ταχύτερη, αλλά λίγο. Η ζωή για τους χωρικούς εξακολουθεί να είναι άσχημη. Το σήμα του ασύρματου δικτύου ακόμα πάσχει.
Τώρα είστε εσείς. Το μέσο προσδόκιμο ζωής είναι υψηλότερο από ποτέ. Είτε ανήκετε στο 1,5% της Αμερικανικής κοινωνίας που ασχολείται με τις καλλιέργειες για χάριν όλων των υπολοίπων ή στο 98,5% που απασχολείται σε εντελώς διαφορετικούς τομείς. Όπου και αν ανήκετε, η ζωή σας είναι σχετικά καλή, το σήμα του ασύρματου δικτύου είναι απίστευτα καλύτερο και ουσιαστικά ζείτε σαν βασιλείς (τουλάχιστον συγκριτικά με τις προαναφερθείσες εκδοχές). Οπότε τι είναι αυτό που άλλαξε;
Η τεχνολογία.
Όταν η μετάβαση γίνεται πολύ γρήγορα
Οι αγρότες αντικαταστάθηκαν από τα μηχανήματα και έγιναν κατασκευαστές. Οι κατασκευαστές αντικαταστάθηκαν με τη σειρά τους από πλατφόρμες και έγιναν στη συνέχεια μηχανικοί υπολογιστών. Όσο πιο πολλοί άνθρωποι σε μια κοινωνία έχουν την ελευθερία να σκέφτονται, να δημιουργούν και να κάνουν πράγματα που δεν αφορούν τη συντήρηση της κοινωνίας (όπως οι αγροτικές εργασίες και οι μετακινήσεις πραγμάτων), τόσο πιο πολλοί άνθρωποι είναι διαθέσιμοι να γίνουν καλλιτέχνες, επιστήμονες και επιχειρηματίες. Αυτό ωθεί σε περισσότερες ανακαλύψεις, οι οποίες, από την πλευρά τους, δίνουν μεγαλύτερο χώρο και χρόνο στους ανθρώπους να σκέφτονται, και τα λοιπά. Η ανθρωπότητα το κάνει αυτό εδώ και χιλιετίες.
Αλλά αυτή η διαδικασία αντικατάστασης ενός επαγγέλματος με κάποιο άλλο ήταν πάντα αργή. Η κοινωνία χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί στην αλλαγή των απαραίτητων δεξιοτήτων. Στην πραγματικότητα, λίγοι αγρότες στην πραγματικότητα επανεκπαιδεύονται για να γίνουν κατασκευαστές και λίγοι κατασκευαστές προχωρούν και γίνονται μηχανικοί υπολογιστών. Είναι πολύ πιο πιθανό να είναι η επόμενη γενιά αυτή που θα εκπαιδευτεί για να αποκτήσει τις νέες δεξιότητες που απαιτεί η σύγχρονη κοινωνία. Τα παιδιά των αγροτών γίνονται κατασκευαστές και τα παιδιά των κατασκευαστών σπουδάζουν την επιστήμη των υπολογιστών. Αλλά σε κάποιο σημείο, ο ρυθμός της αλλαγής μπορεί να γίνει πιο γρήγορος από τον ρυθμό με τον οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά. Σε κάποιο σημείο, ο κατασκευαστής πρέπει να επανειδικευτεί ως μηχανικός υπολογιστών … ή θα έρθει αντιμέτωπος με την ανεργία.
Στην πραγματικότητα, έχουμε ήδη ξεπεράσει αυτό το σημείο∙ συνέβη κατά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου, όταν η βιομηχανία παραγωγής μετατράπηκε στην αυτοματοποιημένη παραγωγή. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Ντιτρόιτ, μια πόλη της οποίας ο πληθυσμός αυξήθηκε από 300.000 το 1900 σε σχεδόν 2.000.000 το 1950 λόγω της αυτοκινητιστικής βιομηχανίας. Εν τούτοις, λίγο μετά από αυτή την κορύφωση, μέσα από ένα μείγμα κακής διαχείρισης, παγκόσμιου ανταγωνισμού και αυτοματοποίησης, οι παραγωγικές θέσεις εργασίας εξαφανίστηκαν, ενώ οι άνθρωποι όχι. Το Ντιτρόιτ παρήκμασε. Το 2012, το Ντιτρόιτ πρωτοστάτησε στους φόνους που σημειώθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, και το 2013 κήρυξε πτώχευση. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι ενδημικό: μεγάλα μέρη χωρών που κάποτε ευημερούσαν είναι πλέον φτωχά γιατί οι βιομηχανίες τους κατέρρευσαν σχετικά γρήγορα.
Από κοινωνικής πλευράς, η απελευθέρωση επιπλέον εκατομμυρίων ανθρώπων για να κάνουν πιο περίπλοκα πράγματα είναι ωφέλιμη. Δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γίνουν καλλιτέχνες, επιστήμονες και επιχειρηματίες, με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο μειώνεται ο αριθμός των αγροτών και των κατασκευαστών.
Για τα εκατομμύρια άτομα που έχασαν ξαφνικά τις δουλειές τους, η εξέλιξη αυτή είναι πολύ άσχημη. Ως κοινωνία, δεν είμαστε τόσο καλοί στο να τους βοηθάμε να επανεκπαιδευτούν. Αντίθετα, τους αφήνουμε να μαραζώσουν. Πρέπει εμείς ως κοινωνία να πληρώνουμε ώστε να επανειδικευτούν οι εργάτες των οποίων οι δουλειές καθίστανται απαρχαιωμένες, ή απλά πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε στο Ντιτρόιτ;
Αυτά τα ερωτήματα είναι σημαντικά, και πρέπει να αρχίσουμε να τα συζητάμε τώρα. Βρισκόμαστε σε ένα τεχνολογικό χείλος του γκρεμού, μια κρίσιμη καμπή, μια περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας εφάμιλλη με την ανακάλυψη της γεωργίας και της Βιομηχανικής Επανάστασης.
Πρόσφατα, ένα πρόγραμμα υπολογιστή πέρασε τις εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο. Τα ρομπότ μπορούν να μαγειρεύουν και να δουλεύουν στο λιανεμπόριο. Τα ρομπότ μπορούν να μαθαίνουν, και μαθαίνουμε πώς να τα κάνουμε να μαθαίνουν πιο γρήγορα. Υπάρχουν ακόμα και προγράμματα υπολογιστών που μπορούν να ξαναγράφονται από μόνα τους για να γίνουν πιο αποτελεσματικά.
Πρέπει να αποφασίσουμε τώρα τι θα κάνουμε για αυτούς τους οδηγούς που αντικαθίστανται στο όνομα της προόδου γιατί αυτό που θα κάνουμε τώρα θα θέσει ένα πρότυπο. Ένα πρότυπο για το τι θα κάνει η κοινωνία για όλους μας, καθώς θα αντικατασταθούμε και εμείς σταδιακά από την τεχνολογία. Πόσο ακόμα θα χρειαστούμε για να επανεκπαιδεύσουμε τους επιστήμονες της πληροφορικής; Τι θα θέλουν τα παιδιά τους να γίνουν;
_________________________
~ Leon Vanstone, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στην Αερομηχανική στο University of Texas at Austin.
Πηγή: elogiki.gr από singularityhub.com
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com