Και κάτι άλλο... (277 άρθρα)

Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι ένα σκυλίσιο έτος αντιστοιχεί σε επτά ανθρώπινα, αλλά οι επιστήμονες έχουν καταρρίψει αυτή την ιδέα. Τώρα παρουσίασαν μια νέα μαθηματική φόρμουλα που υπολογίζει με ακρίβεια πόσο χρονών είναι ο σκύλος σας αν ήταν άνθρωπος – μόνο που δεν αρκεί πια να πολλαπλασιάσετε με το επτά, αλλά πρέπει να θυμηθείτε τι είναι οι λογάριθμοι που μάθατε στο σχολείο.

Η νέα εξίσωση είναι η εξής: η ανθρώπινη ηλικία του σκύλου ισούται με τον φυσικό λογάριθμο της ηλικίας του σκύλου πολλαπλασιασμένο επί 16 συν 31 ή πιο σύντομα:

, όπου η ηλικία του σκύλου

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γενετικής Τρέι Άϊντεκερ του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Ντιέγκο, έκαναν τη σχετική προδημοσίευση στο bioRxiv.

Η νέα εξίσωση βασίζεται σε μια σχετικά νέα ιδέα της βιολογίας, ότι οι χημικές τροποποιήσεις στο DNA που συμβαίνουν στη διάρκεια της ζωής, δημιουργούν το λεγόμενο «επιγενετικό ρολόι», το οποίο καταγράφει αρκετά καλά τη βιολογική ηλικία ενός ανθρώπου ή ζώου, σε αντίθεση με τη χρονολογική ηλικία του.

Όλοι οι σκύλοι, άσχετα με τη ράτσα τους, ακολουθούν μια παρόμοια αναπτυξιακή πορεία, φθάνοντας στην εφηβεία περίπου στην ηλικία των δέκα μηνών και πεθαίνοντας πριν τα 20 τους. Επιπλέον, οι σκύλοι πάσχουν από παρόμοιες αρρώστιες με τους ανθρώπους και γερνάνε βιολογικά με τον ίδιο τρόπο, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν ομοιότητες στα επιγενετικά ρολόγια ανθρώπων και σκύλων.

Με βάση τη νέα φόρμουλα, ένα σκυλάκι επτά εβδομάδων αντιστοιχεί βιολογικά σε ένα ανθρώπινο μωρό εννέα μηνών, μια ηλικία περίπου που και τα δύο είδη αρχίζουν να βγάζουν δόντια. Ένας σκύλος ράτσας «Λαμπραντόρ», που κατά μέσο όρο ζει 12 χρόνια, έχει το μέσο παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής ενός ανθρώπου (70 χρόνια).

Πηγή: skai.gr

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και μαζί τους πλησιάζουν και οι μέρες των δώρων, των οικογενειακών στιγμών γύρω από το τραπέζι, της διασκέδασης και της χαλάρωσης. Μέρες αγάπης και ζεστασιάς, τα Χριστούγεννα είναι ακόμη μια ευκαιρία να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη και να προσφέρουμε πρωτότυπα δώρα στους αγαπημένους μας αλλά και… τον πλανήτη!

Με ποιους τρόπους μπορούμε λοιπόν φέτος να κάνουμε ένα δώρο στον εαυτό μας και στον πλανήτη;

Τι επιλέγουμε για το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τον στολισμό;

Ανάμεσα σε φυσικό ή τεχνητό δέντρο, η απάντηση μπορεί να μας εκπλήξει:  προτιμούμε φυσικό μιας και είναι καλύτερο για το περιβάλλον! Η επιλογή του φυσικού ελάτου προκαλεί τις μισές περιβαλλοντικές επιπτώσεις ως προς την κατανάλωση φυσικών πόρων, σε σχέση με το τεχνητό. Το φυσικό έλατο είναι επίσης 2 φορές καλύτερο ως προς τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και 3 φορές καλύτερο ως προς τις επιπτώσεις για το φυσικό οικοσύστημα (περισσότερα εδώ).

Μετά την επιλογή του δέντρου, σειρά έχει ο στολισμός του και εκεί, καλό είναι να προτιμήσει κανείς τα LED λαμπάκια, αφού καταναλώνουν 90% λιγότερη ενέργεια σε σχέση με τα συμβατικά και θεωρούνται πιο ασφαλή. 

Στο οικογενειακό γιορτινό τραπέζι…

Η σπατάλη τροφίμων φτάνει στο απόγειό της κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Είναι κρίμα να πετιούνται τόσα τρόφιμα, τη στιγμή που γύρω μας μεγαλώνει ο αριθμός των ανθρώπων που αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες σε τροφή. Φέτος, μπορούμε να δούμε τα Χριστούγεννα διαφορετικά και να «μην πετάξουμε τίποτα» ισορροπώντας ταυτόχρονα τη διατροφή μας!

• Ψωνίζουμε μόνο με λίστα και δεν παρασυρόμαστε από τις σειρήνες των «εορταστικών προσφορών».
• Αν το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι είναι για πέντε, δε χρειάζεται να σερβίρουμε φαγητό για δέκα. Σερβίρουμε σωστές μερίδες και ξαναγεμίζουμε τα πιάτα μας. Ακόμη κι αν περισσέψει κάτι, υπάρχουν άπειρες ιδέες για να το εκμεταλλευτείτε σε «νέα πιάτα» τις επόμενες ημέρες. Η βασιλόπιτα μπορεί να γίνει βάση για ένα άλλο γλύκισμα, το κρέας νόστιμη κρεατόπιτα, ενώ όσα φαγητά δεν καταναλωθούν άμεσα μπορούν να μπουν στην κατάψυξη. Εδώ μπορούμε να βρούμε έναν πρωτότυπο «Τσελεμεντέ με περισσεύματα».
• Αγοράζουμε κρέας, αλλά με μέτρο. Μπορούμε να φτιάξουμε ένα σωρό μεζέδες και συμπληρωματικά πιάτα με βάση τα λαχανικά που θα χαρίσουν χρώμα και γευστικές απολαύσεις στο τραπέζι! Η υπερκατανάλωση κρέατος δεν είναι καλή για την υγεία μας. Ούτε για το περιβάλλον. Κι αυτό λόγω του μεγάλου υδατικού αποτυπώματος του κρέατος και του μεγάλου αποτυπώματος του σε άνθρακα. Αρκεί να σκεφτούμε ότι μόνο για την παρασκευή 5 κιλών μπριζόλας απαιτείται ποσότητα νερού ίση με αυτή που καταναλώνει μια οικογένεια όλο το χρόνο. 
• Αν γνωρίζουμε κάποιον γείτονα που τα βγάζει πέρα με δυσκολία μπορούμε πάντα να του προσφέρουμε φαγητό με διακριτικότητα και ανθρωπιά. Το φαγητό είναι συνώνυμο της αγάπης και της αλληλεγγύης.

Ο χειμώνας είναι μια δύσκολη εποχή για τον οργανισμό μας και κυρίως για την καρδιά μας. Το κρύο «κουράζει» την καρδιά και «ρίχνει» την άμυνα του οργανισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι πιο αυξημένα το χειμώνα σε σχέση με τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο πιο εύκολος και νόστιμος τρόπος για να τονώσουμε το καρδιακό μας σύστημα είναι η κατανάλωση φρούτων. Τα χειμωνιάτικα φρούτα είναι ευεργετικά, αφού έχουν υψηλή διατροφική αξία, βιταμίνες και αντιοξειδωτική δράση, αλλά επίσης έχουν και υπέροχη γεύση, αρώματα και χρώματα!

Πορτοκάλι

Το πορτοκάλι είναι ένα φρούτο με ευχάριστη γλυκόξινη γεύση και έντονο άρωμα. Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για την υγεία, καθώς είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, φυλλικό οξύ, κάλιο, σελήνιο και φυτικές ίνες, β – καροτίνη, πηκτίνη, κάλιο, ασβέστο, σίδηρο, ιώδιο, φώσφορο, μαγγάνιο, νάτριο, χλώριο και ψευδάργυρο. Συμβάλλει έμμεσα στην πρόληψη χρόνιων ασθενειών, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο καρκίνος, η αναιμία και οι διαταραχές του νευρικού σωλήνα.

Δεν είναι τυχαίο που οι μαμάδες συνηθίζουν και στύβουν φρέσκο χυμό πορτοκάλι στα παιδιά, καθώς το πορτοκάλι μάς προμηθεύει με σχεδόν το 100% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε βιταμίνη C. Ειδικά τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι καπνιστές, μπορούν να ωφεληθούν σημαντικά από την κατανάλωση πορτοκαλιών.

Ένα από τα πιο σημαντικά φλαβονοειδή στα πορτοκάλια είναι η εσπεριδίνη. Η εσπεριδίνη και η πηκτίνη στα πορτοκάλια έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν την LDL – χοληστερόλη. Επίσης, το φυλλικό οξύ που περιέχεται στα πορτοκάλια βοηθά στη σωστή ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Μανταρίνι

Το μανταρίνι είναι ένα πολύ αρωματικό φρούτο και ανήκει στην οικογένεια των εσπεριδοειδών. Περιέχει άφθονη βιταμίνη C και καροτινοειδή και είναι γνωστό για τις καταπραϋντικές και αγχολυτικές ιδιότητές του. Είναι πολύτιμη πηγή αντιοξειδωτικών, όπως ναριγενίνη, εσπερετίνη, βιταμίνη Α και καροτένιο και περιέχει ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο. Η βιταμίνη Α βοηθά στην ανάπτυξη των δοντιών και των οστών και ενισχύει τη νυχτερινή όραση. Χαρίζει προστασία στο δέρμα, καταπολεμώντας έτσι τη γήρανση του και μειώνοντας την ευαισθησία μας στον ήλιο.
Σύμφωνα με Ιαπωνικές μελέτες  το 2006, η κατανάλωση μανταρινιού μειώνει σημαντικά την πιθανότητα να εμφανίσει κάποιος καρκίνο του ήπατος, καρδιοπάθειες, εγκεφαλικό επεισόδιο και διαβήτη.

Ακτινίδιο

Το ακτινίδιο είναι από πολλούς ένα παρεξηγημένο φρούτο. Έχει γλυκόξινη γεύση, με εξωτερικό καφέ φλοιό, ενώ εσωτερικά είναι πράσινο με μικρούς μαύρους σπόρους. Περιέχει την περισσότερη βιταμίνη C από οποιοδήποτε άλλο φρούτο (ναι, ακόμα κι από το πορτοκάλι!). Η βιταμίνη C αποτελεί ισχυρό αντιοξειδωτικό, το οποίο βοηθά στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών, καθώς επίσης και στην παραγωγή κολλαγόνου, για τη διατήρηση της υγείας του δέρματος.

Αποτελεί εξαιρετική πηγή των λιποδιαλυτών βιταμινών Α και Ε, οι οποίες επιβραδύνουν τη διαδικασία της γήρανσης και προστατεύουν τα κύτταρα από φθορές. Βοηθάει στη διαδικασία της πέψης και προστατεύει από εποχικές ασθένειες.
Περιέχει αρκετά ιχνοστοιχεία όπως κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, χαλκό και ψευδάργυρο. Το κάλιο βοηθάει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και περιέχεται στο ακτινίδιο σχεδόν στην ίδια ποσότητα που περιέχεται και στη μπανάνα.

Πολλές έρευνες έδειξαν ότι η αυξημένη κατανάλωση φυτικών τροφών, όπως το ακτινίδιο, μειώνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας και θνησιμότητας. Επιπλέον, η κατανάλωση ακτινιδίου θεωρείται ότι μπορεί να βελτιώσει την έναρξη του ύπνου, καθώς και τη διάρκεια και την αποτελεσματικότητά του σε ενήλικες με διαταραχές ύπνου.
Από την άλλη πλευρά, οι πάσχοντες από έλκος και γαστρίτιδα καλό είναι να το αποφεύγουν.

Μήλο

Η φράση «ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα» δεν καθιερώθηκε τυχαία. Το μήλο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη και φυτικές ίνες, περιέχει βιταμίνες (Α, C), αντιοξειδωτικά (πολυφαινόλες) και μέταλλα. Έχει αντιγηραντική, αγχολυτική και αντιπυρετική δράση. Επιπλέον έχει δειχτεί ότι βοηθά στην πρόληψη του καταρράκτη στους ήδη διαβητικούς ασθενείς

Οι πολυφαινόλες, που περιέχονται στα μήλα, προστατεύουν από το στρες, την υπεριώδη ακτινοβολία και τις μολύνσεις. Τα μήλα έχουν την ιδιότητα να μειώνουν την ολική χοληστερόλη και την LDL-χοληστερόλη εξαιτίας της περιεκτικότητά τους σε νερό, τις διαλυτές φυτικές ίνες (πηκτίνη) και ασυνήθιστο μείγμα των πολυφαινολών που περιέχουν. Τέλος, τα μήλα βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου λόγω των διαλυτών και αδιάλυτων φυτικών ινών που περιέχονται σε αυτό.

Ρόδι

Το ρόδι από την αρχαιότητα αποτελεί σύμβολο της καλοτυχίας και της μακροζωΐας. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες C, A, E, Κάλιο, σίδηρο και σε αντιοξειδωτικές ουσίες όπως οι ταννίνες, οι πολυφαινόλες και ανθοκυανίνες, οι οποίες παρουσιάζουν ευεργετικά αποτελέσματα σε κάποια χρόνια νοσήματα.

Οι αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχονται στο ρόδι επιδρούν στο μεταβολισμό της χοληστερόλης μειώνοντας έτσι τις καταστροφικές επιδράσεις της κακής χοληστερόλης LDL στα αιμοφόρα αγγεία και βοηθούν το καρδιαγγειακό σύστημα. Επίσης, φαίνεται ότι έχουν σημαντική κατασταλτική δράση εναντίον του καρκίνου του προστάτη και του καρκίνου του δέρματος. 

Πηγή: naturaldoctor.gr

Όπως προδίδει και η καθομιλούμενη γλώσσα, η κοινή γνώμη πιστεύει στο είδος μας υπάρχουν φυλές. Και συνηθίζει να κατατάσσει τους ανθρώπους ανάλογα με το χρώμα του δέρματος.

Όμως, ακόμη και με αυτό το κριτήριο, ένας προσεκτικός παρατηρητής θα αντιλαμβανόταν ότι δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ μαύρων και λευκών, αλλά μια συνεχής διαβάθμιση  με το χρώμα του δέρματος να γίνεται σκουρότερο από τους πόλους προς τον ισημερινό.

Δεν διαθέτουμε κανένα πειστήριο, φαίνεται όμως ότι το χρώμα του δέρματος εκείνων των πρώτων αποικών που εγκατέλειψαν την Αφρική πριν από 50.000 χρόνια πρέπει να ήταν σκούρο. Κατά τις μετακινήσεις τους, οι ανθρώπινες ομάδες συναντούσαν διαφορετικά περιβάλλοντα, στα οποία προσαρμόζονταν, με αποτέλεσμα την πολυμορφία που βλέπουμε σήμερα. Η απόκτηση όλο και ανοιχτότερου δέρματος ήταν μια αναγκαστική προσαρμογή στην πορεία προς τον Βορρά.

Τα ανθρωποειδή πρωτεύοντα, που, με εξαίρεση τον άνθρωπο είναι όλα τριχωτά, έχουν ανοιχτό χρώμα δέρματος. Δεν γνωρίζουμε πότε ο άνθρωπος έχασε το τρίχωμά του. Η απώλεια αυτή μπορεί να ήταν ευεργετική στο ζεστό κλίμα της Αφρικής, ιδιαίτερα εάν συνέβη την εποχή που οι πρόγονοί μας υιοθετούσαν τη δίποδη βάδιση και όδευαν από το δάσος προς τη σαβάνα. Η δίποδη βάδιση διευκολύνει τις μακρές πορείες, οι οποίες όμως ζεσταίνουν. Έτσι, η απώλεια του τριχώματος ενδεχομένως να είχε προσαρμοστική αξία, δεδομένου ότι διευκολύνει την εξάτμιση νερού, μέσω της εφίδρωσης, και χαρίζει ανακουφιστική δροσιά.

Ωστόσο, χωρίς τρίχωμα, το δέρμα κινδυνεύει από τις βλαβερές υπεριώδεις ηλιακές ακτίνες, που είναι εντονότερες στα μικρά γεωγραφικά πλάτη. Χωρίς υπεριώδη ακτινοβολία, όμως, το δέρμα δεν μπορεί να παραγάγει βιταμίνη D, η οποία είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική ανάπτυξη. Επομένως, ο βαθμός προστασίας του δέρματος, είτε με τρίχωμα είτε με μελανίνη, πρέπει να είναι τόσος, ώστε να συμβιβάζει τις δύο αντίθετες ανάγκες: την ικανοποιητική θωράκιση απέναντι στην υπεριώδη ακτινοβολία και την επαρκή τροφοδοσία με βιταμίνη D.

Κατά την πορεία λοιπόν προς τον Βορρά, οι άτριχοι αλλά σκουρόχρωμοι πρόγονοί μας συναντούν περιβάλλοντα με όλο και χαμηλότερες εντάσεις υπεριώδους ακτινοβολίας. Το σκούρο δέρμα  εδω δεν είναι μόνο περιττό, αλλά και επιζήμιο, μια και τα υψηλά επίπεδα μελανίνης δεν επιτρέπουν στη χαμηλή υπεριώδη ακτινοβολία να διεισδύσει στις στιβάδες εκείνες του δέρματος όπου γίνεται η σύνθεση της βιταμίνης D.

Μεταλλάξεις λοιπόν που μειώνουν τη στις μελανίνη ευνοούνται από το νέο περιβάλλον και σταδιακά καθιερώνονται. Αυτή είναι η βιολογική και περιβαλλοντική βάση της χρωματικής μας ποικιλομορφίας. Και είναι ο λόγος που οι σημερινοί Αφρικανοί πρέπει να προσέχουν την περιεκτικότητα της τροφής τους σε βιταμίνη D όταν μεταναστεύουν στον Βορρά, ενώ οι βόρειοι να καλύπτουν το δέρμα τους όταν ακολουθούν την αντίθετη πορεία. 

Το χρώμα του δέρματος ελέγχεται από ελάχιστα γονίδια. Το ίδιο  και πολλοί άλλοι χαρακτήρες, οι οποίοι κατανέμονται άνισα στις διάφορες ανθρώπινες ομάδες, ελέγχουν περισσότερο ή λιγότερο ορατές λειτουργίες και σχετίζονται περισσότερο ή λιγότερο εμφανώς με κάποια περιβαλλοντική ανάγκη.

Υπάρχει άραγε λόγος να  κατατάξουμε σε διαφορετικές «φυλές» τους Μεσογειακούς και τους κεντροευρωπαϊκούς λαούς, επειδή οι πρώτοι έχουν σε πολύ μεγάλα ποσοστά τα γονίδια που τους προστατεύουν από την ελονοσία? Αποτελούν μήπως ξεχωριστή «φυλή» οι λαοί που μπορούν να πιουν γάλα επειδή διαθέτουν τα γονίδια ανοχής στη λακτόζη(ανατολική και βόρεια Αφρική, νοτιοδυτική Ασία, Ευρώπη, Μογγολία)? Θα κατατάσσατε σε τρεις διαφορετικές φυλές τους Ινδούς, με βάση τις ομάδες αίματος;

Παράλογο, θα πουν πολλοί. Το ίδιο υποστηρίζει και η επιστημονική κοινότητα, που διακρίνει μεν συνεχείς διαβαθμίσεις στην κατανομή πολλών γονιδιακών ομάδων μεταξύ ανθρώπων με διαφορετική προέλευση, αλλά όχι υποείδη, φυλές ή «ράτσες». Η σύγχρονη βιολογία απορρίπτει τον ρατσισμό με επιστημονικά επιχειρήματα, και όχι απλώς από πολιτική ορθότητα

Το χρώμα του δέρματος οφείλεται σε έναν απλό γενετικό πολυμορφισμό, όπως οι ομάδες αίματος και η ικανότητα πέψης του γάλακτος.

Γιάννης Μανέτας «Η ζωή σήμερα, άλλοτε, αλλού και στο μέλλον» . Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

Πηγή: antikleidi.com

Κάποτε υπήρξε η εποχή των δεινοσαύρων. Αργότερα ήλθε η εποχή των μαμούθ. Και σήμερα ζούμε στην “Εποχή του Κοτόπουλου”, διότι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, το πανταχού παρόν πτηνό αποτελεί πλέον το πιο εμβληματικό ζώο.

_______________________

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

   Διαβάζει τα πάντα γύρω σου. Πού τελειώνει ο δρόμος, πού βρίσκονται οι λωρίδες, το πεζοδρόμιο, οι πεζοί, τα υπόλοιπα οχήματα. Αντιλαμβάνεται πότε πλησιάζει επικίνδυνα το πίσω αυτοκίνητο και βγάζει ένα μήνυμα που αναβοσβήνει για να το δει ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου: “Πήγαινε πιο σιγά!”. Υπολογίζει αν ο μπροστινός σου λοξοδρομεί επικίνδυνα και κόβει ταχύτητα, για να προλάβει ένα ατύχημα (υπάρχει βίντεο!). Ερμηνεύει ακόμη και τη διάθεσή σου. Με βάση τις εκφράσεις σου (ναι, είναι γεμάτο κάμερες), τον τόνο της φωνής σου και τη θερμοκρασία, καταλαβαίνει αν έχεις στρες και αν ήρθε η ώρα να μπει η οδήγηση στον αυτόματο.

   Αυτό είναι μόνο μία εκδοχή (το Concept-i), για ένα μέλλον χωρίς τροχαία, όπως το φαντάζεται η Toyota. Ναι αλλά πόσο κοντά είμαστε σε αυτό το μέλλον;

 

Μπορούν να μειώσουν τον αριθμό τροχαίων τα αυτόνομα;

   Το 95% των τροχαίων στην Ευρώπη προκαλούνται άμεσα ή έμμεσα από ανθρώπινο λάθος. Οπότε, θεωρητικά, μία καλή ιδέα είναι να αφαιρέσεις τον ανθρώπινο παράγοντα από την εξίσωση. Οι μηχανές υπακούν σε κανόνες πολύ πιο αποτελεσματικά απ’ ότι ο άνθρωπος. Τόσο, που μπορεί να προβλέψουν ένα ατύχημα πριν καν αυτό συμβεί:

   Ο άνθρωπος θα δει την πινακίδα για το όριο ταχύτητας και θα την αγνοήσει. Η μηχανή θα κόψει ταχύτητα, γιατί είναι προγραμματισμένη να το κάνει. Ο άνθρωπος θα αντιδράσει ακόμη και κλάσματα πιο αργά αν είναι αποσυντονισμένος, νυσταγμένος ή κουρασμένος. Οι μηχανές είναι ακούραστες.

Σύμφωνα με τις περισσότερες στατιστικές αναλύσεις, η τεχνολογία αυτόνομων οχημάτων, θα μειώσει τις απώλειες από τροχαία κατά 90%, μέχρι το 2050.

Δεν υπάρχουν 100% ασφαλή αυτόνομα οχήματα.

   Ήδη έχουν γίνει ατυχήματα που δείχνουν ότι η έξυπνη τεχνολογία δεν είναι 100% ασφαλής. Μπορεί μία AI μηχανή να αντιδρά σε κλάσματα δευτερολέπτου σε ένα εμπόδιο, αλλά δεν μπορεί να παρακάμψει τους νόμους της φυσικής – ακόμη.

   Άλλωστε, αρκεί ένα «bug», ένα τεχνικό λάθος – ή, μία πετυχημένη κυβερνοεπίθεση – για να “πέσει” το software μίας μηχανής.

   Μέχρι σήμερα πάντως, τα νούμερα επιβεβαιώνουν ότι ακόμη και στα ατυχήματα που έχουν γίνει με αυτόνομα οχήματα, φταίει κυρίως ο άνθρωπος. Στην Καλιφόρνια, όπου υπάρχουν 53 εταιρίες που τεστάρουν αυτόνομα οχήματα, από το 2014 μέχρι το 2018, έγιναν 37 ατυχήματα. Σε όλα εκτός από 1, έφταιγε ο άνθρωπος.

Θα είναι στους δρόμους μέχρι το 2030!

   Στην αγορά βρίσκονται αυτοκίνητα με χαμηλά επίπεδα αυτοματισμού, δηλαδή με συστήματα υποβοήθησης του οδηγού. Τα οχήματα με μερική ή πλήρη αυτοματοποίηση βρίσκονται ακόμη σε στάδιο δοκιμών.

   Το πόσο γρήγορα θα έρθει τελικά η μέρα που θα πηγαίνεις στη δουλειά με ένα αυτόνομο ταξί, θα εξαρτηθεί από πολλά. Από τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές που θα σχεδιάσουν για να ενσωματώσουν τα αυτόνομα στους δρόμους, στις πόλεις και στη νομοθεσία. Από τις εταιρίες τεχνολογίας και τις δοκιμές που θα κάνουν μέχρι να «τελειοποιήσουν» το λογισμικό τους. Και από τις αντιδράσεις που θα υπάρξουν μέχρι τότε.

   Το σίγουρο είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο μετακινούμαστε θα αλλάξει. Για μία ακόμη φορά. Σκέψου ότι πριν από περίπου 150 χρόνια, δε θα αντιδρούσες για μία μηχανή που θα αντικαταστήσει τον οδηγό, αλλά για ένα μηχανοκίνητο αυτοκίνητο που θα αντικαθιστούσε μία άμαξα. Και το πρόβλημα τότε δεν ήταν ο αριθμός θανάτων από τροχαία. Αλλά η ασφυκτική κοπριά των αλόγων που έσερναν τις άμαξες. Έγραφαν τότε οι Times για το Λονδίνο: «Μέχρι το 1950 κάθε δρόμος της πόλης θα έχει σκεπαστεί από 3 μέτρα κοπριάς». Από τότε, διανύσαμε μεγάλη απόσταση 🙃

_______________________

Πηγή: hellasdirect.gr

Στην εποχή μας βρισκόμαστε στη δυσάρεστη κατάσταση να μην ισχύει πια καμία τάξη πραγμάτων ούτε να διαθέτουμε καλλιτεχνικό κανόνα που να επιβάλλει ορισμένες αρχές στην καλλιτεχνική παραγωγή.

Οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι είχαν τις δικές τους αρχές.

Από τον καλλιτεχνικό κανόνα που καθόριζαν οι αρχές αυτές δεν μπορούσε να ξεφύγει κανείς, γιατί το λεγόμενο Ωραίο περιεχόταν σ’ αυτές εξ ορισμού. Από τη στιγμή όμως που η τέχνη έχασε την επαφή της με την παράδοση κι εκείνη η χειραφέτηση που έφερε ο Ιμπρεσιονισμός επέτρεψε στον κάθε ζωγράφο να κάνει ό,τι θέλει, απ’ τη στιγμή εκείνη είχε έλθει το τέλος της ζωγραφικής.

Από τη στιγμή που έγινε αποδεκτό ότι το συναίσθημα και η συγκίνηση του ζωγράφου είναι το παν και ότι ο καθένας μπορεί να δημιουργεί εκ νέου τη ζωγραφική, έτσι όπως αυτός την κατανοεί, όποια κι αν είναι η αφετηρία του, απ’ τη στιγμή εκείνη έπαψε πια να υπάρχει ζωγραφική. Συνέχισαν να υπάρχουν μόνον άτομα. Η γλυπτική πέθανε κι αυτή με τον ίδιο τρόπο.

Ξεκινώντας από τον Βαν Γκογκ, όλοι μας, όσο μεγάλοι ζωγράφοι κι αν θεωρούμαστε, είμαστε έως ένα βαθμό αυτοδίδακτοι, θα μπορούσε σχεδόν να πει κανείς ότι είμαστε ναΐφ ζωγράφοι.

Οι ζωγράφοι δεν ζουν πια μέσα στο πλαίσιο μίας παράδοσης κι έτσι ο καθένας μας οφείλει ν’ ανακαλύψει εξαρχής όλα τα εκφραστικά του μέσα. Κάθε μοντέρνος ζωγράφος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να εφεύρει αυτή τη γλώσσα από το Α ως το Ω.

Κανένα κριτήριο δεν μπορεί να ισχύσει a priori στην περίπτωσή του, γιατί δεν πιστεύουμε πια σε αυστηρά καθορισμένα μέτρα. Υπό μίαν έννοια αυτό συνιστά απελευθέρωση, ταυτοχρόνως όμως είναι κι ένας απίστευτος περιορισμός, γιατί όταν αρχίζει να εκφράζεται η ατομικότητα του καλλιτέχνη, τότε αυτός χάνει στο επίπεδο της οργάνωσης ό,τι κερδίζει στο επίπεδο της ελευθερίας.

Κι όταν δεν είσαι πια σε θέση να υποτάξεις τον εαυτό σου σε κάποια οργάνωση, τότε έχεις κατά βάση ένα σοβαρό μειονέκτημα.

***

Pablo Picasso  -Σκέψεις για την τέχνη

Ας πάρουμε τα τρία περίφημα καντιανά ερωτήματα σχετικά με τα ανθρώπινα ενδιαφέροντα: «Τι μπορώ να γνωρίσω; Τι πρέπει να κάνω; Τι μου επιτρέπεται να ελπίζω;».

Για τα δύο πρώτα δεν έχω έτοιμη απάντηση. Σας θυμίζω απλώς ότι η σχετική συζήτηση ξεκίνησε από τους Έλληνες. Στο τρίτο όμως ερώτημα έχω την απάντηση: τίποτα. Και ισχυρίζομαι πως η απάντηση αυτή βρίσκεται στη βάση της ελληνικής σύλληψης του κόσμου. Πρέπει βέβαια να διευκρινίσουμε τον όρο ελπίδα. Η ελπίδα ή προσδοκία έχει δύο έννοιες.

Αφενός, μια έννοια τρέχουσα, εμπειρική, που παραπέμπει στο γεγονός ότι στην καθημερινή μας ζωή έχουμε απέναντι στην πραγματικότητα ορισμένες καθορισμένες – περιορισμένες προσδοκίες σε σχέση με δραστηριότητες μας. Περιμένουμε την επόμενη να ανατείλει και πάλι ο ήλιος, να βρούμε ψάρια στη θάλασσα … Η ελπίδα αυτή παραπέμπει άλλωστε σε σειρά πολύ σημαντικών προβλημάτων κοσμολογικής και ταυτόχρονα ψυχολογικής τάξεως …

Αυτό που διακυβεύεται εδώ είναι η εικασία μιας κάποιας κανονικότητας των πραγμάτων και κυρίως των φαινομένων των οποίων η κανονικότητα τα καθιστά θετικά για τους ανθρώπους ή τουλάχιστον σχετικά «εύχρηστα». Αντιθέτως, κανένας δεν θα έλεγε ότι ελπίζουμε στο θάνατό μας, παρά το ότι το γεγονός είναι εξίσου πιθανό με την ανατολή του ήλιου … τουλάχιστον ως γεγονός.

Η προσδοκία ή η ελπίδα όμως έχουν όμως και μια άλλη έννοια, … «destinal» (της μοίρας) … : δηλαδή την ιδέα μια θεμελιακής, έσχατης συμφωνίας, πέραν όλων των δυνατών αντιθέσεων και αντιφάσεων, μεταξύ των βαθύτερων φιλοδοξιών μας και αυτού που θα συμβεί. Την ιδέα μιας κάποιας αρμονίας μεταξύ του κόσμου και της ύπαρξης μας, που περιλαμβάνει βέβαια, κατά προνομιακό τρόπο και αυτό που επιθυμούμε. Η ελπίδα αυτή συνεπάγεται, επομένως, ότι η τάξη του κόσμου … περιέχει την απάντηση στις δικές μας προσδοκίες. Μια τέτοια αναπαράσταση συναντάται σε πολλές αν όχι σε όλες τις κοινωνίες. Πρόκειται άλλωστε κατά τη γνώμη μου, για τη θεμελιακή θέση του μονοθεϊσμού. Ωστόσο, απουσιάζει παντελώς από την πρωταρχική ελληνική στάση, τουλάχιστον μέχρι τον 5ο αιώνα, πράγμα που φαίνεται στο μύθο της Πανδώρας στον Ησίοδο …

Γνωρίζετε ότι η Πανδώρα ήρθε στους ανθρώπους ως δώρο των θεών. Το δώρο όμως αυτό ήταν παγίδα και θα όφειλαν να το είχαν αποποιηθεί. Η Πανδώρα θα ανοίξει το περίφημο αγγείο από το οποίο θα ξεπηδήσουν όλα τα δεινά της ανθρωπότητας … Όταν θα το ξανακλείσει, θα κλείσει μέσα και την ελπίδα. Ιδού λοιπόν η ελληνική θεώρηση της ανθρώπινης ζωής: πληθώρα κάθε λογής κακών και απουσία ελπίδας – η ελπίδα κλείστηκε σ’ ένα κουτί που κανείς πλέον δεν μπορεί να ανοίξει.

_______________________

 ~  Κορνήλιος Καστοριάδης, Η ελληνική ιδιαιτερότητα: Από τον Όμηρο στον Ηράκλειτο,   (Εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ, 2007, σελ. 257-259)

Πηγή: axia-logou.blogspot.gr

Τις τελευταίες εβδομάδες η ειδησεογραφία στις ΗΠΑ έχει κατακλυστεί από αλλεπάλληλες αναφορές για θανάτους ή πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, που συνδέονται με το άτμισμα και το ηλεκτρονικό τσιγάρο.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι υγειονομικές και πολιτικές Αρχές στο υψηλότατο επίπεδο ετοιμάζουν μεγάλη αυστηροποίηση των κανονισμών για το ηλεκτρονικό τσιγάρο και το άτμισμα.

Στις ΗΠΑ οι θάνατοι που συνδέονται με το ηλεκτρονικό τσιγάρο έχουν φτάσει τους έξι τις τελευταίες εβδομάδες, ενώ εκατοντάδες είναι τα περιστατικά νοσηλείας στα νοσοκομεία, με πολλά από αυτά να κρίνονται ως πολύ σοβαρά. Κοινός παρονομαστής στα προβλήματα υγείας που φέρεται να αποδίδονται στο άτμισμα είναι οι πνεύμονες.

Τι είναι αυτό όμως που προκαλεί το άτμισμα στους πνεύμονες; Τι λένε οι πιο πρόσφατες παρατηρήσεις των γιατρών για το ηλεκτρονικό τσιγάρο;
Το ABC News μίλησε με τους γιατρούς που είναι στην πρώτη γραμμή της θεραπείας των ασθενών και στην έρευνα της πιθανής συσχέτισης ατμίσματος και λοιμόξεων του αναπνευστικού, για να κατανοήσουν καλύτερα ποιες είναι αυτές οι πνευμονικές ασθένειες και τι μπορεί να τις προκαλεί.

Υπολείμματα ελαίων στους πνεύμονες

"Στους πνεύμονες δεν αρέσουν τα ελαιώδη υγρά", λέει ο δρ. John Parker, πνευμονολόγος στο πανεπιστήμιο της Δυτικής Βιρτζίνια. Ο Parker είδε μία από τις πρώτες περιπτώσεις που συνδέονταν με το άτμισμα το 2015, όταν μια 31χρονη γυναίκα που έκανε ηλεκτρονικό τσιγάρο μπήκε στο νοσοκομείο με δυσκολία στην αναπνοή. Είχε συμπτώματα που έμοιαζαν με πνευμονία, αλλά οι εξετάσεις ήταν αρνητικές για κάτι τέτοιο.

Όταν έκαναν δειγματοληψία κυττάρων στους πνεύμονες, ανακάλυψαν ότι πολλά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος ήταν γεμάτα με ένα λιπαρό υλικό. Τότε συνέδεσαν την περίπτωσή της με τις λιπαρές χημικές ουσίες που άτμιζε.

Τα υγρά που μπαίνουν σε ένα ηλεκτρονικό τσιγάρο περιέχουν μεταξύ άλλων διαλυτικές ουσίες, όπως γλυκερίνη και άλλα ελαιώδη πρόσθετα, τα οποία όταν θερμαίνονται και ψύχονται, δημιουργούνται σταγονίδια που μπορούν να εισπνευστούν και να διαταράξουν την κανονική λειτουργία των πνευμόνων. Οι πνεύμονες αντιδρούν στην παρουσία αυτών των σταγόνων άλλων αερολυματικών χημικών ουσιών σαν να είναι ξένο σώμα, το ανοσοποιητικό σύστημα τους επιτίθεται και προκαλεί πνευμονική φλεγμονή.

Η διάγνωση της 31χρονης εκείνης γυναίκας ήταν “λιποειδής πνευμονία” (lipoid pneumonia). Πρόκειται για μια κατάσταση που παρατηρείται συχνότερα σε ηλικιωμένους ανθρώπους, οι οποίοι κατά λάθος εισπνέουν έλαια στους πνεύμονες. Είναι μια ασθένεια που ποτέ στο παρελθόν δεν έχει συνδεθεί με το κάπνισμα κανονικών τσιγάρων.

“Αυτή η νεαρή γυναίκα δεν είχε κανέναν άλλο λόγο να πάθει λιποειδή πνευμονία”, δήλωσε ο δρ. Parker, “εκτός από το γεγονός ότι έκανε ηλεκτρονικό τσιγάρο που οδήγησε στην ασθένειά της”.

Φλεγμονή των πνευμόνων

“Οι πνεύμονες ερεθίζονται όταν εκτίθενται σε οτιδήποτε εκτός από τον καθαρό αέρα", λέει η δρ. Laura Crotty Alexander, γιατρός και ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγο. Ορισμένες χημικές ουσίες, συμπεριλαμβανομένης της νικοτίνης, μπορούν να προκαλέσουν τέτοια φλεγμονή.

Όταν οι πνεύμονες είναι ερεθισμένοι, αρχίζουν να συσσωρεύονται εκεί κύτταρα καταπολέμησης της λοίμωξης. Κανονικά, αυτά μας βοηθούν να καταπολεμήσουμε τους ιούς και τα βακτήρια, αλλά όταν δεν υπάρχει καμία μόλυνση να πολεμήσουν, τότε δημιουργούν φλεγμονές που τραυματίζουν τον υγιή πνευμονικό ιστό.

Οι γιατροί διαγιγνώσκουν αυτές τις καταστάσεις όταν βρίσκουν συσσώρευση συγκεκριμένων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος στους πνεύμονες, συμπεριλαμβανομένων κυττάρων που ονομάζονται ηωσινόφιλα και ουδετερόφιλα.

Οι ασθενείς χρειάζονται πλύση των πνευμόνων για οριστική διάγνωση, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να τοποθετηθεί κάμερα στους πνεύμονες. Ωστόσο, στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις, οι ασθενείς είναι πολύ άρρωστοι για να αντέξουν στη διαδικασία.

Διαρροή υγρού στους πνεύμονες

Αντί για μια ξεχωριστή ασθένεια, το σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσφορίας (acute respiratory distress syndrome - ARDS) είναι ένας όρος που περιγράφει την σοβαρότητα του προβλήματος των πνευμόνων ή το πόσο χαμηλά είναι τα επίπεδα οξυγόνου του ασθενούς.

Η εκτεταμένη φλεγμονή προκαλεί διαρροή υγρού στους πνεύμονες, καταστρέφοντας την ικανότητά τους να μεταφέρουν οξυγόνο. Στο ένα τρίτο των περιπτώσεων ο ασθενής χρειάζεται να διασωληνωθεί για υποστήριξη της αναπνοής.

Οι πιο σοβαρές περιπτώσεις απαιτούν μια επεμβατική διαδικασία που ονομάζεται "ECMO", η οποία απομακρύνει το αίμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο και το περνάει από μια συσκευή που το υπερ-οξυγονώνει προτού το επιστρέψει στο σώμα.

Αίμα στους πνεύμονες

Μια άλλη σοβαρή επιπλοκή στο φάσμα της πνευμονικής βλάβης είναι η αιμορραγία στους πνεύμονες. "Αυτό συμβαίνει όταν η φλεγμονή διαπερνά τον πνευμονικό ιστό και εισέρχεται στα αιμοφόρα αγγεία του πνεύμονα", δήλωσε ο δρ. Parker.

Οι ασθενείς με αυτή την κατάσταση μπορεί να έχουν αιμόπτυση και βήχα με αίμα, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο το να αναπνεύσουν. Ένα περιστατικό αυτής της ασθένειας καταγράφηκε στις ΗΠΑ το 2016 και οι γιατροί το απέδωσαν στο ηλεκτρονικό τσιγάρο και το άτμισμα.

Θεραπεία και μακροπρόθεσμες προοπτικές

Η θεραπεία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι υποστηρικτική και περιλαμβάνει τη χρήση στεροειδών για την μείωση της φλεγμονής. Εάν επιμένει για μεγαλύτερες περιόδους, η φλεγμονή μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ουλών στους πνεύμονες, με αποτέλεσμα μακροχρόνια προβλήματα αναπνοής.

"Η σοβαρότητα αυτών των πνευμονικών ασθενειών είναι κακός οιωνός για όσα μπορεί να δούμε στο μέλλον", δήλωσε η δρ. Alexander.

Στο εργαστήριό της έχει διεξάγει έρευνες που δείχνουν ότι οι διαλύτες που χρησιμοποιούνται σχεδόν καθολικά σε υγρά ατμίσματος για ηλεκτρονικό τσιγάρο (προπυλενογλυκόλη και γλυκερόλη) μπορούν να προκαλέσουν βλάβη και σε άλλα όργανα, όπως η καρδιά, οι νεφροί και το ήπαρ, όταν εισπνέονται.
"Όλοι επικεντρώνονται στους πνεύμονες αυτή τη στιγμή, αλλά θα ανακαλύψουμε αργότερα, ότι αυτές οι χημικές ουσίες προκαλούν ασθένειες σε όλο το σώμα", ανέφερε η ίδια.

Όσοι εξακολουθούν να ατμίζουν με ηλεκτρονικό τσιγάρο, πρέπει να είναι σε εγρήγορση για συμπτώματα όπως βήχας, δύσπνοια και πυρετός, ώστε να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη άμεσα.

Εάν καπνίζετε κανονικά τσιγάρα και προσπαθείτε να το κόψετε, ρωτήστε το γιατρό σας για άλλες αποδεδειγμένες θεραπείες διακοπής, όπως τσίχλες και επιθέματα νικοτίνης, ή άλλες φαρμακευτικές επιλογές.

Πηγή: pronews.gr