Το διάστημα, είναι κάτι πολύ δύσκολο για εμάς να το κατανοήσουμε. Είναι μεγαλύτερο, κατά πολλές τάξεις μεγέθους, από οτιδήποτε έχουμε ποτέ βιώσει από την προσωπική μας εμπειρία, και περιλαμβάνει διαδικασίες που εκτυλίσσονται στη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών. Ένα πράγμα που μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε καλύτερα το διάστημα είναι οι χάρτες και τα γραφικά. Εικόνες και παραστάσεις που αιχμαλωτίζουν την ποικιλομορφία, την παραδοξότητα, και, πάνω από όλα, την απεραντοσύνη του σύμπαντος που μας περιβάλει.
(National Geographic/5W Infographics)
1. το Ηλιακό μας σύστημα,
Αυτό είναι το Ηλιακό μας σύστημα, το γνωστό σε όλους ''σύμπλεγμα'' στο οποίο υπάρχει ένα αστέρι, οκτώ πλανήτες, μια ζώνη αστεροειδών (μεταξύ Άρη και Δία), και ένα σωρό φεγγάρια, κομήτες, και μικροσκοπικά κομμάτια και συντρίμμια από διάφορες συγκρούσεις και διεργασίες . Αυτός ο όμορφος χάρτης από το National Geographic παρουσιάζει όλη την ιστορία μας για την εξερεύνηση αυτού του συμπλέγματος, τις επανδρωμένες προσγειώσεις μας στο φεγγάρι, τους ανιχνευτές μας στην Αφροδίτη, ο Άρης, οι αστεροειδείς και οι κομήτες, τις τροχιακές αποστολές μας γύρω από τον Ήλιο, το Κρόνο, τον Ερμή, τον Δία , και τις διελεύσεις μας από τον Ουρανού και του Ποσειδώνα. Αλλά, με χάρτες όπως αυτούς, υπάρχει πάντα ένας σημαντικός περιοριστικός παράγοντας που πρέπει να θυμάστε ...
(Andrew Levitt)
2.Το Ηλιακό σύστημα είναι ως επί το πλείστο… άδειος χώρος.
... Οι χάρτες του ηλιακού συστήματος δεν είναι σχεδόν ποτέ σε κλίμακα. Στην πραγματικότητα, το Ηλιακό μας σύστημα είναι ένα τεράστιος, άδειος χώρος, που μέσα του υπάρχουν ένα αστέρι, μερικοί βαλμένοι σε σειρά μικροσκοπικοί πλανήτες με τεράστια, πραγματικά τεράστια κενά μεταξύ τους. Αν έχετε κάποιο τρόπο ταξιδέψει πάνω τους με την ταχύτητα του φωτός, θα μπορούσατε κάλλιστα να μη τους αντιληφθείτε καθόλου, και απλά να δείτε ένα λαμπερό Ήλιο που περιβάλλεται από ….τίποτα. Ο ιστότοπος του Josh Worth: Αν η Σελήνη ήταν μόνο 1 Pixel είναι ο καλύτερος τρόπος για να δείτε πόσο πραγματικά άδειο είναι το ηλιακό σύστημα
(CapnTrip)
3. Είναι εκπληκτικό το πόσο μακριά από τη Γη είναι η Σελήνη.
Σε σύγκριση με τη συνολική απεραντοσύνη του διαστήματος, το φεγγάρι είναι πολύ κοντά σε μας. Είναι ακριβώς 384.402 χιλιόμετρα (238.856 μίλια) μακριά. Αλλά σε σύγκριση με την καθημερινή μας εμπειρία, τα πάντα στο διάστημα είναι πραγματικά, μα πραγματικά πολύ μακριά. Στο ‘’χάσμα’’ ανάμεσα σε εμάς και το φεγγάρι, θα μπορούσατε να βάλετε τους υπόλοιπους επτά πλανήτες, και να περισσέψει και λίγος χώρος ! Συμπεριλαμβανομένου του Κρόνου και του Δία, που είναι περίπου 9 και 11 φορές πιο μεγάλοι από τη Γη, αντίστοιχα.
(John Brady)
4. Ο Ήλιος είναι απλά….Τεράστιος
Μπορεί να μην σας κάνει τόσο μεγάλη έκπληξη, ότι δηλαδή ο Ήλιος είναι πραγματικά μεγάλος. Αλλά σε αυτή την εικόνα, μέρος μιας μεγάλης σειράς εικόνων μεγεθών αστρονομικών αντικειμένων από τον John Brady, υπογραμμίζεται το πόσο τεράστιος σε κλίμακα είναι, γεγονός που δείχνει απλά πολύ δύσκολο για τα ‘’μικροκαμωμένα’’ ανθρώπινα μυαλά μας να κατανοήσουμε. Σκεφτόμαστε τη Γη σαν ένα μεγάλο μέρος. Πετώντας γύρω από τον ισημερινό μέσα σε ένα αεροσκάφος τύπου 747 με μέγιστη ταχύτητα, η πτήση μας θα διαρκέσει περίπου 42 ώρες.... Πετώντας όμως γύρω από τον Ήλιο με την ίδια ταχύτητα, το ταξίδι μας θα διαρκέσει περίπου έξι μήνες !
(NASA Earth Observatory/NOAA NGDC)
5. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, τη νύχτα
Έχουμε εκτοξεύσει χιλιάδες δορυφόρους για να μάθουμε για ένα μέρος που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν λαμβάνουν και τόσο υπόψιν τους…το «Διάστημα» . Εικόνες της Γης από το διάστημα έχουν δώσει στοιχεία σχετικά με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, τα μέχρι πριν άγνωστα βουνά στον πυθμένα της θάλασσας, και την αποψίλωση των δασών στον Αμαζόνιο. Αυτή η σύνθετη εικόνα, που αποτελείται από φωτογραφίες που ελήφθησαν από δορυφόρους της NASA και της NOAA, δείχνουν την αξιοσημείωτη επίδραση του τεχνητού φωτός σε όλες τις ΗΠΑ τη νύχτα. Κοιτάζοντας αποκλειστικά σε αυτές τις άμορφες μάζες και τις ραβδώσεις της φωτορύπανσης, μπορείτε να υπολογίσετε τη θέση των πόλεων, των προαστίων, ακόμη και διακρατικές εθνικές οδούς.
(NASA/JPL)
6. 556 αστεροειδείς έχουν χτυπήσει την ατμόσφαιρα της Γης
Συχνά κάθε τόσο, ένα μικρό κομμάτι του Διαστήματος πέφτει από τον ουρανό και μας χτυπά. Αυτός ο χάρτης δείχνει 556 μικρούς αστεροειδείς που έχουν αναφλεγεί στην ατμόσφαιρα της Γης κατά τη διάρκεια περίπου δύο δεκαετιών. Οι περισσότεροι από αυτούς αποσυντεθήκαν ακίνδυνα, αλλά ένας από αυτούς εξερράγη πάνω από την πόλη Chelyabinsk, στη Ρωσία, το 2013, σπάζοντας χιλιάδες παράθυρα και προκαλώντας τραυματισμούς. Οι πιθανότητες ενός ακόμα πιο καταστροφικού χτυπήματος από αστεροειδή εναντίον μας είναι λίγες, αλλά αυτό συμβαίνει από καιρό σε καιρό - και πολλοί ειδικοί λένε ότι δεν κάνουμε αρκετά για να παρακολουθούμε* και να εμποδίζουμε τέτοιου είδους περιστατικά. ΣτΜ: Τα ουράνια αυτά σώματα για να γίνουν ορατά θα πρέπει να φωτίζονται από τον Ήλιο όταν κατευθύνονται προς την Γη. Σε αντίθετη περίπτωση δεν γίνονται ορατοί πάρα μόνο από μερικά λεπτά έως μερικές ώρες αφότου εισέλθουν στην ατμόσφαιρα μας.
(Michael Najjar/Braunschweig University)
7. Υπάρχουν 300.000 κομμάτια διαστημικών σκουπιδιών
Έχουμε αφήσει αρκετά μολυσμένο το διάστημα, μετά από δεκαετίες χρήσης του για την επικοινωνία και την άμυνα. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν σήμερα 300.000 κομμάτια διαστημικών σκουπιδιών μήκους από ένα εκατοστό ή και μεγαλύτερα σε τροχιά γύρω από τη Γη. Μερικά απενεργοποιούνται αλλά παραμένουν εκεί , παλαιοί δορυφόροι με ηλικία δεκαετιών, όμως τα περισσότερα είναι μεταλλικά θραύσματα. Το απομεινάρια πυραύλων που εξερράγησαν μετά τη χρήση τους, ή δορυφόροι που συγκρούστηκαν. Οι ειδικοί ανησυχούν ότι τα αυξανόμενα επίπεδα διαστημικών σκουπιδιών θα μπορούσαν να κάνουν κάποιες τροχιές δύσκολες ή αδύνατες για χρήση, και οι διαστημικές υπηρεσίες απαιτούν από τους χειριστές δορυφόρων να είναι πιο προσεκτικοί με τον εξοπλισμό τους όταν παροπλιστούν.
(Christiaan Huygens)
8. Ο πρώτος χάρτης του Άρη
Οι άνθρωποι έχουν περιέργεια για το Διάστημα από πάρα πολύ παλιά. Χρόνια πριν, πίσω στο 1659, ο Ολλανδός αστρονόμος Christiaan Huygens σχεδίασε αυτά τα τραχιά σκίτσα του Άρη, που πιστεύεται ότι είναι ο πρώτος χάρτης ενός άλλου πλανήτη. Χρησιμοποιώντας ένα πρωτόγονο τηλεσκόπιο δικής του εφεύρεσης, εντόπισε τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας του Άρη καθώς και ένα κάλυμμά πάγου στους πόλους του πλανήτη. Επίσης χρησιμοποίησε τους χάρτες αυτούς για τον υπολογισμό της ταχύτητας περιστροφής του Άρη με εντυπωσιακή ακρίβεια. Περίπου την ίδια εποχή, ο Huygens ανακάλυψε ακόμα δαχτυλίδια και φεγγάρια γύρω από τον Κρόνο. Λίγες δεκαετίες μετά ο Galileo Galilei ανακάλυψε τα φεγγάρια του Δία και τις Ηλιακές κηλίδες.
(White Sands Missile Range/Applied Physics Laboratory)
9. Η πρώτη φωτογραφία που τραβήχτηκε ποτέ από το διάστημα
Η διαστημική εποχή θεωρείται συνήθως ότι ξεκίνησε το 1957, όταν η Σοβιετική Ένωση εκτόξευσε τη Διαστημοσυσκευή Σπούτνικ. Αλλά θα μπορούσε να επικρατήσει ή αντίληψη ότι άρχισε πραγματικά κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Γερμανικοί πύραυλοι V-2 έγιναν το πρώτο αντικείμενο που στάλθηκε από τον άνθρωπο στο διάστημα. Στη συνέχεια, ο στρατός των ΗΠΑ ανέλαβε το πυραυλικό πρόγραμμα, και το 1946, μηχανικοί στο White Sands Missile Range στο Νέο Μεξικό τοποθέτησαν μια κινηματογραφική μηχανή των 35 mm σε ένα από αυτούς τους πυραύλους. Ο ίδιος ο πύραυλος καταστράφηκε κατά την επιστροφή του στη Γη, αλλά ένα ρολό φιλμ διασώθηκε μέσα σε ένα μεταλλικό δοχείο από χάλυβα, που αν και με πολύ ‘’κόκκο’’, δείχνει μια εκπληκτική θέα από ύψος 65 μιλίων πάνω από την Γήινη επιφάνεια, λίγο πάνω από το όριο των 62 μιλίων που έως τότε θεωρούταν ότι οριοθετούσε το διάστημα.
(RBC/Kir Khachaturov)
10. Πώς ο Ψυχρός Πόλεμος ‘’πυροδότησε’’ την εξερεύνηση του διαστήματος
Η εποχή της εξερεύνησης του διαστήματος άρχισε το 1957 με την εκτόξευση τουSputnik, μια μπάλα σαν και αυτή που χρησιμοποιούμε στην παραλία. Με βάρος 83.46 κιλών (184 λίβρες) το μεγάλο αυτό ‘’κομμάτι’’ μετάλλου θα μπορούσε να στείλει ραδιοσήματα πίσω στη Γη. Το θέμα πήρε στρατιωτικό χαρακτήρα από τους Αμερικανούς ηγέτες, και κατά τις επόμενες δεκαετίες, ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο αντιπάλων επιταχύνει δραματικά την εξερεύνηση του διαστήματος. Στο απόγειο της κούρσας για την κατάκτηση του Διαστήματος, οι ΗΠΑ δαπάνησαν τουλάχιστον 4 τοις εκατό του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού για τη NASA. Αλλά, όταν αργότερα οι ΗΠΑ κέρδισαν την ΕΣΣΔ στη κατάκτηση της Σελήνης το 1969, οι πολιτικές εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών άρχισαν να υποχωρούν. Ο Διαστημικός αγώνας μετετράπηκε σε συνεταιρισμό το 1975, με την σύνδεση του σκάφους της NASA ‘’Απόλλων’’ με μια Σοβιετική κάψουλα τύπου Soyuz σε τροχιά γύρω από τη Γη.
(Rand McNally)
11. Ο πρώτος θρίαμβος της Αμερικής στο διάστημα
Τον Φεβρουάριο του 1962, όταν με την πρόοδο της ΕΣΣΔ στις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις η NASA προσπαθούσε μανιωδώς να καλύψει τη διαφορά, ο John Glenn έγινε ο πρώτος Αμερικανός για να ολοκλήρωσε μια πλήρη τροχιά γύρω από τη Γη . Συμπλήρωσε ακόμα τρεις περιφορές γύρω από τη Γη, ενώ ήταν ‘’στριμωγμένος’’ σε μια κάψουλα τύπου Mercury για σχεδόν πέντε ώρες. Η πτήση είχε θεωρηθεί ως ένα σημαντικό βήμα για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ, και ο Rand McNally εξέδωσε αυτό τον αναμνηστικό χάρτη αργότερα στη σχετική γιορτή που έγινε . Είναι πιθανό ότι η NASA απέφευγε σκόπιμα να περνά πάνω από την ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια της πτήσης, για να εξαλειφθεί ο κίνδυνος προσγείωσης του Glenn σε σοβιετικά ελεγχόμενο έδαφος, όπως ακριβώς είχε αποφευχθεί ο ίδιος κίνδυνος στη πρώτη πτήση σε τροχιά γύρω από τη Γη του κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν.
(MGMT Design)
12. Οι τέσσερις φάσεις της ιστορίας των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων της NASA.
Από το την ίδρυσή της το 1958, η NASA έχει περάσει από τέσσερις κύριες φάσεις στις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις. Πρώτον, υπήρξε ο πύραυλος τύπου Mercury, μια αποστολή που θα βάλει έναν άνθρωπο σε τροχιά γύρω από τη Γη και θα τον επιστρέψει με ασφάλεια το συντομότερο δυνατόν, με τις ελπίδες σαν ορόσημο να κερδηθεί η ΕΣΣΔ . Κατόπιν, υπήρξε ο πύραυλος τύπου Gemini, μια σειρά εκτοξεύσεων που βάζουν ένα ζευγάρι αστροναυτών σε τροχιά για αρκετές ημέρες, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για μια Σεληνιακή αποστολή. Ακολούθησε το πρόγραμμα ‘’Απόλλων’’, το οποίο έστειλε με επιτυχία αστροναύτες στο φεγγάρι, τελειώνοντας έτσι αποτελεσματικά την διαστημική κούρσα. Τέλος, μετά από μια σύντομη περίοδο ‘’ξηρασίας’’ στις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις ήρθε το Διαστημικό Λεωφορείο. Μια σειρά επαναχρησιμοποιήσιμων διαστημικών αεροσκαφών που σημείωσε 135 εκτοξεύσεις πριν τερματιστεί το 2011.
(MIT Technology Review/Tommy McCall/Mike Orcutt/Jonathan McDowell)
13. Οι περισσότερες διαστημικές εκτοξεύσεις ήταν με στρατιωτικούς δορυφόρους
Η ιστορία του Διαστήματος αναφέρεται ως επί το πλείστο με όρους ανθρώπινων πτήσεων ή με την εξερεύνηση μη επανδρωμένων αποστολών σε μακρινούς πλανήτες. Αλλά οι περισσότερες εκτοξεύσεις έχουν στρατιωτικούς δορυφόρους, που στέλνονται επάνω σε τροχιά για να φωτογραφίζουν την Γη, καθώς και για να κάνουν δυνατή την επικοινωνία σε μεγάλες αποστάσεις, ή να βοηθήσουν την πλοήγηση των οχημάτων. Ο τεράστιος αριθμός των στρατιωτικών δορυφορικών εκτοξεύσεων της ΕΣΣΔ, ξεκινά τις δεκαετίες του 1970 και του '80 οφείλεται στο γεγονός ότι η σοβιετικοί δορυφόροι είχαν μικρότερη διάρκεια ζωής από τους Αμερικανικούς, και η ‘’έκρηξη’’ στις εμπορικές εκτοξεύσεις δορυφόρων στις ΗΠΑ το 1990 ήταν σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των νέων νόμων που οδήγησαν τη NASA να μισθώνει ιδιωτικές εταιρείες να εκτοξεύουν ‘’ωφέλιμα φορτία’’ προς το διάστημα όταν αυτό ήταν απαραίτητο.
(Reddit user afrofagne)
14. Δορυφόροι έχουν μπει σε τροχιά από 15 χώρες, και από μία ωκεάνια εξέδρα γεώτρησης πετρελαίου.
Είκοσι-έξι διαφορετικά ''διαστημικά λιμάνια'' σε 15 χώρες έχουν εκτοξεύσει με επιτυχία δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τη Γη. Οι περισσότερες εκτοξεύσεις ήταν σε τέσσερα Διαστημικά κέντρα στις ΗΠΑ, και τη Ρωσία. Την Βάση Πολεμικής Αεροπορίας στο Vandenburg, το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ και Πλεσέτσκ στο Μπαϊκονούρ. Επίσης δεκάδες δορυφόροι έχουν ακόμα εκτοξευτεί από την Ιαπωνία, την Κίνα, την Ινδία και τη Γαλλική Γουιάνα, εκεί όπου είναι το ‘’σπίτι’’ ενός διαστημικού ‘’λιμανιού’’, το οποίο χρησιμοποιείται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Οι δορυφόροι έχουν ήδη εκτοξευτεί από την ‘’Οδύσσεια’’, μια πρώην εξέδρα γεώτρησης πετρελαίου που μετατράπηκε σε ιδιόκτητη κινητή πλατφόρμα εκτόξευσης στον Ειρηνικό ωκεανό, καθώς και από τα υποβρύχια τύπου Delta της Ρωσίας, και από τα ειδικά σχεδιασμένα αεροσκάφη τύπου Stargazer της εταιρείας τροχιακής επιστήμης (Orbital Science Corporation’s ), που μπορούν να εκτοξεύσουν εν κινήσει, δορυφόρους που βρίσκονται τοποθετημένοι επάνω σε πυραύλους.
(Nuclear Vacuum)
15. Πολίτες από 38 χώρες έχουν επισκεφθεί το διάστημα
Μόνο τρεις χώρες, οι ΗΠΑ, η ΕΣΣΔ / Ρωσία και η Κίνα, έχουν στείλει ανθρώπους στο διάστημα. Αλλά όμως και πολίτες από 38 χώρες έχουν ταξιδέψει εκεί ‘’πάνω’’, χάρη στις Αμερικανικές ή Ρωσικές αποστολές που μετέφεραν διεθνείς συμμετέχοντες. Στη δεκαετία του 1970 και του '80, η ΕΣΣΔ μετέφερε πολίτες από εννέα διαφορετικά κομμουνιστικά κράτη βάζοντάς τους σε τροχιά γύρω από τη Γη, με διάφορες πτήσεις, του διαστημικού σκάφος Soyuz. Στη δεκαετία του 1980 και του '90, η NASA άρχισε να κάνει το ίδιο και με τις αποστολές του Διαστημικού Λεωφορείου. Το 2003, η Κίνα πέτυχε την πρώτη της επανδρωμένη πτήση, και από το 2001, η Ρωσία μετέφερε επτά (πολύ πλούσιους) ιδιώτες στο διαστημικό σταθμό, πληρώνοντας σεβαστά ποσά για να ονομαστούν έτσι ‘’τουρίστες του διαστήματος’’, συμπεριλαμβανομένων και του πρώτου Νοτιοαφρικάνου και Ιρανού πολίτη στο Διάστημα.
(boredboarder8)
16. Το φεγγάρι είναι μικρότερο από όσο νομίζετε
Ίσως επειδή είναι τόσο κοντά μας, και κατά συνέπεια τόσο μεγάλο στον ουρανό τη νύχτα, το φεγγάρι μας είναι ίσως η κύρια εξαίρεση στον κανόνα ότι τα πάντα στο διάστημα είναι μεγαλύτερα από όσο νομίζετε. Αυτή η σύγκριση των ηπειρωτικών Ηνωμένων Πολιτειών και της σελήνης δείχνει ότι στην πραγματικότητα είναι αρκετά μικρό. Εάν προσθέσετε και την Χαβάη, οι ΗΠΑ θα ‘’τυλίξουν’’ από περισσότερο από το 70 τοις εκατό της περιφέρειας του φεγγαριού.
(NASA/Goddard Space Flight Center/DLR/ASU)
17. Το φεγγάρι έχει βουνά ψηλότερα από το Έβερεστ
Παρά το σχετικά μικρό του μέγεθος το φεγγάρι, έχει μερικά πραγματικά γιγαντιαία χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων βουνών που είναι ψηλότερο από το Έβερεστ και χαράδρες που είναι σχεδόν τόσο βαθιές όσο η Τάφρος των Μαριανών. Ο κύριος λόγος που το φεγγάρι έχει τόσο ανώμαλη επιφάνεια είναι επειδή δεν έχει τρεχούμενο νερό, όπως στην Γη το οποίο συνεχώς σμιλεύει σχεδόν κάθε χαρακτηριστικό γνώρισμα της επιφάνειας της . Αυτό σημαίνει ότι κάθε κρατήρας που δημιουργήθηκε από έναν αστεροειδή ή κάποια άλλη σύγκρουση, παραμένει εκεί για ένα εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Ακόμα και τα ίχνη από τις πατημασιές που άφησαν οι αστροναύτες του Απόλλων στις δεκαετίες του 1960 και του '70 είναι ακόμα ορατά.
(Thomas Schwagmeier)
18. Η περιοχή προσεδάφισης του Απόλλων 11 είχε το μέγεθος ενός γηπέδου μπέιζμπολ.
Οι αποστολές Απόλλων προσσελήνωσαν τον άνθρωπο στο φεγγάρι έξι φορές. Αλλά η αλήθεια είναι ότι το θέμα φεγγάρι είναι ακόμα προς εξερεύνηση. Ο χάρτης αυτός - που δείχνει την περιοχή προσεδάφισης του Απόλλων 11 επάνω σε ένα γήπεδο του μπέιζμπολ - δείχνει πόσο λίγο από το φεγγάρι έχουμε δει από πρώτο χέρι. Οι αποστολές Απόλλων, είχαν ανθρώπους στην επιφάνεια της Σελήνης συνολικά, λιγότερο από 13 ημέρες. Από το τέλος του προγράμματος Απόλλων, περικοπές του προϋπολογισμού και αλλαγές των πολιτικών προτεραιοτήτων έχουν σταματήσει τη NASA από την αποστολή επανδρωμένων αποστολών στο φεγγάρι, ή οπουδήποτε αλλού πέρα από την τροχιά της Γης.
(National Geographic)
19. Στείλαμε 9 διαστημικά οχήματα (ρόβερ) στον Άρη.
Οι πρώτες μη επανδρωμένες αποστολές στον Άρη απέτυχαν, με υποτυπώδεις ρουκέτες ως επί το πλείστο να εκρήγνυται αμέσως μετά την εκτόξευση. Αλλά το 1964, η Διαστημοσυσκευή της NASA Mariner 4 περνώντας πάνω από τον Άρη, έστειλε πίσω στη Γη ασπρόμαυρες ‘’κοκκώδεις’’ εικόνες - οι πρώτες φωτογραφίες ενός εξωγήινου κόσμου, που οι άνθρωποι είχαν δει ποτέ. Από αυτά τα χρόνια και μετά, η NASA, η ΕΣΣΔ, και άλλοι διαστημικοί οργανισμοί έχουν θέσει με επιτυχία εννέα ανιχνευτές σε τροχιά και επτά ρόβερ στην επιφάνεια, στέλνοντας στη Γη ‘’τόνους’’ δεδομένων σχετικά με τη σύνθεση του πλανήτη, την ατμόσφαιρα, και το παγωμένο νερό. Δείτε τη διαδραστική εκδοχή αυτού του χάρτη του National Geographic για να μάθετε περισσότερα για κάθε μία από τις αποστολές αυτές.
(Mars 500)
20. To ηφαίστειο «Όλυμπος» στον Άρη είναι σχεδόν τόσο μεγάλο όσο η Γαλλία.
Ο Άρης έχει γιγάντια ηφαίστεια. Για να σας δώσω μια ιδέα, αυτός ο χάρτης δείχνει το όρος ''Όλυμπος'' - το ψηλότερο βουνό στον Άρη και το δεύτερο σε ύψος στο ηλιακό μας σύστημα - επάνω σε έναν χάρτη της Γαλλίας .O Όλυμπος είναι σχεδόν τρεις φορές το ύψος του Έβερεστ. Είναι και άλλα ηφαίστεια στον Άρη που είναι τόσο μεγάλα για μερικούς λόγους: Η λάβα πιθανό να εκρήγνυται πολύ έντονα. Η επιφάνεια του Άρη δεν κινείται γιατί δεν υπάρχει το φαινόμενο των τεκτονικών πλακών όπως στη Γη,(έτσι συσσωρεύονται στρώματα λάβας πάνω στο ίδιο σημείο με την πάροδο του χρόνου), και υπάρχει μικρή ή καθόλου ροή νερού για να διαβρώσει, να σμιλέψει δηλαδή την επιφάνεια του Πλανήτη με το πέρασμα του χρόνου.
Από τον Joseph Stromberg
Πηγή: gikasdimitris μετάφραση από το vox.com
zimzamphysics.gr
