Νέα (552 άρθρα)

Γιατί ο Μπιλ Γκέιτς πίνει νερό απο επεξεργασμένα κόπρανα;

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Εύχομαι να μη φτάσει η μέρα που όλος ο κόσμος (γιατί αυτήν την στιγμή είναι αναγκαία λύση για κάποιους) να καταφύγει σε τέτοιες λύσεις. Δείτε τι μπορεί να κάνει η επιστήμη όταν θέλει. Γιατί μπορεί. Πιστέψτε το. Αν επενδυθούν τα απαραίτητα ποσά στην επιστήμη τα επόμενα χρόνια θα δούμε θαύματα. Ή μήπως τα έχουμε δει κιόλας;

Κατηγορίες:
Νέα

Ένα εκπληκτικό βίντεο για τη βία!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Νομίζω τελικά ότι μέσα από τα μάτια των παιδιών μαθαίνεις την αλήθεια. Τόσο γεμάτα απορία όταν τους ζητάς κάτι παράξενο-ανήθικο!

Κατηγορίες:
Νέα

Ένα εκπληκτικό βίντεο για τον αυτισμό. Αφιερώστε τον χρόνο να το δείτε και στο τέλος θα έχετε τουλάχιστον βουρκώσει!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Μια παρέα έφτιαξε αυτό το εκπληκτικό βίντεο-ταινία. Προσωπικά από τότε που διάβασα το βιβλίο "Γεννήθηκα μια γαλάζια μέρα" ως καθηγητής "άλλαξα" τον τρόπο που βλέπω τις διάφορες μορφές δυσκολίας σε πολλά παιδιά. Τι να πω; Εξαιρετική δουλειά. Μπράβο σας!

Κατηγορίες:
Νέα

Ρομπότ εναντίον του πρωταθλητή ping-pong!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Ένα βίντεο που μας δείχνει τις δυνατότητες των ρομπότ που φτιάχνει στις μέρες μας ο άνθρωπος. Δείτε το μέχρι το τέλος όπου το ανθρώπινο μυαλό κάνει τη διαφορά.

Κατηγορίες:
Βίντεο Φυσικής, Νέα

Τελικά πόσο σημαντικό είναι το βούρτσισμα στο τέννις;

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Κατηγορίες:
Νέα

Σκυταλοδρομίες ζωής

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

anabenrel6-thumb-large

Έκανα αγωνιστική κολύμβηση ως έφηβη. Μεγαλωμένη σε νησί, το να συμμετέχεις σε αθλήματα της θάλασσας ήταν κάτι συνηθισμένο: κολύμπι, πόλο, κωπηλασία, ιστιοπλοΐα. Αν με ρωτήσετε γιατί ασχολήθηκα με την κολύμβηση μικρή δεν θα ήξερα σίγουρα να απαντήσω μέχρι πρόσφατα. Και οπωσδήποτε δεν ήξερα ως παιδί να πω γιατί πήγαινα στις προπονήσεις μου, γιατί συμμετείχα σε αγώνες, για τι ακριβώς προσπαθούσα.

Κάτι ήξερα. Ήξερα ότι ήταν μία όμορφη συντροφιά η ομάδα του Ναυτικού Ομίλου Χίου. Ήξερα ότι μου άρεσε να βγαίνω στις πρώτες θέσεις. Ήξερα να είμαι υπάκουη και «καλή» σε ό,τι με έβαζαν, τύχαινε, ήθελα να κάνω. Υπάρχουν όμως και πολλά που δεν ήξερα, αλλά συνέβαιναν. Πολλά μικρά και μεγάλα γίνονταν μέσα μου που τα καταλαβαίνω πια σήμερα, τα κατάλαβα πρόσφατα παρακολουθώντας τις μικρές μου κόρες στους πρώτους δικούς τους αγώνες κολύμβησης.

Αυτό που δεν ήξερα είναι πόσο αυτή η συνεχής και καθημερινή προσπάθεια «έχτισε» την αυτοεκτίμησή μου. Τουβλάκι, τουβλάκι, με κάθε 100άρι και κάθε προπόνηση δομήθηκε η ικανότητα του αγωνίζεσθαι, η ικανότητα να μπορείς να κερδίζεις αλλά και να χάνεις, να εξαντλείσαι, μα να συνεχίζεις.

Χωρίς να το ξέρω, αυτό που μάθαινα τότε κι αυτό που μαθαίνουν οι κόρες μου σήμερα, είναι ότι με την καθημερινή πειθαρχία γίνεσαι όλο και καλύτερος. Ο αγώνας να μειώνεις το προσωπικό σου ρεκόρ κάθε φορά, ανεξάρτητα από τη θέση σου σε σχέση με τους άλλους, μου θυμίζει το υπέροχο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου από το Καπνισμένο Τσουκάλι: «Εδώ δεν είναι να ’μαι εγώ πάνω από σένα ή εσύ πάνω από μένα, εδώ είναι να ’ναι ο καθένας μας πάνω από τον εαυτό του».

Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως, είναι η εμπειρία της σκυταλοδρομίας. Παρακολουθώντας την αγωνία των θυγατέρων μου για την πρώτη τους σκυταλοδρομία, κατάλαβα -κι εδώ- αυτό που τότε απλώς βίωνα. «Κι αν κάνω λάθος κι ακυρωθεί όλη η ομάδα;». Τέσσερα παιδιά, σε τέσσερις προσπάθειες, συνήθως με διαφορετικά αγωνίσματα, προσπαθούν όλοι μαζί για την ίδια ομάδα. Το λάθος του ενός τούς ακυρώνει όλους. Η αργοπορία τού ενός τούς πάει όλους πίσω. Η ταχύτητα του ενός τούς πάει όλους μπροστά. Κι ο καθένας κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα και είναι κοινό.

Πόσες σκυταλοδρομίες έχει καθημερινά η ζωή; Από την ομάδα της οικογένειας, στην ομάδα εργασίας στο σχολείο, στο Πανεπιστήμιο, στη δουλειά, στην κοινότητα. Έχουμε να το μάθουμε αυτό. Να αποδεχόμαστε ότι ο καθένας έχει τον ρυθμό του, κολυμπάει το δικό του αγώνισμα, με τον δικό του τρόπο. Κι ότι είμαστε όλοι μαζί, είτε χάνουμε είτε κερδίζουμε, είμαστε ομάδα. Γιατί η ζωή έχει συνεχώς αγώνες και συνεχώς σκυταλοδρομίες... και μόνο έτσι κερδίζουμε τελικά.

Άννυ Μπενέτου

Κατηγορίες:
Νέα

Τελικά ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών είναι επιρροή από τον Πλάτωνα;

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Διαβάστε ένα άρθρο που εξηγεί τον μύθο του Γύγη.

Μήπως ο Τόλκιν επηρεάστηκε τελικά από τον Πλάτωνα;

WOOD

Ο ευρηματικός φιλόσοφος, στο Β΄ βιβλίο της «Πολιτείας» του και με το στόμα του αδελφού του Γλαύκωνα, επινοεί ένα μύθο. Ένας βοσκός του βασιλιά της Λυδίας ονόματι Γύγης βρίσκει τυχαία ένα μαγικό δακτυλίδι μετά από δύο καταστρεπτικά φυσικά φαινόμενα. Την  ώρα που έβοσκε τα πρόβατα του άρχοντά του, έπιασε φοβερή καταιγίδα και έγινε τόσο δυνατός σεισμός, ώστε άνοιξε η γη κάτω απ’ τα πόδια του. Κατέβηκε στο χάσμα που δημιουργήθηκε και εκεί μέσα στα σπλάχνα της γης, είδε ένα μεγάλο χάλκινο κούφιο άλογο. Από κάποια ανοίγματα στα πλευρά του κοίταξε μέσα του και διαπίστωσε ότι εκεί ήταν ξαπλωμένος ένας νεκρός με διαστάσεις σχεδόν γιγαντιαίες. Και το σημαντικότερο φορούσε στο χέρι του ένα χρυσό δακτυλίδι. Ο Γύγης το πήρε και ανέβηκε πάλι στην επιφάνεια. Κάποια μέρα διαπίστωσε ότι το πολύτιμο εύρημά του είχε μία αξιοπερίεργη μαγική δυνατότητα. Περιστρέφοντας την πέτρα του («σφενδόνην» την ονομάζει ο Πλάτωνας) προς το εσωτερικό της παλάμης του γινόταν αόρατος και εμφανιζόταν πάλι γυρίζοντας το δακτυλίδι προς την αντίστροφη φορά. Ο ταπεινός βοσκός είχε λοιπόν στα χέρια του ένα τεράστιο όπλο. Μπορούσε να κάνει οτιδήποτε επιθυμούσε, χωρίς να γίνεται αντιληπτός και κυρίως, χωρίς να τιμωρείται ή έστω να επιπλήττεται. Έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη φορέας μιας τουλάχιστον παράδοξης και απρόσμενης δύναμης, η οποία μπορούσε να λειτουργήσει προς όφελός του, πάντα όμως υπό το βάρος μιας έστω και λανθάνουσας αδικίας, που μπορούσε να φτάσει κι ως το έγκλημα. Και πραγματικά έτσι έγινε. Ο ασήμαντος μέχρι τότε Γύγης έγινε εραστής της βασίλισσας και με τη βοήθειά της σκότωσε τον αφέντη του και πήρε ο ίδιος την εξουσία. Κατέλαβε λοιπόν μια θέση που του χάρισε η δύναμη ενός χρυσού κρίκου, χωρίς να υπολογίσει τα αθέμιτα μέσα που χρησιμοποίησε, αλλά με μοναδικά κίνητρά – συνηθισμένα στην ανθρώπινη φύση – τη δόξα και τον πλούτο. Ο Γλαύκωνας, που διηγείται τη φανταστική αυτή ιστορία, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τελικά είναι στη φύση του ανθρώπου να αδικεί, όταν μάλιστα ξέρει εκ των προτέρων ότι δε θα υποστεί τις συνέπειες της αδικίας του. Και αυτό γιατί η κοινή λογική ενός ανθρώπου λέει ότι η δικαιοσύνη δεν είναι τελικά ένα αγαθό στη ζωή μας, αφού η εφαρμογή της προσκρούει στο προσωπικό μας συμφέρον και είναι ανασταλτικός παράγοντας τις περισσότερες φορές για τα οποιασδήποτε ποιότητας κέρδη μας. Για όλους μας λοιπόν το βασανιστικό ερώτημα «ἀδικεῖν ἢ ἀδικεῖσθαι;» γίνεται πολύ απλό. Και η απάντηση στη συνείδησή μας δεν είναι τουλάχιστον μία ανώδυνη ουδετερότητα, αλλά μια συνειδητή επιλογή συμφέροντος: «ἀδικεῖν» και μάλιστα αν είναι δυνατόν ατιμώρητα.

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Γ. Αλεξανδρίδης

Κατηγορίες:
Νέα

Μια εισαγωγή στην έννοια του κυττάρου

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Ένα βίντεο που μας δείχνει την θεμελιώδη μονάδα από την οποία αποτελούμαστε: το κύτταρο!

Κατηγορίες:
Νέα

Απίστευτη 3D ζωγραφική!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Πάντα θαύμαζα αυτούς τους ζωγράφους οι οποίοι χρησιμοποιώντας την προοπτική, τις σκιές και την τέχνη τους με έκαναν να βλέπω τρισδιάστατα πράγματα τα οποία είναι επίπεδα!

Κατηγορίες:
Νέα

Τα πιο διάσημα μουσεία από τη Google

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Ένα όμορφο site που σας επιτρέπει να περιηγηθείτε σε διάφορα όμορφα μουσεία.

Για να το δείτε πατήστε εδώ.

 

Κατηγορίες:
Νέα
web design by