Νέα (552 άρθρα)

Η μυστικοπάθεια που επιδείκνυαν επί χρόνια οι αμερικανικές κυβερνήσεις σχετικά με τη θρυλική στρατιωτική βάση της Νεβάδα, είχε αφήσει χώρο για να διαμορφωθούν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει στην "Περιοχή 51".

Το event στο facebook με τα εκατομμύρια ενδιαφερόμενων

Ξεκίνησε σαν φάρσα που συνοδευόταν από αστείες εικόνες, memes (κωμικές εικόνες) και πολλή πλάκα. Σύντομα όμως η σελίδα στο Facebook με τίτλο "Έφοδος στην Περιοχή 51 - Δεν μπορούν να μας σταματήσουν όλους" ("Storm Area 51, They Can’t Stop All of Us") έγινε viral και συγκέντρωσε δύο εκατ. οπαδούς, οι οποίοι έχουν δηλώσει συμμετοχή στο κάλεσμα να μεταβούν στην απαγορευμένη περιοχή και να απελευθερώσουν τους "εξωγήινους" που "κρατούνται"εκεί.

«Θα συναντηθούμε στην τουριστική ατραξιόν Area 51 Alien Center και θα συντονίσουμε την είσοδό μας. Αν τρέξουμε όπως στο Naruto (κινούμενο σχέδιο), μπορούμε να κινηθούμε πιο γρήγορα από τις σφαίρες τους. Πάμε να δούμε τους εξωγήινους» αναφέρεται στο event, πίσω από το οποίο κρύβεται ο 20χρονος Μάτι Ρόμπερς από το Μπέικεσφιλντ της Καλιφόρνια. Ο νεαρός όπως έχει δηλώσει ξεκίνησε το όλο εγχείρημα για πλάκα και ούτε που φανταζόταν ότι η σελίδα του θα έχει χιλιάδες επισκέψεις, δύο εκατομμύρια αποδοχές της πρόσκλησής του στο event. Πόσο μάλλον ότι θα δεχόταν στο σπίτι του επίσκεψη από πράκτορες του FBI.

Ο Ρόμπερτς φαίνεται να ανησυχεί περισσότερο για το γεγονός ότι μερικοί υπερβολικά ενθουσιώδεις οπαδοί της θεωρίας περί ύπαρξης εξωγήινων εξέφρασαν την προθυμία τους να δώσουν ακόμη και την ζωή τους για να μπουν στις εγκαταστάσεις.

Για να αποτρέψει τυχόν "μακελειό" ανέφερε σε ανάρτησή του ότι δεν ήθελε να μετατρέψει τη φάρσα σε «σφαγή», σημειώνοντας πως θα ήθελε να δει το όλο θέμα ως «κάτι το εκπαιδευτικό, στο πεδίο της μουσικής και της τέχνης. Αυτό είναι το θέμα στο οποίο εργάζομαι αυτή την στιγμή».

μουσικής και της τέχνης. Αυτό είναι το θέμα στο οποίο εργάζομαι αυτή την στιγμή».

Σημειώνεται ότι το κάλεσμα για την επιδρομή στην Περιοχή 51 είναι για τις 20 Σεπτεμβρίου 2019.

Η θέση του Στρατού και της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ

Ο αμερικανικός Στρατός έχει πλήρη επίγνωση της εκστρατείας και έχει προσπαθήσει να αποθαρρύνει ενδεχόμενους «επιδρομείς» πριν επιχειρήσουν το οτιδήποτε.

Εκπρόσωπος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ είπε στους LA Times: «Η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών έχει επίγνωση της σελίδας αυτής στο Facebook. Η στρατιωτική βάση της Νεβάδα (Περιοχή 51) αποτελείται εγκαταστάσεις, όπου πραγματοποιούνται δοκιμές μαχητικών αεροσκαφών και εκπαίδευση προσωπικού. Η πρακτική που εφαρμόζουμε είναι μη συζητάμε δημοσίως τα ειδικά μέτρα ασφαλείας που λαμβάνουμε, ωστόσο κάθε προσπάθεια παράνομης πρόσβασης σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή περιοχές στρατιωτικής εκπαίδευσης θεωρείται επικίνδυνη.»

Επιπλέον όπως τόνισε σε περίπτωση που όντως εμφανιστούν πολίτες που θα προσπαθήσουν να εισβάλλουν στην περιοχή θα αντιμετωπιστούν με βάση τους κανόνες εμπλοκής.

Τα μυστικά της Περιοχής 51

Η Περιοχή 51 (Area 51) επίσημα γνωστή ως Λίμνη Γκρουμ ή Αεροδρόμιο Χόμι (Homey Airport) αποτελεί απομακρυσμένη μονάδα της Αεροπορικής Βάσης Έντουαρντς. Σύμφωνα με τη CIA  τα σωστά ονόματα για την περιοχή είναι Ζώνη δοκιμών και εκπαίδευσης της Νεβάδα (Nevada Test and Training Range) και Λίμνη Γκρουμ (Groom Lake) αν και το όνομα "Περιοχή 51" έχει χρησιμοποιηθεί σε επίσημα έγγραφα της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών.

Η μυστικοπάθεια που επιδείκνυαν επί χρόνια οι αμερικανικές κυβερνήσεις σχετικά με την Περιοχή 51 -διέψευδαν ακόμα και την ύπαρξή της- οδήγησε στη διαμόρφωση πληθώρας θεωριών συνωμοσίας σχετικά με το τι ακριβώς συνέβαινε στις εγκαταστάσεις της απόρρητης στρατιωτικής βάσης που ιδρύθηκε το 1950. Οι "θρύλοι" έλεγαν ότι εκεί φυλάσσεται υλικό (έγγραφα, αλλά και άλλα στοιχεία) που αποδεικνύει όχι μόνο ότι υπάρχουν εξωγήινοι, αλλά ότι η Αμερικανική κυβέρνηση έχει έρθει σε επαφή με αυτούς. Πολλοί δε μιλούσαν για ύπαρξη εξωγήινων αιχμαλώτων και για εξωγήινη τεχνολογία στις εγκαταστάσεις της. Η Περιοχή 51 έχει χρησιμοποιηθεί ως εξωγήινη βάση σε πολλές Αμερικανικές τηλεοπτικές εκπομπές και πολλοί Αμερικάνοι υποστηρίζουν αυτή την θεωρία και στην πραγματική τους ζωή.

Παρά το γεγονός ότι η βάση δεν έχει κηρυχθεί ως μυστική, όλες οι έρευνες και τα γεγονότα που αφορούν στην Περιοχή 51 είναι απόρρητες πληροφορίες. Τον Ιούλιο του 2013, μετά από μια αίτηση που είχε υποβληθεί το 2005 από τη FOIA, η CIA αναγνώρισε δημοσίως για πρώτη φορά την ύπαρξή της με τον αποχαρακτηρισμό εγγράφων που περιέχουν λεπτομέρειες για την ιστορία και τον σκοπό της Περιοχής 51. Τότε έγινε γνωστό ότι στη βάση αυτή γίνονται δοκιμές και αναπτύσσονται διάφορα οπλικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων και κατασκοπευτικών αεροπλάνων.

Έτσι ίσως να εξηγούνται και οι αναφορές από τους ντόπιους για συχνά περιστατικά εμφάνισης «ιπτάμενων δίσκων» ή γενικότερα «μη ταυτοποιημένων ιπτάμενων αντικειμένων», UFO δηλαδή.

Είναι πιθανό πάντως τα μυστικά που κρύβει η Περιοχή 51 να είναι πιο "πεζά" αλλά και πιο τρομακτικά από την επίσκεψη εξωγήινων στη Γη. Από το 1940 μέχρι σήμερα καμία χώρα στον κόσμο δεν είχε περισσότερο πυρηνικό εξοπλισμό από τη νότια Νεβάδα. Εκατοντάδες αμερικανικές και βρετανικές πυρηνικές βόμβες έχουν εκραγεί στην περιοχή και λέγεται πως σε μερικά σημεία υπάρχει ραδιενεργό και τοξικό νέφος.

Μια πιο "προσγειωμένη" θεωρία συνωμοσίας αναφέρει ότι η υγεία του ηθοποιού Τζον Γουέιν, ο οποίος πέθανε από καρκίνο, επιβαρύθνηκε όταν έκανε τα γυρίσματα για την ταινία του για τον Τζένγκις Χαν στη Νεβάδα.

Δεν είναι γνωστό για πόσα χρόνια θα παραμείνουν τα ραδιενεργά ισότοπα στο έδαφος της Περιοχής 51 αλλά ανεπίσημες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για χιλιάδες.

Επομένως, η άκρα μυστικοπάθεια των αμερικανικών κυβερνήσεων για την Περιοχή 51 ίσως έχει να κάνει με την απόκρυψη ενός διαφορετικού είδους κινδύνου.

Πηγή: news247.gr

Επιστήμονες στις ΗΠΑ δημιούργησαν τον πιο ισχυρό υπεραγώγιμο μαγνήτη στον κόσμο, ικανό να παράγει ένα μαγνητικό πεδίο με ένταση 45,5 Tesla. Συγκριτικά, οι ισχυρότεροι μαγνητικοί τομογράφοι στα διαγνωστικά κέντρα στην Ελλάδα έχουν ένταση τρία Tesla. [Υπενθυμίζεται ότι στα εργαστήρια μπορούν να δημιουργηθούν πολύ ισχυρότερα μαγνητικά πεδία, αλλά με ελάχιστη χρονική διάρκεια, δείτε π.χ. ΕΔΩ]

Επιστήμονες στις ΗΠΑ δημιούργησαν τον πιο ισχυρό υπεραγώγιμο μαγνήτη στον κόσμο, ικανό να παράγει ένα μαγνητικό πεδίο με ένταση 45,5 τέσλα. Συγκριτικά, οι ισχυρότεροι μαγνητικοί τομογράφοι στα διαγνωστικά κέντρα στην Ελλάδα έχουν ένταση τρία τέσλα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή επιστήμης των υλικών Ντέηβιντ Λαρμπαλέστιερ του Κολλεγίου Μηχανικής του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Φλόριντα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», δήλωσαν αισιόδοξοι ότι στο μέλλον μπορεί να ανέβουν έως τα 60 τέσλα.

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο καινοτόμος μαγνήτης είναι πολύ μικρός σε μέγεθος (μόλις το μισό ενός χαρτονένιου ρολό χαρτιού τουαλέτας) και βάρος (390 γραμμάρια), αποδεικνύοντας πως οι επιστήμονες είναι πλέον σε θέση να κατασκευάζουν ηλεκτρομαγνήτες πολύ ισχυρότερους και μικρότερους από ό,τι στο παρελθόν.

«Ο νέος μαγνήτης είναι ένας γενναίος Δαβίδ σε σύγκριση με τους άλλους συμβατικούς Γολιάθ. Είναι ένα ορόσημο στη σμίκρυνση, που μπορεί να πετύχει για τους μαγνήτες αυτό που το πυρίτιο έχει κάνει για τα ηλεκτρονικά. Η νέα δημιουργική τεχνολογία μπορεί να οδηγήσει σε μικρούς μαγνήτες που θα κάνουν μεγάλα πράγματα σε διάφορα μέρη, όπως οι ανιχνευτές σωματιδίων, οι αντιδραστήρες πυρηνικής σύντηξης και οι ιατρικές διαγνωστικές συσκευές», δήλωσε ο Γκρεγκ Μπέμπινγκερ, διευθυντής του Εργαστηρίου MagLab (National Magnetic High-Field Laboratory), όπου δημιουργήθηκε ο μαγνήτης.

Μέχρι σήμερα ο ισχυρότερος στον κόσμο μαγνήτης συνεχόμενου μαγνητικού πεδίου ήταν ένα τεράστιο μηχάνημα βάρους 35 τόνων, που είχε δημιουργηθεί στο ίδιο εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Φλόριντα και κρατούσε το παγκόσμιο ρεκόρ με 45 τέσλα από το 1999.

Ο μεγάλος μαγνήτης των 45 τέσλα ήταν φτιαγμένος από ένα κράμα με βάση το νιόβιο, ενώ ο νεότερος «μίνι» υπερ-μαγνήτης των 45,5 τέσλα βασίζεται στη νέα υπεραγώγιμη ένωση  REBa₂Cu₃O_x, όπου RE = Y, Gd ή REBCO (Rare Earth Barium Copper Oxide). O υπεραγωγός REBCO μπορεί να μεταφέρει πάνω από το διπλάσιο ηλεκτρικό ρεύμα σε σχέση με υπεραγωγό νιοβίου ίδιου μεγέθους.  Όσο μεγαλύτερη είναι η ένταση του ρεύματος που διαρρέει έναν αγωγό ή ηλεκτρομαγνήτη, τόσο μεγαλύτερης έντασης είναι το μαγνητικό πεδίο που δημιουργείται.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Την ώρα που οι πυρκαγιές στον Αμαζόνιο προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης στον πλανήτη, οι πύρινες γλώσσες φαίνεται πως είχαν και μια παράπλευρη συνέπεια: την απελευθέρωση μονοξειδίου του άνθρακα.

Ο «ατμοσφαιρικός» αντίκτυπος

Ο δορυφόρος Aqua της NASA έπιασε το γεγονός της κίνησης του μονοξειδίου του άνθρακα που συνδέεται με τις φωτιές στη Βραζιλία. Ο χάρτης δείχνει τα επίπεδα των ρύπων σε υψόμετρο 5.500 μέτρων μεταξύ 8-22 Αυγούστου 2019, που άγγιξαν τελικά κόκκινο.

Το επικίνδυνο για την υγεία μας μονοξείδιο του άνθρακα είναι σαφώς λιγότερο επικίνδυνο στον ανοιχτό αέρα για τον άνθρωπο, όχι όμως και για το περιβάλλον. Αν και υψηλότερες συγκεντρώσεις μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικές για ανθρώπους με καρδιακές παθήσεις.

Ταυτοχρόνως, το μονοξείδιο του άνθρακα είναι και βούτυρο στο ψωμί της κλιματικής αλλαγής.

«Ως ρύπος που μπορεί να ταξιδέψει σε μεγάλες αποστάσεις, το μονοξείδιο του άνθρακα μπορεί να παραμείνει στην ατμόσφαιρα ακόμα και για έναν μήνα. Σε τέτοιο υψόμετρο που καταγράφηκε, το αέριο έχει μικρή επίδραση στον αέρα που αναπνέουμε, ισχυρά ρεύματα μπορούν ωστόσο να το κατεβάσουν πιο χαμηλά και να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα του αέρα», δήλωσε χαρακτηριστικά η NASA…

Πηγή: newsbeast.gr, news24.gr

Πώς θα μπορούσε να αποτραπεί το λιώσιμο των πάγων στη Δυτική Ανταρκτική και η άνοδος της στάθμης των ωκεανών; Μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Science Advances προτείνει μια απρόσμενη λύση: να αντλείται το νερό που προκύπτει από το λιώσιμο και να ρίχνεται και πάλι, με τη μορφή τεχνητού χιονιού, στο παγοκάλυμμα.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει ήδη προκαλέσει τόσο μεγάλο πρόβλημα στον νότιο πόλο που το τεράστιο στρώμα του πάγου αρχίζει να αποσαθρώνεται. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά τουλάχιστον τρία μέτρα τους επόμενους αιώνες.

Οι συγγραφείς της νέας μελέτης προτείνουν να χρησιμοποιηθεί η ενέργεια από 12.000 ανεμογγενήτριες για να αντληθεί το θαλασσινό νερό σε ύψος 1.500 μέτρων μέχρι την επιφάνεια και στη συνέχεια να ριφθεί από εκατοντάδες χιονοβόλα κανόνια σε μια έκταση ίση με την Κόστα Ρίκα.

«Έχουμε ήδη ξυπνήσει τον γίγαντα στον νότιο πόλο», δήλωσε ο Άντερς Λέβερμαν, καθηγητής στο Ινστιτούτο Πότσδαμ για την Έρευνα των Κλιματικών Επιπτώσεων (PIK), αναφερόμενος στο λιώσιμο του παγοκαλύμματος. «Βρισκόμαστε ήδη στο σημείο χωρίς επιστροφή, αν δεν κάνουμε κάτι», πρόσθεσε μιλώντας στο πρακτορείο Reuters.

«Μπορούμε να το επαναφέρουμε σε σταθερό σημείο με μια μικρή παρέμβαση τώρα ή με μια ολοένα και μεγαλύτερη αργότερα», πρόσθεσε.

Με τις ξηρασίες, τις πλημμύρες, τις καταιγίδες και τις πυρκαγιές που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή να εντείνονται σε παγκόσμιο επίπεδο, κάποιοι επιστήμονες αρχίζουν να εξετάζουν στα σοβαρά λύσεις που θα είχαν απορριφθεί χωρίς δεύτερη σκέψη ακόμη και πριν από λίγα χρόνια. Απηχώντας τις απόψεις πολλών άλλων επιστημόνων, ο Λέβερμαν είπε ότι η κατεπείγουσα προτεραιότητα είναι να μειωθούν τάχιστα οι εκπομπές καυσαερίων ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι που είχαν τεθεί με τη Συμφωνία του Παρισιού του 2015.

Αν και ο Λέβερμαν παραδέχεται ότι η άνοδος της στάθμης των ωκεανών που προβλέπεται ότι θα ακολουθήσει την κατάρρευση του Στρώματος Πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής μπορεί να χρειαστεί εκατοντάδες χρόνια για να συμβεί, είπε ότι δημοσίευσε αυτή τη μελέτη επειδή ανησυχεί για την τύχη όσων ζουν σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο.

«Με την άνοδο της στάθμης θα βυθιστούν τελικά στο νερό το Αμβούργο, η Σαγκάη, η Νέα Υόρκη, το Χονγκ Κονγκ. Δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με τη φυσική: αυτό είναι το δίλημμα», είπε ο φυσικός και ωκεανογράφος, που συνεργάζεται και με το Πανεπιστήμιο Κολούμπια στις ΗΠΑ.

Ο Λέβερμαν και οι συνεργάτες του χρησιμοποιήσαν υπολογιστικά μοντέλα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το στρώμα πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί με την εναπόθεση τουλάχιστον 7.400 γιγατόνων τεχνητού χιονιού σε διάστημα 10 ετών γύρω από τους Παγετώνες Πάιν Άιλαντ και Τουέιτς.

Πηγή: cnn.gr

Ο ωκεανός ο οποίος κρύβεται κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Εγκέλαδου, δορυφόρου του Κρόνου, έχει ηλικία που εκτιμάται στο 1 δισεκατομμύριο χρόνια, κάτι που τον καθιστά ιδανικό, από άποψης ηλικίας, για να φιλοξενεί ζωή, όπως δήλωσε ο Μαρν Νεβό, ερευνητής του NASA Goddard Space Flight Center την προηγούμενη εβδομάδα, στο πλαίσιο της 2019 Astrobiology Science Conference.

Το Cassini κατέγραψε θεαματικούς πίδακες πάγου και υδρατμών στον νότιο πόλο του Εγκέλαδου

Όπως αναφέρει το Live Science, o Nεβό και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν προσομοιώσεις για να υπολογίσουν την ηλικία του Εγκέλαδου μέσω δεδομένων από το διαστημόπλοιο Cassini, που ήταν σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο για 13 χρόνια. Ο επιστήμονας και η ομάδα του δημοσίευσαν τα ευρήματά τους τον περασμένο Απρίλιο στο Nature Astronomy.

Μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις του Cassini ήταν πως ο Εγκέλαδος έχει έναν ωκεανό με έντονη υδροθερμική δραστηριότητα. «Είναι μεγάλη έκπληξη να βλέπεις έναν ωκεανό σήμερα» είπε στο Live Science. «Είναι ένα πολύ μικρό φεγγάρι και γενικά περιμένεις τα μικρά πράγματα να μην έχουν και πολύ μεγάλες δραστηριότητες, μα να είναι κυρίως νεκροί όγκοι βράχου και πάγου».

Ωστόσο ο Εγκέλαδος δεν έχει απλά ωκεανό, μα έχει και άλλα «προαπαιτούμενα» για τη ζωή, όπως πηγές χημικής ενέργειας και απαραίτητων στοιχείων όπως ο άνθρακας, το άζωτο, το υδρογόνο και το οξυγόνο. «Ωστόσο υπάρχει και άλλη μια διάσταση ως προς την κατοικησιμότητα … ο χρόνος» είπε ο Νεβό.

Αν ο ωκεανός είναι πολύ «νεαρός» (πχ ηλικίας λίγων εκατομμυρίων ετών) πιθανότατα δεν θα έχει υπάρξει αρκετός χρόνος για να γίνει η ανάμειξη των συστατικών αυτών που απαιτείται για τη δημιουργία ζωής, όπως εξήγησε ο επιστήμονας. Από την άλλη, αν είναι πολύ «γηραιός», είναι σαν μια μπαταρία που έχει ξεμείνει από υγρό: Οι χημικές αντιδράσεις που χρειάζονται για τη ζωή δεν θα λάμβαναν χώρα. Οπότε, ο ωκεανός του Εγκέλαδου ενδεχομένως να έχει την ιδανική ηλικία για να φιλοξενεί ζωή.

Ο Νεβό και η ομάδα του υπολόγισαν την ηλικία του ωκεανού κάνοντας κάποιες εκτιμήσεις: «Έτρεξαν» περίπου 50 προσομοιώσεις, εισάγοντας διάφορες παραμέτρους με βάση μετρήσεις του Cassini, όπως στοιχεία για τις τροχιές των φεγγαριών του Κρόνου, τα επίπεδα ραδιενέργειας στους βράχους του Εγκέλαδου και τις δικές τους εκτιμήσεις για την ηλικία και τον σχηματισμό του φεγγαριού. Η προσομοίωση που έφτασε πιο κοντά στις συνθήκες που επικρατούν στο φεγγάρι ήταν αυτή που προέβλεπε την ηλικία του ωκεανού στο ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Ωστόσο, ο Νεβό τονίζει πως αυτή η εκτίμηση βασίστηκε σε μία προσομοίωση, και, αν και και «πιάνει» πολλές από τις συνθήκες στον Εγκέλαδο, δεν τις «πιάνει» όλες- οπότε και η εκτιμώμενη ηλικία δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί με βεβαιότητα σωστή.

Ο ερευνητής και οι συνεργάτες του πλέον προσπαθούν να κάνουν την προσομοίωση να «τρέξει» πιο γρήγορα, έτσι ώστε, σε συνδυασμό με βελτιωμένα μοντέλα, να υπολογίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την ηλικία του ωκεανού του Εγκέλαδου. «Πρέπει να το ξέρουμε αυτό πριν επιστρέψουμε στην αναζήτηση για ζωή» σημείωσε.

Πηγή: https://www.naftemporiki.gr

Ο Τζιάνι Κλέριτσι, που υπήρξε μέτριος τενίστας αλλά είναι καταπληκτικός σχολιαστής, έγραψε στην ιταλική Ρεπούμπλικα χθες βράδυ μετά το τέλος του καταπληκτικού παιγνιδιού ανάμεσα στον Νόβακ Τζόκοβιτς και στον Ρότζερ Φέντερερ ότι η ταινία που κάποτε θα γυριστεί πρέπει να έχει διαφορετικό τέλος από αυτό που χθες είδαμε. «Στην ταινία» γράφει ο Κλέριτσι, «πριν το τάι μπρέικ του πέμπτου σετ, θα κατεβεί στο γήπεδο η Βασίλισσα και σαν πραγματική Βασίλισσα θα δώσει τέλος στο ματς διατάσσοντας κάτι που στο τένις δεν υπάρχει, δηλαδή μια δίκαια ισοπαλία». Πιστεύω ότι όποιος παρακολούθησε το ματς, σχετικός ή άσχετος με το σπορ, δεν μπορεί παρά να σκέφτηκε κάτι ανάλογο. Όμως θα ήταν άδικο και για τον Τζόκοβιτς και για τον Φέντερερ. Γιατί η ισοπαλία θα στερούσε από το υπέροχο αυτό παιγνίδι τον επίλογο κι όχι το νικητή. Νικητές άλλωστε υπήρξαν και οι δυο πρωταγωνιστές.

Μια τελική ερμηνεία

Την περασμένη Πέμπτη είχα γράψει στην εφημερίδα ότι ο Τζόκοβιτς θα κερδίσει το Γουίμπλετον για ένα απλό λόγο: γιατί στο σχετικά εύκολο δρόμο που είχε μπροστά του μέχρι τον τελικό θα κερδίσει όλα τα παιγνίδια χωρίς να χρειάζεται να κάνει τίποτα το εξαιρετικό – αρκεί τη δεδομένη στιγμή η φόρμα και η υπεροχή του. Επειδή είναι ο Τζόκοβιτς, περίμενα ότι θα έκανε ένα σπουδαίο ματς στον τελικό όποιος κι αν ήταν ο αντίπαλός του, σαν τον καλό τραγουδιστή, που αφού έχει κάνει τη δουλειά προσφέρει στους φανς μια τελική ερμηνεία από αυτές που αυτοί περιμένουν. Η πρόβλεψή μου φυσικά δεν υπήρξε απόλυτα επιτυχημένη έστω κι αν ο Τζόκοβιτς κατέκτησε το τρόπαιο: ο τελικός δεν ήταν η παράσταση για ένα ρόλο, που εγώ περίμενα, αλλά μια μεγαλειώδης ιστορία που δεν μπορούσα να φανταστώ.

Η αληθινή νίκη

Φυσικά και στον τελικό που κέρδισε ο Τζόκοβιτς, η νίκη ήταν του Φέντερερ – μια νίκη καθαρή, καταπληκτική κι αληθινά σπάνια: μια κορυφαία στιγμή όπου ο άνθρωπος συντρίβει τον αήττητο χρόνο – τον κάνει κομμάτια. Ολο το σενάριο του ματς νομίζεις ότι είναι γραμμένο για να σε οδηγήσει σε αυτό το συμπέρασμα. Ο Φέντερερ χάνει το πρώτο σετ, πράγμα που σημαίνει πως για να κερδίσει το ματς θα πρέπει το παιγνίδι να ξεπεράσει τις τρεις ώρες, να γίνει δηλαδή τρομακτικά δύσκολο για ένα παίκτη που πλησιάζει τα 38. Στη διάρκεια αυτού του πρώτου σετ καταγράφεται κάτι καταπληκτικό: στο έβδομο γκέιμ (σερβίς ο Φέντερερ) οι δυο παίκτες δείχνουν όλο το απίστευτο ρεπερτόριο τους. Ο Φέντερερ σερβίρει καταπληκτικά κι ο Τζόκοβιτς κάνει τις τέλειες απαντήσεις. Ο Φέντερερ τρέχει το Σέρβο που όμως χτυπάει κάθε φορά τη μπάλα όπως πρέπει. Ο Τζόκοβιτς βγάζει τρεις άμυνες που δεν μπορεί κανείς να βγάλει, όχι σήμερα, αλλά πιστεύω στην ιστορία του σπορ – η μια σε ένα ντροπ σοτ του Ελβετού είναι απίστευτη, αφού νομίζεις πως ο Νόβακ για να βρει τη μπάλα έχει βουτήξει σαν κολυμβητής που πέφτει από βατήρα. Κι όμως σε αυτή την απόλυτη επίδειξη τεχνικής των δυο ο Φέντερερ έχει κρατήσει το σερβίς του χωρίς να χάσει πόντο! Ο Ελβετός χάνει το σετ με τον αέρα της τεχνικής υπεροχής του να συνταράσει το Γουίμπλετον – απίστευτο κι όμως αληθινό. Το ίδιο μπορεί να πεις και για την απόλυτη επιστροφή του στο δεύτερο σετ – ο Ελβετός το κερδίζει σε χρόνο ρεκόρ, βομβαρδίζοντας και τελειώνοντας πόντους στο φιλέ απέναντι σε ένα Τζόκοβιτς που νομίζεις πως τον αφήνει να θυμίσει σε όλους το γιατί για σχεδόν είκοσι χρόνια τον χειροκροτούν. Στο τρίτο σετ ο Φέντερερ χάνει λίγη από την συγκέντρωση του, σταματά να τρέχει το Σέρβο και συνεχίζει να παίζει το αριστοκρατικό του τένις χωρίς να φοβάται την επιμήκυνση του παιγνιδιού – δηλαδή το χρόνο. Το χάνει στο τάι μπρέικ και λες ότι κάπου εδώ τελειώνει και το ματς – τώρα στον Ελβετό για να κερδίσει χρειάζονται 4 ώρες σχεδόν, που θα ήταν δύσκολες απέναντι στο Τζόκοβιτς, που απαντά πάντα, ακόμα κι αν οι δυο τους έπαιζαν δέκα χρόνια πριν. Αλλά ο Ελβετός, γαντζωμένος στην τεράστια θέλησή του και με όπλο την Τέχνη του, ελέγχει πάλι το ρυθμό και δεν αφήνει τίποτα – το τελικό 6-4 είναι διαδικαστικό αποτέλεσμα καθώς ο Τζόκοβιτς ήταν κομπάρσος σε όλο το σετ, μόνη του παρηγοριά ότι γλυτώνει το διπλό μπρέικ.

Στο πέμπτο σετ είμαστε στη ζώνη του Λυκόφωτους. Σχεδόν τίποτα από όσα συμβαίνουν δεν μπορεί να εξηγηθεί με όρους που έχουν να κάνουν με τα σπορ. Ενας μαγικός Φέντερερ λέει στο χρόνο ενώπιον της ανθρωπότητας ότι καλά θα κάνει να μην ασχολείται μαζί του κι ο χρόνος το βάζει στα πόδια ντροπιασμένος όσο ποτέ από ένα άνθρωπο – αν υποθέσουμε πως υπάρχει κάτι ανθρώπινο σε αυτό τον Ελβετό Θεό. Ο Φέντερερ έχει δυο ματς πόιντ στο σερβίς του. Κι ακριβώς σε αυτό το σημείο ο Νόβακ Τζόκοβιτς αποφασίζει να κάνει ρελάνς δείχνοντας στον έκπληκτο πλανήτη ό,τι υπάρχει κάτι που είναι υπεράνω της Τέχνης – ίσως γιατί εν τέλει αυτό τη δημιουργεί. Αναφέρομαι στο ανθρώπινο μυαλό – σε αυτό το ανεξερεύνητο όπλο που μετατρέπει τον άνθρωπο σε ιδιοφυϊα. Δηλαδή σε Τζόκοβιτς.

Το τρομερό μυαλό του Σέρβου

Στρυμωγμένος στα σκοινιά όσο ποτέ, με ένα γήπεδο που είναι συντριπτικά υπέρ του υπέροχου αντιπάλου του και με την ανθρωπότητα έτοιμη να σηκωθεί όρθια για να χειροκροτήσει το απόλυτο θαύμα του Ελβετού, ο Τζόκοβιτς κάνει αυτό που έκανε από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε στον πλανήτη του τένις: χρησιμοποιεί το μυαλό του. Πριν περίπου οκτώ χρόνια για να εξηγήσω την ταχύτατη ανέλιξή του είχα γράψει ότι ο Τζόκοβιτς σχεδιάζει κάθε πόντο στο μυαλό του – χάρηκα όταν τον άκουσα να το λέει στη συνέντευξη πριν τον τελικό. Πολλοί επισημαίνουν ότι ο Σέρβος είναι ο καλύτερος returned player της εποχής μας – αυτός δηλαδή που ξέρει να απαντά με το σωστό χτύπημα σχεδόν σε οτιδήποτε. Τι σημαίνει όμως πρακτικά αυτό; Σημαίνει απλούστατα ότι ο Σέρβος, χρησιμοποιώντας το μυαλό του, ξέρει που θα πρέπει να βρεθεί πριν καν ο αντίπαλος βρει τη μπάλα: αν οι απαντήσεις του είναι καταπληκτικές είναι γιατί βασίζονται στην ανάγνωση, όχι της εκτέλεσης, αλλά της πρόθεσης του αντιπάλου. Οσο πιο καθαρό είναι το χτύπημα του αντιπάλου, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα του Τζόκοβιτς να βρει τη μπάλα όπως θέλει.

Στο καθοριστικό για τον απίθανο αυτό τελικό σημείο του ματς που ο Φέντερερ έχει το διπλό ματς πόιντ ο Τζόκοβιτς ξέρει τι θα κάνει ο Ελβετός: κυρίως γνωρίζει ότι δεν θα μείνει καρφωμένος στη μπέιζ λάιν για να τον δει να κάνει λάθος και να του δώσει το ματς. Ακυρώνει το πρώτο ματς πόιντ με ένα passing shot, ακυρώνει και το δεύτερο με ένα winner στο φόρχαντ του Ελβετού που και στις δυο περιπτώσεις βιάζεται να κλείσει το παιγνίδι σίγουρος ότι η Τέχνη του προβλέπει λύσεις για όλα. Ο Τζόκοβιτς κάνει στην πιο δύσκολη στιγμή του στο ματς επτά συνεχόμενους πόντους: σε αυτούς βλέπεις όλο το ρεπερτόριο του, μέρος του οποίου είναι και να οδηγεί τον αντίπαλο σε λάθη είτε προκαλώντας τον να ανεβεί για να τελειώσει πόντους, είτε οδηγώντας τον σε ραλί και παίζοντας με την υπομονή του. Κρατείστε αυτό τον μαγικό αριθμό επτά. Τόσοι είναι οι πόντοι που του χρειάστηκαν και για να κερδίσει το καθένα από τα τρία τάι μπρέικ.

Παίζουν ακόμα

Αλλάζει κάτι το φινάλε του αγώνα στην τελική εκτίμηση; Όχι. Ο Φέντερερ, παίζοντας ως πρωταγωνιστής στο μεγαλύτερο σε διάρκεια ματς στην ιστορία του Γουίμπλετον, γνωρίζει την αποθέωση: έκανε κάτι που δεν θα ξαναδούμε ποτέ. Ο Τζόκοβιτς, αποδεικνύοντας ότι όλα έχουν να κάνουν με το μυαλό του, μένει συνεπής στο ρόλο του νούμερο 1 και παίρνει το τρόπαιο κόντρα στα θέλω του γηπέδου και της ανθρωπότητας – μόνο ένας σκληρός στο μυαλό τύπος θα μπορούσε να τα καταφέρει. Και οι δυο δίνουν στο τένις μια σπάνια λαμπρότητα, δημιουργούν νέους πιστούς.

Ο Κέριτσι μπορεί να έχει δίκιο ότι μας χρειάζεται ένα διαφορετικό τέλος. Στη δική μου ταινία, αφού η Βασίλισσα έχει διακόψει το ματς διατάσσοντας μια ισοπαλία, μόλις το γήπεδο αδειάσει, οι δυο τους ξαναβγαίνουν. Στέλνουν στο διάβολο τον Αμερικάνο Τζίμι Βαν Αλεν που ανακάλυψε το ται μπρέικ και λένε ότι νικητής θα είναι όποιος αφήσει δυο γκέιμ πίσω τον άλλο. Και πιθανότατα, μένοντας μόνοι στο άδειο Γουίμπλετον, παίζουν ακόμα…      

Προς τιμήν του μεγαλύτερου, ίσως, Έλληνα κιθαρίστα, του Γιάννη Σπαθά, κεντρικό πρόσωπο του συγκροτήματος Socrates Drank The Conium...

Ο Σαλβαντόρ Νταλί υποδέχεται o ίδιος τους επισκέπτες του στο The Dali Museum στο Σεντ Πίτερσμπεργκ της Φλόριντα από το Σάββατο, 11 Μαΐου- επέτειο της γέννησης του καλλιτέχνη- με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.

Το «Dali Lives» είχε ανακοινωθεί τον Ιανουάριο και είναι μια πρωτοβουλία προς τιμήν του μεγάλου καλλιτέχνη για τα 115 χρόνια από τη γέννησή του. Η εμπειρία «Dali Lives» αξιοποιεί τεχνολογία machine learning για τη δημιουργία ενός ομοιώματος του Νταλί, με το οποίο οι επισκέπτες μπορούν να αλληλεπιδρούν σε οθόνες ανά το μουσείο.

Όπως είχε πει ο Χανκ Χάιν, εκτελεστικός διευθυντής του μουσείου, ο ίδιος ο Νταλί είχε εκφράσει την ελπίδα πως, μετά τον θάνατό του, οι άνθρωποι θα έλεγαν πως «ο Νταλί πέθανε, αλλά όχι εντελώς». Με την τεχνολογία αυτή, οι επισκέπτες μπορούν να βιώσουν την προσωπικότητα του καλλιτέχνη από κοντά, θαυμάζοντας παράλληλα τα έργα του.

Το μουσείο συνεργάστηκε με την Goodby Silverstein & Partners (GS&P) για να «αναστήσει» τον «άρχοντα» του σουρεαλισμού: Στο πλαίσιο του εγχειρήματος, αξιοποιήθηκαν εκατοντάδες συνεντεύξεις, αποφθέγματα και πλούσιο αρχειακό υλικό, που χρησιμοποιήθηκαν για να «εκπαιδεύσουν» έναν αλγόριθμο Α.Ι. έτσι ώστε να «μάθει» το πρόσωπο του Νταλί. Στη συνέχεια έψαξαν και βρήκαν έναν ηθοποιό με παρόμοια σωματικά χαρακτηριστικά. Ακολούθως, η τεχνητή νοημοσύνη φτιάχνει ένα ομοίωμα του Νταλί που να αντιστοιχεί στο πρόσωπο και τις εκφράσεις του καλλιτέχνη. Για σκοπούς πληροφόρησης και ενημέρωσης των επισκεπτών που αλληλεπιδρούν με το «Dali Lives», το μουσείο χρησιμοποίησε αυθεντικά γραπτά του ίδιου του Νταλί, σε συνδυασμό με πιο μοντέρνα μηνύματα, τα οποία, συνολικά, αναλαμβάνει να «ζωντανέψει» ο ηθοποιός.

Όπως σημειώνει το Popular Mechanics, πρόκειται για μια επίδειξη του επιπέδου στο οποίο έχει φτάσει η τεχνολογία των deepfakes, που επιτρέπει τη ρεαλιστική «εισαγωγή» διασήμων σε βίντεο. Σε συνδυασμό με ηθοποιό που μιμείται τη χαρακτηριστική προφορά του καλλιτέχνη, το τελικό αποτέλεσμα είναι μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή διαδραστική εμπειρία, που είναι διαφορετική για τον κάθε επισκέπτη.

Πηγή: naftemporiki.gr

Για πρώτη φορά στην ιστορία της αστρονομίας έχουμε τη δυνατότητα να δούμε την πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας ή μάλλον το τι υπάρχει γύρω από μια μαύρη τρύπα, αφού οι μαύρες τρύπες είναι στην πραγματικότητα αόρατες, καθώς απορροφούν οτιδήποτε εντός τους, ακόμη και το φως.

Το περιβάλλον της τερατώδους μαύρης τρύπας στην καρδιά του γαλαξία M87

Πρόκειται για την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που βρίσκεται στον γαλαξία  που ονομάζεται Messier 87 ή Α της Παρθένου, έχει μάζα 6,5 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την μάζα του Ήλιου(!) και διάμετρο 40 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα (τρία εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη Γη). O γαλαξίας Μ87 απέχει 52 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.

Εικόνες της μαύρης τρύπας M87* που προέκυψαν από την έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2017

Τις εικόνες παρουσίασε η συνεργασία Event Horizon Telescope που αποτελείται από ένα δίκτυο τηλεσκοπίων σε διάφορα μέρη του κόσμου. Η διασύνδεση των τηλεσκοπίων ισοδυναμεί με ένα τεράστιο εικονικό τηλεσκόπιο με μέγεθος σχεδόν όσο η Γη. Με αυτό τον τρόπο, δημιουργείται αρκετή δυνατότητα μεγέθυνσης, ώστε να απεικονισθεί η περιοχή γύρω από μια μαύρη τρύπα, ιδίως του λεγόμενου «ορίζοντα γεγονότων», δηλαδή της «περιμέτρου» πέρα από την οποία τίποτε δεν μπορεί να δραπετεύσει, ούτε το φως (γι’ αυτό, άλλωστε, μια μαύρη τρύπα λέγεται…μαύρη).

Αυτό που ανιχνεύει το υπερ-τηλεσκόπιο Event Horizon είναι η ακτινοβολία που εκπέμπει η μαύρη τρύπα, καθώς οι διεργασίες που εξελίσσονται εντός της προϋποθέτουν θερμοκρασίες που μετρώνται σε δισεκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Τα επιμέρους τηλεσκόπια συγκεντρώνουν δεδομένα από την παρατήρηση, τα οποία κατόπιν τροφοδοτούνται σε πανίσχυρους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Η Τεχνητή Νοημοσύνη αναλαμβάνει να επεξεργαστεί τάχιστα ωκεανούς πληροφοριών και να συνθέσει εικόνες. Αυτές είναι και οι «φωτογραφίες» από την μαύρη τρύπα Μ87* που αποκαλύπτονται σήμερα.

Βίντεο: Στην σκιά μιας μαύρης τρύπας

Πηγή: iopscience.iop.org/journal

Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ξεκαθάρισε τους νέους πιο «επιθετικούς» στόχους της για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές: να στείλει αστροναύτες στη Σελήνη το 2024 και, στη συνέχεια, να κάνει το ίδιο στον ‘Αρη το 2033.

Ο διοικητής της NASA Τζιμ Μπριντεστάιν δήλωσε ότι το διαστημικό πρόγραμμα της για επάνοδο στο φεγγάρι επιταχύνεται και θα είναι ζωτικό για το επόμενο βήμα, που θα είναι ο «κόκκινος» πλανήτης.

«Θέλουμε να πετύχουμε μια προσεδάφιση στον ‘Αρη το 2033. Μπορούμε να επιταχύνουμε την προσεδάφιση στον ‘Αρη, αν επιταχύνουμε την προσελήνωση», δήλωσε σε ακρόαση της επιτροπής επιστήμης-διαστήματος-τεχνολογίας του Κογκρέσου o Ρεπουμπλικανός που επελέγη από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για να ηγηθεί του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος.

Ο πρόεδρος της επιτροπής επιστήμης-διαστήματος-τεχνολογίας του Κογκρέσου Δημοκρατικός Έντι Μπέρνι Τζόνσον ζήτησε από τον Μπριντενστάιν να προσδιορίσει το κόστος του νέου διπλού στόχου, κάτι που ο επικεφαλής της NASA είπε ότι θα γίνει έως τις 15 Απριλίου, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.

Η επιτάχυνση της επιστροφής στη Σελήνη το 2024 (αντί για το 2028 όπως ήταν ο αρχικός στόχος) πιθανώς υποκρύπτει και πολιτικές σκοπιμότητες, καθώς τότε θα είναι το τελευταίο έτος της δεύτερης θητείας του Τραμπ, αν επανεκλεγεί πρόεδρος. Όμως αρκετοί ειδικοί και μέλη του Κογκρέσου είναι επιφυλακτικοί κατά πόσο όντως η NASA είναι σε θέση να στείλει ξανά ανθρώπους στο φεγγάρι σε πέντε χρόνια, δεδομένης -μεταξύ άλλων- της καθυστέρησης στην ανάπτυξη του νέου πυραύλου «βαρέων βαρών» Space Launch System (SLS).

Ενώ ένα ταξίδι στη Σελήνη θα διαρκέσει μόνο τρεις μέρες, στον ‘Αρη θα πάρει τουλάχιστον έξι μήνες. Για να είναι εφικτό ένα ταξίδι μετ’ επιστροφής, που μπορεί να συνολικά να διαρκέσει έως δύο χρόνια, η αναχώρηση πρέπει να γίνει όταν οι τροχιές του ‘Αρη και της Γης θα έχουν φέρει πιο κοντά τους δύο πλανήτες, κάτι που συμβαίνει κάθε περίπου 26 μήνες (αυτό θα συμβεί το 2031, το 2033 κ.ο.κ.).

Πηγή: in.gr