Νέα (552 άρθρα)

Η μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που ανακαλύφθηκε διαμέσου των βαρυτικών κυμάτων!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Το GW190521 σύμφωνα με την σημερινή δημοσίευση στο περιοδικό Physical Review Letters [GW190521: A Binary Black Hole Merger with a Total Mass of 150  M], είναι ένα βαρυτικό κύμα που κατέγραψαν οι ανιχνευτές LIGO and Virgo στις 21/5/2019. Προέκυψε από την συγχώνευση δυο μαύρων τρυπών με μάζες 66 M και 85 M (1M=η μάζα του ήλιου μας), προς τον σχηματισμό μιας νέας μαύρης τρύπας με μάζα περίπου 142M. Η συγχώνευση απελευθέρωσε τεράστια ποσότητα ενέργειας, ισοδύναμη με την ενέργεια 8 ηλιακών μαζών. Η πηγή του βαρυτικού κύματος GW190521 απέχει από τη Γη περίπου 5 Gpc (=5∙109 παρσέκ) .

Πρόκειται για την μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που ανακαλύφθηκε διαμέσου των βαρυτικών κυμάτων. Αλλά και οι αρχικές μαύρες τρύπες (66 M 85 M) έχουν τέτοιες μάζες που δεν εξηγούνται με τους γνωστούς μηχανισμούς σχηματισμού μαύρων τρυπών.

Το βαρυτικό κύμα GW190521 αποκαλύπτει μια τεράστια μαύρη τρύπα

Τελικά, είτε οι αστέρες μπορούν να σχηματίσουν μαύρες τρύπες μεγάλης μάζας, είτε κάποιες από τις μαύρες τρύπες των LIGO-Virgo σχηματίζονται μέσω άλλων διεργασιών — ίσως ως αποτέλεσμα μιας προηγούμενης συγχώνευσης μεταξύ ελαφρότερων μαύρων τρυπών, η οποία ανοίγει ένα δρόμο για τον σχηματισμό μιας ακόμα μεγαλύτερης μαύρης τρύπας μέσω ακόμα μίας συγχώνευσης. Αυτό το σενάριο πολλαπλών συγχωνεύσεων απαιτεί τον σχηματισμό των μαύρων τρυπών κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, σε περιβάλλον όπου υπάρχουν αρκετές μαύρες τρύπες σε κοντινή απόσταση ώστε να προκύψουν πολλαπλές συγχωνεύσεις.
Εκτός κι αν το εν λόγω βαρυτικό κύμα δημιουργήθηκε από κάτι εντελώς καινούργιο!

Οι ερευνητές των ανιχνευτών LIGO και Virgo εξετάζουν στην δημοσίευσή τους και άλλες πηγές στο σύμπαν που θα μπορούσαν να έχουν παράγει το βαρυτικό κύμα GW190521. Όπως για παράδειγμα την πιθανότητα να δημιουργήθηκε από ένα άστρο που κατέρρευσε στον γαλαξία μας ή από μια κοσμική χορδή που προέκυψε αμέσως μετά την πληθωριστική διαστολή του αρχέγονου σύμπαντος – αν και καμία από αυτές τις εξωτικές δυνατότητες δεν ταιριάζει με τα δεδομένα, όπως συμβαίνει με την υπόθεση της συγχώνευσης δυο μαύρων τρυπών με τις παραπάνω μάζες.

διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στον ιστότοπο του LIGO: «WHAT DID WE OBSERVE? «
«GW190521: Η ΜΑΖΙΚΟΤΕΡΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΑΥΡΩΝ ΤΡΥΠΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΕΩΣ ΤΩΡΑ» :

και
«Properties and astrophysical implications of the 150 M binary black hole merger GW190521»
LIGO Scientific Collaboration and Virgo Collaboration

(νεώτερη ενημέρωση – Καθημερινή 3/9/2020)

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν νέα «οικογένεια» από μαύρες τρύπες

Κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση

Λιγότερο από το ένα δέκατο του δευτερολέπτου, όσο δηλαδή ένα βλεφάρισμα των ματιών, διήρκεσε το σήμα που «έπιασαν» οι ανιχνευτές των βαρυτικών κυμάτων «Ligo» και «Virgo», σε ΗΠΑ και Ευρώπη αντίστοιχα, τον Μάιο του 2019. Το σήμα πέρασε μέσα από τα φίλτρα της επιστημονικής ανάλυσης και χθες οι επιστήμονες των δύο ανιχνευτών ανακοίνωσαν τη νέα τους ανακάλυψη: τη σύγκρουση και συγχώνευση δύο μαύρων τρυπών, των πιο μακρινών και με τη μεγαλύτερη μάζα που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα μέσω των βαρυτικών κυμάτων.

Οι επιστήμονες δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνας του βαρυτικού σήματος (GW190521) στα επιστημονικά περιοδικά Physical Review Letters και Astrophysical Journal Letters. Η μαύρη τρύπα που προέκυψε έχει μάζα όσο 142 ήλιοι, ενώ το σύμπαν «πλημμύρισε» με βαρυτικά κύματα, με ενέργεια ισοδύναμη με οκτώ ήλιους.

«Μέχρι σήμερα», λέει στην «Κ» ο καθηγητής Σχετικότητας στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ, Νίκος Στεργιούλας, «είχαν εντοπιστεί δύο κατηγορίες μελανών οπών, αυτές που δημιουργούνται μετά την κατάρρευση ενός άστρου και έχουν μάζα μέχρι 60 φορές περίπου τη μάζα του Ηλιου και αυτές που υπάρχουν στα κέντρα των γαλαξιών και έχουν μάζα εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ηλιου».

Ο καθηγητής, ο οποίος είναι μέλος της πρώτης ερευνητικής ομάδας στην Ελλάδα που συμμετέχει στις ανιχνεύσεις του «Virgo» από τον Ιούλιο του 2020, μας λέει ότι οι θεωρητικές προβλέψεις για την ύπαρξη μελανών οπών με μάζα στην «ενδιάμεση περιοχή» επιβεβαιώθηκαν με το δείγμα που εντοπίστηκε μέσω της ανίχνευσης βαρυτικών κυμάτων. «Αυτό μας δίνει ελπίδες ότι μπορεί να υπάρχει ένας ολόκληρος πληθυσμός μελανών οπών με ενδιάμεση μάζα και αν πράγματι ανιχνευθούν και άλλες μελλοντικά, θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε τους τρόπους σχηματισμού τους, που μπορεί να είναι περισσότεροι από ένας», σημειώνει.

Ο βίαιος χορός των δύο μελανών οπών έλαβε χώρα όταν το σύμπαν ήταν νεότερο κατά επτά δισ. χρόνια και σε μια απόσταση περίπου 16 εκατ. έτη φωτός μακριά, σύμφωνα με τον κ. Στεργιούλα. Τι μπορεί να μεσολάβησε στο ενδιάμεσο; «Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε επακριβώς πώς εξελίχθηκε αυτή η μελανή οπή έπειτα από αρκετά δισ. χρόνια. Θα μπορούσε, ενδεχομένως, να συναντήσει μια άλλη μελανή οπή και να συγχωνευθούν, δημιουργώντας μια ακόμη μεγαλύτερη. Σίγουρα, όμως, εξακολουθεί να υπάρχει, ακόμη και αν ακτινοβολεί με κβαντομηχανικό τρόπο, όπως προέβλεψε ο Χόκινγκ. Δεν γνωρίζουμε, δηλαδή, κάποιο τρόπο για να καταστραφεί μια μελανή οπή με τόση μάζα σε τόσο χρονικό διάστημα».

Οι ανιχνευτές «Ligo» και «Virgo» έδωσαν τα διαπιστευτήριά τους το 2015-16 με την ιστορική πρώτη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από συγκρούσεις αστέρων νετρονίων, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις που έκανε ο Αϊνστάιν για τους «κυματισμούς στον χωροχρόνο» έναν αιώνα πριν. Από τότε, οι νέες ανακαλύψεις είναι ολοένα και πιο συχνές.

Στον τελευταίο γύρο λειτουργίας των δύο ανιχνευτών εντοπίστηκαν 56 βαρυτικά κύματα από τα οποία επιβεβαιώθηκαν μέχρι στιγμής τα τέσσερα (ανάμεσα στα οποία και το χθεσινό). «Οσο θα αυξάνει ο αριθμός των επιβεβαιωμένων ανιχνεύσεων, θα μπορούμε να ελέγχουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια την ισχύ της γενικής θεωρίας της σχετικότητας, τις θεωρίες για την αστρική εξέλιξη, αλλά και να μετράμε με έναν ανεξάρτητο τρόπο τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος», επισημαίνει ο κ. Στεργιούλας.

Οι μαύρες τρύπες είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη και συνάμα γοητευτικά φαινόμενα του σύμπαντος και εξάπτουν τη φαντασία. Το πόσο μακριά είμαστε από την αποκρυπτογράφησή τους είναι κάτι… σχετικό, αλλά στο δυναμικό των «Ligo» και «Virgo» προστίθενται και άλλοι ανιχνευτές. «Ηδη λειτουργεί και τέταρτος ανιχνευτής στην Ιαπωνία (KAGRA) και σε λίγα χρόνια θα λειτουργήσει και στην Ινδία (LIGO-India). Αυτό το παγκόσμιο δίκτυο ανιχνευτών θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε καλύτερα τη φύση της βαρύτητας, αλλά και να καταγράψουμε την ιστορία του σύμπαντος, με την ελπίδα να επιλυθεί κάποτε το μυστήριο της σκοτεινής ενέργειας. Σε αυτό, μελλοντικά, θα συνδράμει και ο διαστημικός ανιχνευτής βαρυτικών κυμάτων LISA, που είναι μια αποστολή της ESA και της NASA, στην οποία συμμετέχει η ερευνητική μου ομάδα στο ΑΠΘ», τονίζει ο καθηγητής.

Εδώ και πολλά χρόνια, οι ανακαλύψεις στον μικρόκοσμο και στον μακρόκοσμο είναι ομαδική δουλειά, στην οποία συμμετέχουν και Ελληνες ερευνητές σε ξένα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα. Για τη χθεσινή ανακάλυψη εργάστηκαν, μεταξύ άλλων, οι Βίκυ Καλογερά (Northwestern), Κατερίνα Χατζηιωάννου (Caltech), Ερωτόκριτος Κατσαβουνίδης (MIT), Μιχάλης Αγαθός (Cambridge) Μιχάλης Αγαθός (Cambridge), Μαίρη Σακελλαριάδου (King’s College), Χάρης Μαρκάκης (Queen Mary) και, βέβαια, ο Σταύρος Κατσανέβας, ο πρόεδρος του European Gravitational Observatory, που λειτουργεί τον ανιχνευτή «Advanced Virgo». Στη νέα ομάδα του «Virgo» συμμετέχουν, εκτός από τον κ. Στεργιούλα, οι καθηγητές Γ. Παππάς και Α. Τέφας από το ΑΠΘ και ο Θ. Αποστολάτος από το ΕΚΠΑ.

Πηγή: kathimerini.gr

Κατηγορίες:
Νέα

Oι πρώτες φωτογραφίες του ήλιου από την αποστολή Solar Orbiter στην οποία συμμετέχει και η Ελλάδα

| 0 ΣΧΟΛΙΑ


Εντυπωσιακές είναι οι πρώτες φωτογραφίες από το Solar Orbiter των EΟΔ και NASA: H φιλόδοξη αποστολή παρατήρησης του ήλιου – στην οποία υπάρχει ελληνική συμμετοχή, με τον Έλληνα ηλιοφυσικό Γιάννη Ζουγανέλη να έχει αναλάβει καθήκοντα Αναπληρωτή Επιστήμονα Έργου -αποκάλυψε πανταχού παρούσες μικροσκοπικές ηλιακές εκλάμψεις,οι οποίες ονομάστηκαν «φωτιές κατασκήνωσης» στη επιφάνεια του άστρου μας.

https://physicsgg.files.wordpress.com/2020/07/solar_orbiter_s_first_view_of_the_sun_pillars.jpg?w=1000&h=

Σύμφωνα με τους επιστήμονες της αποστολής, η παρατήρηση φαινομένων που δεν ήταν δυνατό να παρατηρηθούν με τέτοια λεπτομέρεια στο παρελθόν, αποτελεί ένδειξη για το τεράστιο δυναμικό του Solar Orbiter, που μόλις ολοκλήρωσε την πρώιμη φάση της τεχνολογικής επαλήθευσης γνωστή και ως ‘θέση σε λειτουργία’ (commissioning).

«Αυτές είναι απλά οι πρώτες φωτογραφίες και μπορούμε ήδη να δούμε ενδιαφέροντα νέα φαινόμενα», δηλώνει ο Ντάνιελ Μίλερ, Επιστήμονας Έργου του Solar Orbiter. «Δεν περιμέναμε τόσο εξαιρετικά αποτελέσματα από την αρχή. Μπορούμε επίσης να διαπιστώσουμε πώς τα δέκα επιστημονικά όργανα αλληλοσυμπληρώνονται, παρέχοντας μια ολιστική εικόνα του Ήλιου και του γύρω περιβάλλοντος».

Το Solar Orbiter εκτοξεύτηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2020 και μεταφέρει έξι όργανα τηλεπισκόπησης ή τηλεσκόπια που φωτογραφίζουν τον Ήλιο και το εγγύς περιβάλλον και τέσσερα in situ όργανα που παρακολουθούν το περιβάλλον γύρω από το διαστημόπλοιο. Συγκρίνοντας τα δεδομένα και από τα δύο σετ οργάνων, οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν να κατανοήσουν τη δημιουργία του ηλιακού ανέμου, ενός ρεύματος φορτισμένων σωματιδίων από τον ήλιο που επηρεάζει ολόκληρο το ηλιακό σύστημα. Κανένα άλλο διαστημόπλοιο δεν έχει κατορθώσει να τραβήξει φωτογραφίες από την επιφάνεια του ήλιου από πιο κοντινή απόσταση.

Οι «φωτιές κατασκήνωσης» που εμφανίζονται στο πρώτο σετ φωτογραφιών ελήφθησαν από το Extreme Ultraviolet Imager (EUI) κατά τη διάρκεια του πρώτου περιήλιου του Solar Orbiter, το κοντινότερο σημείο στον ήλιο από την ελλειπτική τροχιά του διαστημοπλοίου. Εκείνη τη στιγμή, το διαστημόπλοιο βρισκόταν μόλις 77 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον Ήλιο, σχεδόν στη μισή απόσταση μεταξύ της Γης και του άστρου.

«Οι ‘φωτιές κατασκήνωσης’ αποτελούν μικρούς συγγενείς των ηλιακών εκλάμψεων που μπορούμε να παρατηρήσουμε από τη Γη, εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια φορές μικρότερες», δηλώνει ο Ντέιβιντ Μπέργκμανς του Βασιλικού Παρατηρητηρίου του Βελγίου (ROB), Κύριος Ερευνητής του οργάνου EUI, που λαμβάνει φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας από τα κατώτερα στρώματα της ηλιακής ατμόσφαιρας, γνωστής και ως ηλιακό στέμμα. «Ο ήλιος ίσως να μοιάζει ήρεμος με πρώτη ματιά, αλλά όταν παρατηρήσει κανείς λεπτομερώς, μπορεί να δει αυτές τις μικροσκοπικές εκλάμψεις οπουδήποτε κι αν κοιτάξει».

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη εάν οι ‘φωτιές κατασκήνωσης’ είναι απλά μικρές εκδοχές των μεγάλων εκλάμψεων ή εάν υποκινούνται από διαφορετικούς μηχανισμούς. Ωστόσο, υπάρχουν ήδη θεωρίες ότι αυτές οι μικροσκοπικές εκλάμψεις ίσως να συμβάλλουν σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστηριώδη φαινόμενα του Ήλιου, τη θέρμανση του στέμματος.

«Αυτές οι ‘φωτιές κατασκήνωσης’ είναι απολύτως ασήμαντες η καθεμία από μόνη της, όμως συναθροίζοντας την επίδραση όλων στον Ήλιο ίσως αποτελούν την κύρια πηγή θέρμανσης του ηλιακού στέμματος», δηλώνει ο Φρεντερίκ Οσέρ του Institut d’Astrophysique Spatiale (IAS), Γαλλία, Αναπληρωτής Κύριος Ερευνητής του EUI.

Το ηλιακό στέμμα είναι το πιο εξωτερικό στρώμα της ατμόσφαιρας του Ήλιου που εκτείνεται εκατομμύρια χιλιόμετρα μέσα στο διάστημα. Η θερμοκρασία του ανέρχεται σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο βαθμούς Κελσίου, δηλαδή τάξεις μεγέθους θερμότερο από την επιφάνεια του Ήλιου, με τη ‘δροσιά’ των 5.500 °C. Μετά από πολλές δεκαετίες μελετών, οι φυσικοί μηχανισμοί που θερμαίνουν το στέμμα εξακολουθούν να μην είναι πλήρως κατανοητοί και η εξερεύνησή τους αποτελεί το ‘ιερό δισκοπότηρο’ της ηλιακής φυσικής.

«Προφανώς είναι ακόμη πολύ νωρίς, ωστόσο ελπίζουμε ότι συνδυάζοντας αυτές τις παρατηρήσεις με μετρήσεις από τα υπόλοιπα όργανα που ‘αγγίζουν’ τον ηλιακό άνεμο καθώς περνά από το διαστημόπλοιο, θα μπορέσουμε εν καιρώ να δώσουμε απαντήσεις σε ορισμένα από αυτά τα μυστήρια», δηλώνει ο Γιάννης Ζουγανέλης, Αναπληρωτής Επιστήμονας Έργου του Solar Orbiter στον ΕΟΔ.

Πηγή: naftemporiki.gr

Κατηγορίες:
Νέα

Νέος επιταχυντής σωματιδίων στο CERN, έξι φορές πιο ισχυρός από τον LHC!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ


Το CERN ενέκρινε την κατασκευή του γιγάντιου επιταχυντή FCC (FUTURE CIRCULAR COLLIDER), μήκους 100 χιλιομέτρων και κόστους 21 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN) έκανε ένα σημαντικό βήμα για την κατασκευή ενός νέου κυκλικού υπερ-επιταχυντή σωματιδίων μήκους 100 χιλιομέτρων, μετά την κατ’ αρχήν ομόφωνη έγκριση που έδωσε το διεθνές Συμβούλιο του οργανισμού.
Το κόστος του έργου, που θα διαδεχθεί τον σημερινό Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) και για το οποίο ακόμη δεν έχει δοθεί το οριστικό «πράσινο φως», προϋπολογίζεται σε τουλάχιστον 21 δισεκατομμύρια ευρώ, ένα ποσό που δεν έχει ακόμη βρεθεί.

Μετά την αρχική υιοθέτηση του σχεδίου, στο πλαίσιο της έγκρισης ενός ευρύτερου προγράμματος («Επικαιροποίηση της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για τη Σωματιδιακή Φυσική»), το CERN θα μελετήσει περαιτέρω το σχεδιασμό και τη δυνατότητα υλοποίησης του φιλόδοξου έργου, το οποίο -με βάση τον προκαταρκτικό σχεδιασμό- θα αρχίσει να κατασκευάζεται το 2038. Έως τότε το CERN θα λειτουργεί τον σημερινό επιταχυντή σε αναβαθμισμένη έκδοση (High Luminosity LHC), ο οποίος θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Το νέο γιγάντιο μηχάνημα – το μεγαλύτερο επιστημονικό πείραμα στον κόσμο- εφόσον όντως υλοποιηθεί, από τα μέσα περίπου του αιώνα μας θα κάνει συγκρούσεις ηλεκτρονίων με σωματίδια της αντιύλης (ποζιτρόνια), αποτελώντας ένα «εργοστάσιο του μποζονίου Χιγκς», καθώς ως πρώτη προτεραιότητα τίθεται η περαιτέρω μελέτη του συγκεκριμένου ζωτικού σωματιδίου. Σε ένα επόμενο στάδιο, ο νέος επιταχυντής, που θα κατασκευαστεί σε ένα υπόγειο τούνελ κοντά στη Γενεύη, όπως και ο τωρινός, θα προκαλεί συγκρούσεις πρωτονίων μεταξύ τους.

Με βάση τα έως τώρα σχέδια, το CERN θα κατασκευάσει αρχικά έναν επιταχυντή ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων και μετά από χρόνια αυτό το μηχάνημα θα αντικατασταθεί από ένα επιταχυντή πρωτονίων-πρωτονίων, που θα φθάσει σε ενέργειες συγκρούσεων της τάξης των 100 τεραηλεκτρονιοβόλτ (TeV), έναντι μόνο 16 TeV που φθάνει ο τωρινός επιταχυντής LHC, ο οποίος κάνει συγκρούσεις πρωτονίων και είναι ο ισχυρότερος στον κόσμο.

Ο νέος υπερ-επιταχυντής θα αναζητήσει νέα υποατομικά σωματίδια ή δυνάμεις στη φύση, φιλοδοξώντας να πάει πέρα από το σημερινό κυρίαρχο πρότυπο (μοντέλο) της σωματιδιακής φυσικής, μεταξύ άλλων με ανακαλύψεις για τη σκοτεινή ύλη. Η τεχνολογία που θα χρειαστεί το νέο μηχάνημα, θα πρέπει να αναπτυχθεί και θα αποτελέσει αντικείμενο μελέτης τις επόμενες δεκαετίες.

Για «μια ιστορική μέρα για το CERN και τη σωματιδιακή φυσική στην Ευρώπη και πέρα από αυτή», έκανε λόγο η γενική διευθύντρια του, Ιταλίδα φυσικός Φαμπιόλα Τζιανότι. Προσέθεσε πως πρόκειται για «μια φιλόδοξη στρατηγική που προδιαγράφει ένα λαμπρό μέλλον για την Ευρώπη και για το CERN μέσα από μια συνετή προσέγγιση βήμα-βήμα».

Πάντως η ανάγκη τόσο μεγάλων κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση του έργου είναι πιθανό ότι θα απαιτήσει μη ευρωπαϊκές χώρες (ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία κ.ά.) να συμμετάσχουν στο CERN δημιουργώντας ένα νέο διεθνή οργανισμό. Από την άλλη, το Συμβούλιο του CERN, παράλληλα με την υιοθέτηση του νέου κυκλικού υπερ-επιταχυντή, άφησε ανοικτή την πόρτα για τη συμμετοχή της Ευρώπης στον ξεχωριστό Διεθνή Γραμμικό Επιταχυντή που έχει προτείνει η Ιαπωνία.

Οι δυνατότητες του LHC να ανακαλύπτει νέα φυσική πέρα ​​από το Higgs μάλλον εξαντλήθηκαν. Με τον FCC θα πολλαπλασιαστεί η ενέργεια των συγκρούσεων των σωματιδίων. Κι αυτός είναι ο βασιλικότερος δρόμος που οδηγεί στην ανακάλυψη νέων θεμελιωδών φυσικών νόμων, που με την σειρά τους θα οδηγήσουν σε τεχνολογικές εξελίξεις που σήμερα δεν μπορούμε καν να φανταστούμε. Τεχνολογικά επιτεύγματα στα οποία βασίζονται όλες οι επιστήμες, από την ιατρική μέχρι … την κλιματική επιστήμη

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κατηγορίες:
Νέα

Δυσλειτουργία δορυφόρων και διαστημικών σκαφών καθώς το μαγνητικό πεδίο της Γης εξασθενεί μυστηριωδώς

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Το μαγνητικό πεδίο της γης, ζωτικό για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη, εξασθενεί μυστηριωδώς.  Τους τελευταίους δύο αιώνες το μαγνητικό πεδίο έχει χάσει συνολικά το 10% της δύναμής του αλλά υπάρχει μία ιδιαίτερη περιοχή εξασθένησης που εκτείνεται από την Αφρική έως τη Νότια Αμερική και είναι γνωστή σαν Η Νότια Ατλαντική Ανωμαλία, όπου η συρρίκνωση της μαγνητικής ισχύος είναι ραγδαία τα τελευταία 50 χρόνια.

Το μαγνητικό πεδίο είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή στον πλανήτη μας, καθώς μας προστατεύει από την κοσμική ακτινοβολία και τα φορτισμένα σωματίδια που εκπέμπονται από τον ήλιο.

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί ένα επίκεντρο του φαινομένου «ελάχιστης έντασης» στα νοτιοδυτικά της Αφρικής για το οποίο οι ερευνητές πιστεύουν ότι αποδεικνύει ότι η ανωμαλία θα σπάσει στα δύο.

Προς το παρόν, η παρατηρηθείσα ανωμαλία προκαλεί τεχνικές δυσκολίες σε δορυφόρους της Γης .

Ο Δρ. Jurgen Matzka, του Γερμανικού Ερευνητικού Κέντρου Γεωεπιστημών αναφέρει ότι το φαινόμενο στη Νότια Ατλαντική έχει εμφανιστεί την τελευταία δεκαετία και αναπτύσσεται έντονα.

Μία εικασία των ερευνητών είναι ότι η αποδυνάμωση αυτή είναι σημάδι ότι η Γη κατευθύνεται προς μια αντιστροφή πόλων, η οποία συμβαίνει όταν οι βόρειοι και νότιοι πόλοι αλλάζουν θέσεις.

earth-magnetosphere

Το μαγνητικό πεδίο προστατεύει τη ζωή στη Γη από την ακτινοβολία

Η μεταστροφή αυτή δεν συμβαίνει βεβαίως άμεσα αλλά μπορεί να λάβει χώρα μέσα σε αιώνες κατά τη διάρκεια των οποίων θα υπάρχουν πολλαπλοί Βόρειοι και Νότιοι Πόλοι σε διάφορα σημεία του πλανήτη.

«Τέτοια γεγονότα έχουν συμβεί πολλές φορές μέσε στην ιστορία του πλανήτη», ανέφερε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ΕSA) σημειώνοντας ότι «έχουμε ήδη ξεπεράσει το χρονικό διάστημα που αυτά τα γεγονότα σημειώνονται (περίπου κάθε 250.00 χρόνια)

esa-european-spaceΟι ανιχνευτές Swarm της ESA χρησιμοποιούνται για την ανάλυση της ανωμαλίας

Για τους ανθρώπους στην επιφάνεια της Γης η ανωμαλία είναι απίθανο να προκαλέσει κάποια αλλαγή, όμως δορυφόροι και άλλα διαστημικά σκάφη αντιμετωπίζουν τεχνικές δυσλειτουργίες.

Πηγή: physics4u.gr

Κατηγορίες:
Νέα

Μικροσκοπικά ρομποτικά «αεροσκάφη» στην προσπάθεια εξερεύνησης του πλανήτη Άρη

| 0 ΣΧΟΛΙΑ


Οι μηχανικοί που τα κατασκευάζουν τα μικροσκοπικά αεροσκάφη υποστηρίζουν ότι μπορούν να στείλουν μερικά από αυτά με την επερχόμενη αποστολή της NASA στον Άρη.  Αν δεν υπάρξει κάποιο πρόβλημα της τελευταία στιγμής τον Ιούλιο του 2020 θα ξεκινήσει μια ακόμη αποστολή εξερεύνησης του Άρη, με έναν ακόμη ρομποτικό εξερευνητή που λέγεται «Perseverance» (Επιμονή)

Fleets of nanocardboard flyers Mars
Οι στόλοι των φυλλαδίων νανοκαρβονιών θα μπορούσαν να εκτοξευτούν από επίγειους πηδάλους και να οδηγηθούν με λέιζερ για τη συλλογή δειγμάτων από το διάστημα

Το Perseverance είναι ένα προηγμένο ρόβερ που θα αναζητήσει ίχνη μικροβιακής ζωής που ίσως υπήρχε στο μακρινό παρελθόν στον Άρη. Το ρομπότ θα μελετήσει επίσης το κλίμα και τη γεωλογία του πλανήτη ενώ θα συλλέξει δείγματα πετρωμάτων και σκόνης. Πολύτιμος βοηθός του θα είναι ένα  drone, το πρώτο που στέλνει ο άνθρωπος σε μια διαστημική αποστολή.

Όπως αναφέρουν σε δημοσίευμα τους οι Times ομάδα μηχανικών της Σχολής Μηχανικών και Εφαρμοσμένης Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Πενσιλβάνια προτείνει στη NASA να στείλει στον Άρη αντί για το drone το σκάφος που εκείνοι ανέπτυξαν.

Πώς λειτουργεί

Οι ερευνητές, που είχαν λάβει χρηματοδότηση από την NASA για να υλοποιήσουν την ιδέα τους, ολοκλήρωσαν μετά από τρία χρόνια εργασίας την κατασκευή ενός οχήματος βγαλμένου πραγματικά από ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Πρόκειται για ένα μικροσκοπικό σκάφος που αποτελείται από πλακίδια οξειδίου του αλουμινίου. Το συνολικό πάχος του σκάφους είναι λίγα νανόμετρα και το βάρος του μικρότερο από ένα χιλιοστό του γραμμαρίου. Τα πλακίδια ενώνονται για να δημιουργήσουν το σκάφος με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που ενώνουμε λωρίδες χαρτιού για να φτιάξουμε ένα αεροπλανάκι ή μια σαΐτα.

drone-4

Μαζί με το νέο ρόβερ στον Άρη θα ταξιδέψει και το πρώτο drone που θα πετάξει σε εξωγήινο περιβάλλον

Το σκάφος αυτό μπορεί να απογειώνεται όταν πέφτει πάνω του μια δέσμη φωτός και να πετά σε μεγάλες αποστάσεις. Στην προκειμένη περίπτωση, αν η NASA αποφάσιζε να στείλει το σκάφος στον Άρη, το ρόβερ θα το ενεργοποιούσε και θα το καθοδηγούσε με μια δέσμη λέιζερ. Μάλιστα, σύμφωνα με τους δημιουργούς του, η δομή του μικροσκοπικού σκάφους είναι τέτοια ώστε στην αραιή αρειανή ατμόσφαιρα θα μπορεί να κινείται με άνεση και αυξημένες ταχύτητες.

«Το ελικόπτερο της αποστολής είναι ένα εκπληκτικό αλλά εξαιρετικά περίπλοκο μηχάνημα και πάνω από όλα θα είναι το μοναδικό εκεί. Αν κάτι πάει στραβά, αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα δεν θα μπορεί να γίνει κάποια επιδιόρθωση και αυτό το μέρος της αποστολής θα τερματιστεί άδοξα. Προτείνουμε μια λύση που δεν βάζει όλα τα αυγά μέσα σε ένα καλάθι» δηλώνει ο Ιγκόρ Μπαργκάτιν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Υποστηρίζει μάλιστα ότι το εξαιρετικά μικρό κόστος κατασκευής αυτών των αεροσκαφών σε συνδυασμό με το μέγεθος τους επιτρέπει στην NASA να στείλει δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες από αυτά στον Άρη.

rover-1

Το ρόβερ «Perseverance» θα εξερευνήσει τον Άρη παρέα με ένα drone

Οι δοκιμές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δείχνουν ότι τα σκάφη αυτά μπορούν να μεταφέρουν αντικείμενα που έχουν βάρος δέκα φορές μεγαλύτερο από το δικό τους. Οι ερευνητές προσπαθούν αυτή την στιγμή να τοποθετήσουν αισθητήρες πάνω στα αεροσκάφη που θα μπορούν να εντοπίσουν την παρουσία στοιχείων όπως νερό ή μεθάνιο στις περιοχές που εξερευνούν.

Πηγή: physics4u.gr

Κατηγορίες:
Νέα

Ο Βόρειος Μαγνητικός Πόλος μετακινείται· αυτή είναι η διαδρομή του!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Οι επιστήμονες έχουν ξαφνιαστεί από την ασυνήθιστα γρήγορη μετακίνηση του βορείου μαγνητικού πόλου, ο οποίος απομακρύνεται συνεχώς από τον Καναδά, κινούμενος ολοένα ανατολικότερα προς τη Σιβηρία. Ενώ το 1900 βρισκόταν κάπου στην ξηρά του ανατολικού Καναδά, σήμερα πια βρίσκεται κάπου στον Αρκτικό Ωκεανό, αρκετά χιλιόμετρα βόρεια μακριά του γεωγραφικού βορείου πόλου (οι δύο πόλοι δεν ταυτίζονται).

Η κίνηση του βορείου μαγνητικού πόλου, η οποία οφείλεται στις μετακινήσεις του λιωμένου σιδήρου στον καυτό πυρήνα της Γης, είναι τόσο γρήγορη, που οι ειδικοί στον γεωμαγνητισμό από όλο τον κόσμο αναγκάστηκαν να προχωρήσουν εσπευσμένα σε κάτι ασυνήθιστο: στην αναθεώρηση του Παγκόσμιου Μαγνητικού Μοντέλου στις 15 Ιανουαρίου 2020.

Το εν λόγω Μοντέλο περιγράφει το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας και αποτελεί το θεμέλιο της σύγχρονης πλοήγησης, από τα συστήματα των πλοίων ως το Google Maps στα κινητά τηλέφωνα. Η τελευταία αναθεώρηση του μοντέλου είχε γίνει το 2015 και η επόμενη προγραμματιζόταν για το 2020, όμως επισπεύφθηκε εξαιτίας της απρόσμενα γρήγορης κίνησης του μαγνητικού πόλου του Βορρά, κάτι που έχει ως συνέπεια το μοντέλο να εμφανίζει πλέον ολοένα μεγαλύτερο σφάλμα.

Οι επιστήμονες της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ και της Βρετανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας, που παρακολουθούν συνεχώς το φαινόμενο, σύμφωνα με το «Nature», συνειδητοποίησαν ότι έχει επιταχυνθεί πολύ, με αποτέλεσμα το Παγκόσμιο Μαγνητικό Μοντέλο να είναι πια τόσο ανακριβές, ώστε ξεπερνά το αποδεκτό όριο για τα σφάλματα πλοήγησης.

Η θέση του βόρειου μαγνητικού πόλου -που υπολογίστηκε για πρώτη φορά το 1831 από τον Τζέιμς Κλαρκ Ρος- «περιπλανιέται» με απρόβλεπτο τρόπο, κάτι που έχει ανέκαθεν γοητεύσει εξερευνητές και επιστήμονες. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 η κίνηση του πόλου έγινε πιο γρήγορη, από περίπου 15 χιλιόμετρα ετησίως έως τότε, σε 55 χιλιόμετρα το χρόνο. Το 2001 για πρώτη φορά ο πόλος εισήλθε στον Αρκτικό Ωκεανό, ενώ το 2018 διέσχισε τη νοητή Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας (International Date Line), περνώντας έτσι από το δυτικό στο ανατολικό ημισφαίριο και βάζοντας «πλώρη» ολοταχώς για τη Σιβηρία.

Προς το παρόν, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα γιατί έχει επιταχυνθεί τόσο δραματικά η κίνηση του βορείου μαγνητικού πόλου.

Πηγή: www.amna.gr

Κατηγορίες:
Νέα

Οι νέες συσκευές που «τρώνε» μέταλλο για ενέργεια!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Όταν οι ηλεκτρονικές συσκευές χρειάζονται τις δικές τους πηγές ενέργειας, υπάρχουν δύο βασικές επιλογές: Μπαταρίες και συλλέκτες. Οι μπαταρίες συλλέγουν ενέργεια εσωτερικά, αλλά είναι βαριές και έχουν πεπερασμένη ποσότητα ενέργειας. Οι συλλέκτες, όπως τα ηλιακά πάνελ, συλλέγουν ενέργεια από το περιβάλλον τους. Αυτό λύνει κάποια προβλήματα που προκύπτουν από τις μπαταρίες, μα παρουσιάζει νέα, από την άποψη ότι μπορούν να λειτουργούν υπό συγκεκριμένες συνθήκες και δεν μπορούν να μετατρέπουν την ενέργεια σε αξιοποιήσιμη μορφή πολύ γρήγορα.

Νέα έρευνα από το University of Pennsylvania επιχειρεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των δύο τεχνολογιών για πρώτη φορά υπό τη μορφή ενός «metal-air scavenger» που συνδυάζει τα καλύτερα των δύο «κόσμων».

Το metal-air scavenger (συλλέκτης μετάλλου- αέρα- ΜΑS) λειτουργεί ως μπαταρία, από την άποψη πως παρέχει ενέργεια σχηματίζοντας και διασπώντας σειρά χημικών δεσμών. Επίσης λειτουργεί ως συλλέκτης, από την άποψη ότι η ενέργεια παρέχεται από ενέργεια στο περιβάλλον του- συγκεκριμένα, τους χημικούς δεσμούς στο μέταλλο και στον αέρα γύρω από τη συσκευή. Το αποτέλεσμα είναι μια πηγή ενέργειας που έχει 10 φορές μεγαλύτερη ενεργειακή πυκνότητα από τους καλύτερους συλλέκτες ενέργεια και 13 φορές περισσότερη πυκνότητα ενέργειας από τις μπαταρίες ιόντων λιθίου. Μακροπρόθεσμα, αυτού του είδους η πηγή ενέργειας θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για νέες τεχνολογίες στη ρομπορική, όπου οι μηχανές τροφοδοτούνται με ενέργεια αναζητώντας και «τρώγοντας» μέταλλο, διασπώντας τους χημικούς του δεσμούς για ενέργεια, όπως κάνουν οι άνθρωποι με την τροφή. Βραχυπρόθεσμα, η τεχνολογία αυτή ήδη βρίσκεται πίσω από δύο εταιρείες: Οι νικητές του ετήσιου Y-Prize Competition του πανεπιστημίου σχεδιάζουν να χρησιμοποιούν metal-air scavengers για την τροφοδοσία φώτων χαμηλού κόστους για απομακρυσμένες κατοικίες στον αναπτυσσόμενο κόσμο και μακράς διάρκειας αισθητήρες για αντικλεπτική χρήση σε κοντέινερ.

Η σχετική έρευνα δημοσιεύτηκε από τους Τζέιμς Πίκουλ, Μιν Γουάνγκ και Ουνάτι Τζόσι σε ACS Energy Letters. Όπως μια παραδοσιακή μπαταρία, το MAS των ερευνητών αρχίζει με μια κάθοδο η οποία είναι καλωδιωμένη/ συνδεδεμένη στη συσκευή την οποία τροφοδοτεί. Κάτι από την κάθοδο είναι μια πλάκα υδροτζέλ, ένα δίκτυο από αλυσίδες πολυμερούς που επιτρέπει την κίνηση ηλεκτρονίων μεταξύ της μεταλλικής επιφάνειας και της καθόδου μέσω των μορίων νερού που φέρει. Με το υδροτζέλ να λειτουργεί ως ηλεκτρολύτης, οποιαδήποτε μεταλλική επιγένεια έρχεται σε επαφή μαζί του λειτουργεί ως άνοδος μπαταρίας, επιτρέποντας σε ηλεκτρόνια να ρέουν στην κάθοδο και να τροφοδοτούν την συνδεδεμένη συσκευή.

Για τους σκοπούς τους οι ερευνητές συνέδεσαν ένα μικρό μηχανοκίνητο όχημα στο MAS. Σέρνοντας από πίσω του το υδροτζέλ, το όχημα- MAS οξείδωνε μεταλλικές επιφάνειες πάνω από τις οποίες περνούσε, αφήνοντας ένα μικρό ίχνος σκουριάς πίσω του. Για να δείξουν την αποτελεσματικότητα της προσέγγισής τους, οι ερευνητές έβαλαν το όχημα να κινείται σε κύκλους σε μια αλουμινένια επιφάνεια. Το όχημα διέθετε επίσης ένα μικρό ρεζερβουάρ που συνεχώς έριχνε νερό στο υδροτζέλ για να το εμποδίσει να στεγνώσει. Επίσης, οχήματα MAS δοκιμάστηκαν σε ψευδάργυρο και ανοξείδωτο ατσάλι. Διαφορετικά μέταλλα δίνουν στο MAS διαφορετικές πυκνότητες ενέργειας, ανάλογα με τις δυνατότητες οξείδωσης που υπάρχουν. Ακόμη, η αντίδραση οξείδωσης λαμβάνει χώρα μόνο εντός 100 microns από την επιφάνεια, οπότε αν και το MAS μπορεί να χρησιμοποιήσει όλους τους διαθέσιμους δεσμούς σε επανειλημμένες διαδρομές, υπάρχει μικρός κίνδυνος σημαντικής δομικής ζημιάς στο ίδιο το μέταλλο το οποίο «τρώει».

Πηγή: https://www.naftemporiki.gr

Κατηγορίες:
Νέα

«Human Kind»: Η τέχνη συναντά τους αστροναύτες στο διάστημα μέσω... Falcon 9!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ


Δεν μετέφερε μόνον τους αστροναύτες Bob Behnken και Doug Hurley στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ο πύραυλος Falcon 9 του Elon Musk που εκτοξεύθηκε το Σάββατο το βράδυ από το Kennedy Space Center της NASA στη Φλόριντα. Μετέφερε και τη σειρά έργων «Human Kind (Ανθρώπινο Είδος)» του Tristan Eaton.

Ο καλλιτέχνης δρόμου και ντιζάινερ από το Λος Άντζελες δημιούργησε μια σειρά άφθαρτων έργων, δύο όψεων, από χρυσό και ορείχαλκο για την ιστορική πτήση. Ιστορική, καθώς ήταν η πρώτη φορά μετά από μία δεκαετία που η άκατος -με την επωνυμία Crew Dragon- μετέφερε στο διάστημα Αμερικανούς αστροναύτες και ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος που ένας ιδιωτικός πύραυλος τους πήγε εκεί.

«Ως καλλιτέχνης προσπαθώ να έχω μια μεγαλύτερη θέαση του κόσμου» είχε γράψει, στον λογαριασμό του στο Instagram, ο Tristan Eaton. «Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη θέαση του κόσμου μας από ό,τι οι γενναίοι αστροναύτες μας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό». Κάθε πλάκα έχει δύο όψεις, επιλογή που θέλει να «αντιπροσωπεύσει τη διττότητα του Ανθρώπινου Είδους, το παρελθόν μας και το μέλλον μας» όπως τονίζει ο δημιουργός. Κάθε πλάκα φέρει επάνω της μια ποικιλία συμβόλων: ένα τεντωμένο χέρι και έναν θηλυκό χιμπατζή με το παιδί της, παρουσιάζοντας την πυρηνική σχάση. Μια σειρά λουλουδιών που ξεδιπλώνεται, ένα σύμβολο της ειρήνης και τα αστέρια και τις λωρίδες της Αστερόεσσας, της σημαίας των ΗΠΑ.

«Όταν μου ζητήθηκε από το SpaceX (σ.σ. το διαστημικό πρόγραμμα του Elon Musk) να κάνω τέχνη που θα συναντήσει τους αστροναύτες στο διάστημα, θέλησα να κάνω κάτι εμπνευσμένο» εξήγησε ο Eaton. «Κοιτάζοντας από το διάστημα κάτω για να δούμε όλο το Ανθρώπινο Είδος μαζί πάνω σε αυτόν τον μικροσκοπικό πλανήτη, μπορεί να μας θυμίσει πόση ιστορία και πόσες δυνατότητες έχουμε. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε να διανύσουμε τόσο δρόμο ακόμα».

Κάθε έργο της σειράς προορίζεται για κάθε έναν από τους πέντε αστροναύτες που είναι ήδη στον Σταθμό, συμπεριλαμβανομένων και των δύο Αμερικανών. Είναι μέσα σε προστατευτικές θήκες, με μια τσέπη μπροστά η οποία περιέχει το κείμενο του καλλιτέχνη και έναν χαιρετισμό του στους αστροναύτες. Οι πλάκες αυτές θα επιστρέψουν στη Γη μαζί με την άκατο Crew Dragon, σε τρεις ή τέσσερις μήνες.

«Με καλοσύνη, ελπίδα και επιστήμη, το Ανθρώπινο Είδος έχει αλλάξει πολλές φορές τον κόσμο» είπε ο καλλιτέχνης, ο οποίος από 18 χρονών επιδίδεται στην τέχνη δρόμου. «Για ένα καλύτερο μέλλον, μπορούμε να το ξανακάνουμε».

Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕhttps://www.space.com/spacex-tristan-eaton-human-kind.html

Κατηγορίες:
Νέα

Κορονοϊός: τρεις μύθοι για το πλέον «viral» παθογόνο.

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Ο νέος κορονοϊός έχει μπει δυναμικά στη ζωή μας, έστω και εξ αποστάσεως. Η αιφνίδια εισβολή του έχει οδηγήσει στην κυκλοφορία ορισμένων μύθων γι' αυτόν, τους οποίους ξεδιαλύνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Όπως συμβαίνει, όμως, με όλα τα προβλήματα υγείας, έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν διάφοροι μύθοι γι' αυτόν.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αποφάσισε να ξεδιαλύνει τρεις από αυτούς. Να ποιοι είναι:

1ος μύθος: Ο κορονοϊός 2019-nCov μεταδίδεται από τα κατοικίδια ζώα.

Η αλήθεια: Το γεγονός ότι ο νέος κορονοϊός 2019-nCoV ξεκίνησε (πιθανότατα) από άγρια ζώα, δεν σημαίνει ότι μεταδίδεται συλλήβδην σε όλο το ζωικό βασίλειο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τονίζει ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις πως μπορεί να μολύνει ζώα συντροφιάς όπως γάτες και σκύλους.

Ωστόσο πάντοτε είναι καλή ιδέα να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής, προσθέτει. Φροντίστε λοιπόν να πλένετε καλά τα χέρια σας με ζεστό σαπούνι και νερό όταν χαϊδεύετε το ζωάκι σας. Με αυτό τον τρόπο θα προστατευτείτε από κοινά βακτήρια που μπορεί να περάσουν από τα κατοικίδια στον άνθρωπο.

2ος μύθος: O κορονοϊός προσβάλλει μόνον τους ηλικιωμένους.

Η αλήθεια: Ο νέος κορονοϊός 2019-nCoV μπορεί να μολύνει ανθρώπους όλων των ηλικιών. Απλώς, οι ηλικιωμένοι και οι άνθρωποι με προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας φαίνεται να είναι πιο ευάλωτοι στο να αρρωστήσουν βαριά από αυτόν. Υποκείμενα νοσήματα που αυξάνουν τον κίνδυνο βαριάς νόσου είναι παραδείγματος χάριν:

Το άσθμα,

ο σακχαρώδης διαβήτης,

τα καρδιαγγειακά προβλήματα.

Γι' αυτό τον λόγο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά να λαμβάνουμε μέτρα προστασίας από τον ιό. Απαραίτητη είναι η καλή υγιεινή των χεριών (συχνό και καλό πλύσιμο με σαπούνι και νερό) και η καλή αναπνευστική υγιεινή.

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου & Προλήψεως Ασθενειών (CDC) των ΗΠΑ, καλή αναπνευστική υγιεινή σημαίνει:

  • Να καλύπτετε το στόμα και τη μύτη σας με το μανίκι σας (στο ύψος του αγκώνα) όταν βήχετε ή φταρνίζεστε
  • Εναλλακτικά, να καλύπτετε το στόμα και τη μύτη σας με ένα χαρτομάντιλο. Ωστόσο, δεν πρέπει να χρησιμοποιήσετε το ίδιο χαρτομάντιλο πάνω από μία φορά.
  • Αμέσως μετά τη χρήση, να πετάτε το χαρτομάντιλο στον κάδο απορριμμάτων. Ύστερα να σαπουνίζετε καλά τα χέρια σας.
  • Να σαπουνίζετε τα χέρια σας κάθε φορά που φυσάτε τη μύτη σας

3ος μύθος: Τα αντιβιοτικά προλαμβάνουν ή/και θεραπεύουν το νέο κορονοϊό

Η αλήθεια: Ούτε ο νέος κορονοϊός, ούτε ο ιός της γρίπης ή άλλης ίωσης (π.χ. κρυολόγημα) επηρεάζεται από τα αντιβιοτικά. Τα αντιβιοτικά καταπολεμούν βακτήρια, όχι ιούς.

Επειδή λοιπόν ο νέος κορονοϊός είναι ιός, τα αντιβιοτικά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως μέσον πρόληψης ή θεραπείας γι' αυτόν, τονίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Μόνο αν ένας ασθενής αναπτύξει βακτηριακή επιπλοκή μετά από νόσηση με το νέο κορονοϊό, μπορεί να του χορηγηθούν αντιβιοτικά. Αυτά όμως θα στοχεύουν την βακτηριακή επιπλοκή και όχι τον ιό.

Προς το παρόν, η αγωγή που χορηγείται σε όσους αρρωσταίνουν από το νέο ιό, στοχεύει:

  • Στην καταπράϋνση των συμπτωμάτων τους
  • Στην υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών όσων είναι βαριά άρρωστοι.

Συγκεκριμένη θεραπεία για τον ιό 2019-nCoV προς το παρόν δεν υπάρχει, λέει ο ΠΟΥ. Αρκετές όμως βρίσκονται υπό διερεύνηση.

Λήξη του ....ελληνικού συναγερμού, την ώρα που η κατάσταση "παγκόσμιου συναγερμού" που κήρυξε το βράδυ της Πέμπτης ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) για τον κινεζικό κορονοϊό, συνεχίζεται. Ήταν η πρώτη φορά που είχαμε ύποπτο κρούσμα και στη χώρα μας, όμως η απάντηση από το Παστέρ για τον 63χρονο ήταν αρνητική. "Ψυχραιμία" συστήνουν οι ειδικοί.

Αρνητικά ήταν τα εργαστηριακά αποτελέσματα από το Ινστιτούτο Παστέρ, για τον 63χρονο άνδρα από τη συμπρωτεύουσα που νοσηλεύεται σε καραντίνα στο ΑΧΕΠΑ. Ο άνδρας δεν έπασχε τελικά από τον κορονοϊό. Ωστόσο, εξαιτίας του γεγονότος ότι είχε ταξιδέψει πρόσφατα στην πόλη Γουχάν όπου σαρώνει η επιδημία, οι γιατροί ήταν υποχρεωμένοι να αποκλείσουν κάθε πιθανότητα.

Μιλώντας στο iatropedia.gr o Διευθυντής του Ινστιτούτου Παστέρ, Ανδρέας Μεντής, αναφέρει:

“Έχουμε πάθει μια παγκόσμια παράκρουση. Ειδικά στην Ελλάδα αυτή την εβδομάδα πέθαναν 8 άτομα από γρίπη. Πόσοι έχουν πεθάνει από τον νέο κορονοϊό; Να τα βάζουμε τα πράγματα σε μια σωστή διάσταση”, τονίζει.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει και ο καθηγητής λοιμωξιολογίας και επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας, κ. Σωτήρης Τσιόδρας, το συγκεκριμένο περιστατικό ήταν ένας καλός έλεγχος των αντανακλαστικών των υγειονομικών υπηρεσιών:

“Ο μηχανισμός ήταν έτοιμος και είχε μεριμνήσει και δεν βρεθήκαμε προ απροόπτου. Ελήφθησαν όλα τα μέτρα. Ηταν ένα ύποπτο περιστατικό από τη Γουχάν, το οποίο ελέγχθηκε έγκαιρα μετά από την κλινική υποψία του θεράποντος γιατρού, απομονώθηκε και εστάλη δείγμα για εργαστηριακό έλεγχο. Διακόψαμε αμέσως τη μετάδοση, με την απομόνωση του αρρώστου”.

Αποτέλεσμα εικόνας για coronavirus

Στόχος η επιτήρηση των κρουσμάτων και ο περιορισμός της επέκτασης του ιού

Η απομόνωση των περιστατικών, ώστε να μην υπάρχει συνεχιζόμενη μετάδοση και εξάπλωση της μόλυνσης από τον κοροναϊό, είναι η πρώτη μέριμνα των αρμόδιων υγειονομικών υπηρεσιών σε όλες τις χώρες. Ήταν κι ο βασικός λόγος που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έθεσε τον πλανήτη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Όπως τονίζει ο κ. Τσιόδρας:“Επικεντρώνουμε στο να διακόψουμε την αλυσίδα μετάδοσης κυρίως στο επίκεντρο της νόσου που είναι η Κίνα, αλλά και στις χώρες στις οποίες εξάγονται κρούσματα. Να διακόψουμε την αλυσίδα μετάδοσης στα πρώτα κρούσματα, ώστε να μην έχουμε τοπικές επιδημίες. Ελπίζουμε ότι μ' αυτή τη στρατηγική θα περιορίσουμε ακόμη περισσότερο την πιθανότητα, παγκόσμιας διασποράς. Νομίζω αυτό προβληματίζει τους επιστήμονες και τους επαΐοντες του ΠΟΥ και είναι σε επιφυλακή”.

Ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγέσους, ο οποίος ανακοίνωσε την απόφαση για την κήρυξη παγκόσμιου συναγερμού τόνισε χαρακτηριστικά: “Η μεγαλύτερη ανησυχία μας είναι το ενδεχόμενο ο κορονοϊός να εξαπλωθεί σε χώρες τα συστήματα υγείας των οποίων είναι πιο αδύναμα”.

Πηγή: topontiki.gr

Κατηγορίες:
Νέα

H πρώτη πιλοτική μονάδα παραγωγής οξυγόνου από σεληνιακή σκόνη είναι γεγονός!

| 0 ΣΧΟΛΙΑ

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) άρχισε να παράγει οξυγόνο από προσομοιωμένη σεληνιακή σκόνη (ρηγόλιθο), σε μια πιλοτική μονάδα που είναι εγκατεστημένη στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας (ESTEC) στην Ολλανδία.

Η πρωτοποριακή τεχνολογία -ουσιαστικά η δημιουργία αέρα στο φεγγάρι- μπορεί να αποδειχθεί ζωτική για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές αποίκισης της Σελήνης, οι οποίες θα επιδιώξουν να αξιοποιήσουν τους τοπικούς πόρους τόσο για να αναπνέουν οι άνθρωποι οξυγόνο όσο και για να παράγουν πυραυλικά καύσιμα, που επίσης χρειάζονται το οξυγόνο.

Ο σεληνιακός ρηγόλιθος αποτελείται σε ποσοστό 40% ως 45% από οξυγόνο, που είναι το πιο άφθονο συστατικό της σεληνιακής σκόνης. Όμως αυτό το οξυγόνο είναι προσδεμένο χημικά με τη μορφή οξειδίων, συνεπώς δεν είναι άμεσα αξιοποιήσιμο. Η νέα ευρωπαϊκή μονάδα επιτρέπει την εξαγωγή του οξυγόνου από τον ρηγόλιθο, ενώ ό,τι απομένει από αυτόν, μετατρέπεται σε επίσης χρήσιμα κράματα μετάλλων.

Ο πυρήνας της τεχνολογίας αναπτύχθηκε από τη βρετανική εταιρεία Metalysis. Ο ρηγόλιθος τοποθετείται σε ένα μεταλλικό δοχείο μαζί με άλατα, θερμαίνεται σε θερμοκρασία έως 950 βαθμών Κελσίου και μετά διοχετεύεται σε αυτόν ηλεκτρικό ρεύμα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ο διαχωρισμός του οξυγόνου.

Η όλη διαδικασία εξαγωγής οξυγόνου είναι αθόρυβη και το οξυγόνο μπορεί να αποθηκευθεί μετά την παραγωγή του. Μια μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής οξυγόνου από σεληνόσκονη θα είναι έτοιμη έως τα μέσα της δεκαετίας μας, έτσι ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί και στη Σελήνη.

Τόσο η ESA όσο και η NASA έχουν θέσει ως στόχο να στείλουν ανθρώπους στο φεγγάρι τα επόμενα χρόνια και αυτή τη φορά διάχυτη είναι η επιθυμία για μια πιο μόνιμη εγκατάσταση και για την πρώτη σεληνιακή βάση. Ο επόμενος στόχος θα είναι ο Άρης, όπου μια ανάλογη τεχνολογία δημιουργίας οξυγόνου από τοπικές πρώτες ύλες μπορεί πιθανώς να αναπτυχθεί.

Πηγή: amna.gr

Κατηγορίες:
Νέα
web design by