Φυσική & Φιλοσοφία (210 άρθρα)

https://vimeo.com/39619779

Λοιπόν στη χημεία οι βασικοί δεσμοί είναι:

1. Ετεροπολικός: το ένα άτομο προσφέρει ηλεκτρόνια και το άλλο τα δέχεται.
2. Ομοιοπολικός: Αναπτύσσεται μεταξύ εκείνων των ατόμων που "μοιράζονται" κάποια ηλεκτρόνια συνήθως κατά ζεύγη.
3. Ημιπολικός: Χημικός δεσμός που σχηματίζεται όταν δύο ομάδες ατόμων συνδεθούν με ισότιμη συνεισφορά ηλεκτρονίων αλλά από το ένα μόνο άτομο.

Πόσο αλήθεια σας θυμίζουν τα πιο πάνω τις σχέσεις-δεσμούς ανθρώπων ιδίως σε ερωτικό-συντροφικό επίπεδο; Δεν υπάρχουν σχέσεις ισόνομες και λογικά πιο ευτυχισμένες όταν συνεισφέρουν και οι δύο; Δεν υπάρχουν όμως και σχέσεις που ο ένας δίνει μόνο και ο άλλος παίρνει;

Τελικά πόση αντιστοιχία μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπινους και στους χημικούς δεσμούς;

Έχετε ποτέ σκεφτεί ότι όλη τη δουλειά στις χημικές αντιδράσεις την κάνουν αυτά τα "άτακτα" ηλεκτρόνια τα οποία αποκαλούμε "ελεύθερα";

Αυτό το σχόλιο για να μας προβληματίσει σε σχέση με τα πιό "άτακτα" παιδιά μας.

Δείτε λοιπόν μήπως αυτά τα παιδιά αν τα προσέξουμε περισσότερο είναι "φορείς" επικοινωνίας και δεσμών με άλλα παιδιά (αλλά ακόμα και ενηλίκους)!

Πείτε μου δεν μοιάζουν πολλές φορές κάποιοι άνθρωποι με μονωτές και κάποιοι με αγωγούς;

Δεν έχετε τύχει ανθρώπους που δεν τους διαπερνά τίποτα και που γενικώς παραδεκτό είναι αδιάφοροι; Από την άλλη δεν έχετε τύχει με ανθρώπους (περιβόλια τους αποκαλώ  αυτούς) που επικοινωνείτε (αγώγιμη σύνδεση) μαζί τους και που χαίρεστε την σχέση σας μαζί τους;

Δεν είναι λοιπόν πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η προσέγγιση των ανθρώπινων χαρακτήρων;

Στη Φυσική λοιπόν όταν έχουμε ένα κύκλωμα όπως το παρακάτω μελετάμε διάφορα μεγέθη του. Το εκπληκτικό είναι ότι καθένα από αυτά τα στοιχεία αυτού του κυκλώματος "μοιάζει" με κάποιο "κοινωνικό" χαρακτήρα στην κοινωνία μας.

Και για να γίνω πιο σαφής:

Η αντίσταση R (καταναλωτής) προσομοιάζει με κάποιον καταναλωτή.

Ο πυκνωτής C (αποθήκη κάποιου ηλεκτρικού φορτίου) προσομοιάζει με κάποιον συντηρητικό χαρακτήρα.

Τέλος το πηνίο το οποίο σύμφωνα με τον κανόνα του Lenz αντιστέκεται σε ότι του κάνουμε παίζει το ρόλο του επαναστάτη στην κοινωνία μας ή αν θέλετε του αντιδραστικού στοιχείου.

Όσον αφορά την ηλεκτρική πηγή θέλω να πιστεύω ότι  μάλλον είναι "ολόκληρη" η κοινωνία που τροφοδοτεί το όλο σύστημα!

Στη Φυσική λοιπόν αποκαλούμε αδράνεια την ιδιότητα των σωμάτων να αντιστέκονται σε κάθε μεταβολή της κινητικής τους κατάστασης. Μέτρο της αδράνειας του σώματος είναι η μάζα του σώματος. Όσο πιο μεγάλη μάζα τόσο πιο μεγάλη αδράνεια. Όλοι μας έχουμε κινηθεί προς τα πίσω όταν ξεκινά απότομα ένα λεωφορείο ή αντίστοιχα κινηθεί προς τα εμπρός όταν φρενάρει απότομα.

Θα μου πείτε τώρα και πώς συνδέεται η αδράνεια με τη Φιλοσοφία;

Φανταστείτε λοιπόν ένα "σύστημα". (Όταν λέμε σύστημα εννοούμε από τον οργανισμό του ΙΚΑ μέχρι και όλο τον πληθυσμό που κατοικεί στην Ελλάδα.)

Αν λοιπόν κάποιος θέλει να κάνει μια αλλαγή στο ΙΚΑ (που είναι τεράστιος οργανισμός με μεγάλη "μάζα" άρα και αδράνεια) μάλλον θα του πάρει κάποιο χρονικό διάστημα. Δείτε τι έγινε με την απαγόρευση του καπνίσματος! Θεέ μου τι αδράνεια κι αυτη! Ακόμη μυρίζουν τα ρούχα μου από το χθεσινό μπαράκι που πήγαμε για ένα ποτό!

Έτσι λοιπόν για να μην σας κουράσω ο καθένας από εδώ και στο εξής ας "βλέπει" με τα μάτια της "αδράνειας" κάποια πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή του.

Από καιρό ωριμάζει μέσα μου η ιδέα να γράζω ένα βιβλίο που έχει να κάνει με τη συσχέτιση της επιστήμης που σπούδασα (Φυσική) με την επιστήμη της Ψυχολογίας και της Φιλοσοφίας.

Οι κουβέντες και τα παραδείγματα που έφερνα στις συζητήσεις μετη γυναίκα μου Άννυ (Ψυχολόγος στο επάγγελμα) μου έδωσαν την αφορμή να αποτυπώσω στο χαρτί διάφορες ιδέες - σκέψεις - προεκτάσεις της επιστήμης μου στους τομείς της Ψυχολογίας και της Φιλοσοφίας. Ή μήπως συμβαίνει το ανάποδο; Η Φυσική δηλαδή να είναι η προέκταση αυτών των επιστημών;

Προσωπικά κοιτώντας καθημερινά τη φύση και τα δημιουργήματά της βρίσκω τη θεωρία του χάους σε μια κηλίδα από βενζίνη στο δρόμο έως και τις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις.

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του και ας αναζητήσει τη δική του αλήθεια!

Δημήτρης Ζαμάγιας