Και κάτι άλλο... (277 άρθρα)

1. Σπήλαιο Περάματος

Βρίσκεται μόλις 5 χλμ. από το κέντρο της πόλης των Ιωαννίνων, στο δρόμο για Μέτσοβο, στο ομώνυμο προάστιο Πέραμα, επάνω στο λόφο Γορίτσα. Τα πόδια του λούζει η λίμνη Παμβώτιδα Ιωαννίνων, που έγινε ξακουστή με το θρύλο της Κυρά-Φροσύνης και του Αλή Πασά, και είναι το πιο μεγάλο σε έκταση σπήλαιο στην Ελλάδα με 4,8 στρέμματα και το 6ο σε μήκος διαδρόμων με 1.700 μέτρα

Το Σπήλαιο Περάματος είναι γεωλογικά συνδεδεμένο με την παρουσία και την εξέλιξη τής λίμνης Παμβώτιδας. Χρονολογείται περίπου στα 1.500.000 χρόνια και είναι τμήμα κοίτης ποταμού, όταν τα νερά της λίμνης Παμβώτιδας κάλυπταν όλο το λεκανοπέδιο τής πόλης των Ιωαννίνων και ο λόφος Γκορίτσα ήταν μια νησίδα.

Οι πρώτες σύγχρονες αναφορές για την ύπαρξη του Σπηλαίου χρονολογούνται από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι κάτοικοι τού Περάματος έβρισκαν καταφύγιο κατά τους βομβαρδισμούς.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και μετά το τέλος του, φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά από τον Κωνσταντίνο Κασβίκη, γυμναστή και ερασιτέχνη σπηλαιολόγο. Η συστηματική εξερεύνηση και χαρτογράφησή του ξεκίνησε από τον Ιωάννη και την Άννα Πετροχείλου (ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας).

Σπήλαιο Περάματος στο Νομό ΙωαννίνωνΤο Σπήλαιο Περάματος ανήκει στα ασβεστολιθικά σπήλαια και διαθέτει 19 είδη σταλακτιτών και σταλαγμιτών, αριθμό εξαιρετικά μεγάλο.

Αποτελείται από πολλές διαδοχικές αίθουσες και διαδρόμους στολισμένους με σταλακτίτες, σταλαγμίτες, κουρτίνες και εντυπωσιακές κολώνες σε θαυμάσια συμπλέγματα. Το 1956 βρέθηκαν απολιθωμένα δόντια και οστά της αρκούδας των σπηλαίων.

Καταλαμβάνει έκταση 14.800 τ.μ. και η τουριστική διαδρομή είναι συνολικά 1.100 μέτρα. Η θερμοκρασία τού εσωτερικού χώρου είναι 18°C, ενώ η υγρασία φτάνει το 100%.

2. Το Σπήλαιο των Λιμνών

Το «Σπήλαιο των Λιμνών» βρίσκεται κοντά στο χωριό Καστριά του Δήμου Λευκασίου Αχαΐας, επί του επαρχιακού δρόμου Πατρών–Καλαβρύτων–Κλειτορίας–Τριπόλεως. Απέχει μόλις 17 χλμ. από τα Καλάβρυτα και 9 χλμ. από την Κλειτορία.

Το σπήλαιο είναι ένα σπάνιο δημιούργημα της φύσης. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους, τις μυστηριώδεις στοές και τους παράξενους σταλακτιτικούς σχηματισμούς του, έχει κάτι αποκλειστικά δικό του: τις αλλεπάλληλες κλιμακωτές λίμνες (εκτείνονται σε τρεις ορόφους), που το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο! Το αξιοποιημένο μήκος του σπηλαίου προς το παρόν ανέρχεται σε 500 μέτρα.

Ο επισκέπτης μπαίνει στο σπήλαιο από τεχνητή σήραγγα, που καταλήγει κατ΄ ευθείαν στο δεύτερο όροφο. Οι διαστάσεις του τμήματος αυτού προκαλούν δέος, έκσταση και θαυμασμό. Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες. Στον κάτω όροφο του σπηλαίου βρέθηκαν απολιθωμένα οστά ανθρώπου και διαφόρων ζώων, μεταξύ των οποίων και ιπποπόταμου. Το τμήμα αυτό προορίζεται για βιοσπηλαιολογικό εργαστήριο διεθνούς προβολής.

3. Σπήλαιο Πηγών Αγγίτη

Το σπήλαιο βρίσκεται στο νομό Δράμας στο δήμο Προσοτσάνης, κοντά στο χωριό Κοκκινόγεια, σε τοποθεσία κατάφυτη από πλατάνια.

Είναι ένα από τα ελάχιστα στην Ελλάδα που διασχίζεται από ποτάμι (Αγγίτη). Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο σε μήκος σπήλαιο της χώρας, μετά το σπήλαιο Δυρού, με μήκος 13 χλμ. και υψομετρική διαφορά 400 μέτρα. Έχει εξερευνηθεί σε βάθος 8,5 χλμ. από ομάδα Γάλλων σπηλαιολόγων.

Από αυτά, περίπου 2,5 χλμ. είναι προσπελάσιμα, ενώ επισκέψιμα είναι τα πρώτα 500 μέτρα. Μέσα στο σπήλαιο με σταθερή θερμοκρασία 17ο C, στο διάκοσμό του κυριαρχούν οι λευκοί και ερυθρόμορφοι σταλακτίτες διαφόρων μορφών.

Το σπήλαιο λέγεται και Μααρά, ονομασία η ετυμολογία της οποίας είναι είτε από τα αραβικά και σημαίνει μικρό σπήλαιο είτε από τα εβραϊκά που σημαίνει νερό από το βουνό. Στην περιοχή, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα παλαιολιθικά και παλαιοντολογικά, καθώς και ένα χαυλιόδοντα από μαμούθ, που φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Δράμας.

Στην έξοδο του ποταμού (είσοδος του σπηλαίου) υπάρχει υδροτροχός που λειτουργούσε από την τουρκοκρατία, για την ύδρευση των γύρω οικισμών. Το σύστημα τροχών κάλυψε τις ανάγκες υδροδότησης της περιοχής μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα. Στο σπήλαιο έχουν βρεθεί μοναδικά είδη ψαριών, όπως η μπριάνα και το τυλινάρι και ένα μοναδικό είδος ημιδιάφανης πετροκαραβίδας.

4. Το Σπήλαιο της Αλιστράτης

Κάτι πρέπει να.. έχει η Προσοτσάνη κι είναι γεμάτη σπήλαια.

Εκεί βρίσκεται και το σπήλαιο της Αλιστράτης, και είναι ένα από τα μεγαλύτερα σπήλαια της Ευρώπης.

Ο πλούσιος διάκοσμός του περιλαμβάνει, εκτός από τεράστιους σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε διάφορους χρωματισμούς και τους σπάνιουςεκκεντρίτες. Οι εκκεντρίτες ή ελικτίτες είναι σπάνιοι σχηματισμοί που δημιουργούνται «αψηφώντας» τους νόμους της βαρύτητας και ακολουθώντας ακανόνιστες πορείες. Κύριο χαρακτηριστικό του εν λόγω σπηλαίου – που το κάνει και μοναδικό στον ελληνικό χώρο – η πολύ μεγάλη ποικιλία εκκεντριτών.

Χαρακτηρίζεται επίσης, από τους μοναδικούς μικροσκοπικούς οργανισμούς (3 χιλστ.) που απαντώνται εντός του, όπως η Alistratia Beroni, ένα μοναδικό είδος ισοπόδου. Οι επισκέψιμοι διάδρομοι έχουν μήκος 3 χλμ. περίπου. Το σπήλαιο ανήκει στο δίκτυο σπηλαίων του φαραγγιού του ποταμού Αγγίτη μαζί με άλλα τέσσερα γνωστά σπήλαια. Το σπήλαιο Αλιστράτης απέχει 6 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της κωμόπολης της Αλιστράτης Σερρών, στη θέση «Πετρωτό» και είναι προσβάσιμο τόσο από την Δράμα και την Καβάλα, όσο και από τη Θεσσαλονίκη (μέσω Σερρών ή Ασπροβάλτας). Έχει αξιοποιηθεί και είναι επισκέψιμο από το 1998.

5. Το Σπήλαιο του Αγίου Γάλακτος -Χίος

Το Σπήλαιο του Αγίου Γάλακτος είναι ένα από τα δύο επισκέψιμα σπήλαια της Χίου (το άλλο είναι αυτό των Ολύμπων). Πρόκειται ουσιαστικά για δύο σπήλαια, το ένα πάνω από το άλλο. Το κατώτερο εκτείνεται σε μεγάλη έκταση και έχει σημαντικό λιθωματικό διάκοσμο. Το από πάνω είναι αβαθές και στο στόμιό του είναι κτισμένο το εκκλησάκι της Αγιογαλούσαινας.

Ο επισκέπτης, στη διαδρομή του σπηλαίου θα συναντήσει θάλαμους και διαμερίσματα, στολισμένα με σταλακτικά συμπλέγματα, που είναι πολύ εντυπωσιακά.
Μορφολογικά, πρόκεται για έναν επιμήκη διάδρομο μήκους 220μ. που σχηματίζει μαιάνδρους ενώ τοπικά διευρύνεται δημιουργώντας ευρύχωρες αίθουσες και δαιδαλώδεις θαλάμους. Εξώστες, παράθυρα, γέφυρες και λαγούμια συγκαταλέγονται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Η υγρασία και η σταγονορροή είναι έντονες ενώ η θερμοκρασία μεταβάλλεται.

Η ανασκαφική έρευνα που διενεργήθηκε στα δύο κατώτερα σπήλαια, το 1938 από τη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή και το 2004 από την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας, έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα που χρονολογούνται από τη Μέση και Νεότερη Νεολιθική περίοδο (6η και 5η χιλιετία π.Χ.). Στο σπήλαιο περιέχονταν επίσης σποραδικά κατάλοιπα όλων των μεταγενέστερων περιόδων. Αφθονα είναι επίσης τα διατροφικά κατάλοιπα, κυρίως οστά ζώων, ψαριών και κογχύλια.

Αξίζει να σημειωθεί και η ανεύρεση οστών από αρκούδες, λεοπαρδάλεις, αγριόχοιρους και ζαρκάδια, ζώα που έχουν εξαφανιστεί πλέον από το νησί..

6. Το Λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης στην Κεφαλονιά

Πρόκειται για ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο.

Το Λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης βρίσκεται σε απόσταση 2 χιλ. βορειοδυτικά της Σάμης. Η φυσική είσοδος του σπηλαίου είναι κατακόρυφη (διαστάσεων 40×50 μ.) και δημιουργήθηκε από την πτώση ενός τμήματος της οροφής. Παρόλα αυτά υπάρχει και τεχνητή είσοδος με σκαλοπάτια που επιτρέπει την επίσκεψη στο σπήλαιο. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε από τον Γιάννη Πετρόχειλο το 1951.

Η λίμνη βρίσκεται 20 μ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, έχει μήκος 160 μ. περίπου και το νερό έχει βάθος 10 μ. έως 40 μ. Σταλακτίτες ηλικίας 20.000 χρόνων με περίεργα σχήματα στολίζουν το μεγαλύτερο τμήμα του σπηλαίου.

Αξίζει όταν επισκεφθείτε την Κεφαλονιά να κάνετε βαρκάδα στο σπήλαιο, έτσι άλλωστε γίνεται και η ξενάγηση. Ξεκινάει από το ξεσκέπαστο τμήμα του σπηλαίου όπου το φως πέφτει στο νερό και δημιουργεί τις ωραιότερες τυρκουάζ αποχρώσεις και συνεχίζεται στο σκεπασμένο τμήμα του.

Στο κέντρο της λίμνης υπάρχει ένα μικρό νησάκι, πάνω στο οποίο βρέθηκαν ευρήματα που πιστοποιούν τη λατρευτική λειτουργία του σπηλαίου καθώς, κατά την αρχαιότητα, οι προϊστορικοί κάτοικοι λάτρευαν τον Θεό Πάνα και την παρουσία γυναικείων μορφών, τις γνωστές Νύμφες. Γι’αυτό το λόγο το σπήλαιο Μελισσάνη ονομάζεται και Σπήλαιο των Νυμφών.

7. Το Σπήλαιο Κουτούκι στην Παιανία

Το Σπήλαιο εντάσσεται στο υπόγειο καρστικό σύστημα του Υμηττού. Η δημιουργία του οφείλεται στην υψηλή διαλυτότητα των ασβεστόλιθων στο νερό της βροχής. Αυτό είναι και η πρωταρχική αιτία γενέσεως των Σπηλαίων.

Έτσι έχει δημιουργηθεί και το μεγαλύτερο μέρος του Σπηλαίου της Παιανίας, με πλούσιο λιθωματικό διάκοσμο, με ποικιλίες σταλακτιτικών σχηματισμών και υποβλητική ατμόσφαιρα, στοιχεία που ώθησαν στο να δοθούν διάφορα ονόματα στις αίθουσες, τους εξώστες, τις πλατείες και τους διαδρόμους. Την «Ολυμπιακή Δάδα» μπορούμε να διακρίνουμε, «Βωμούς», «Κοράλλια», ένα «Αρμόνιο», και τον «Κόκκινο Καταρράκτη» από τα οξείδια του σιδηρού που διεισδύουν στο εσωτερικό του σπήλαιο μαζί με το νερό από την επιφάνεια του εδάφους.

Το «Κουτούκι» είναι σπηλαιοβάραθρο με κατακόρυφο ύψος 38,5μ. και μήκος διαδρόμων 350μ. περίπου. Ο τεράστιος κεντρικός θάλαμος, διαστάσεων 60 x 60 μ. χωρίζεται με σταλαγμίτες, σταλακτίτες και κολώνες σε άλλους μικρότερους. Η θερμοκρασία στο εσωτερικό του είναι 17oC. Σήμερα η επίσκεψη γίνεται από τεχνητή είσοδο που κατασκευάστηκε για την διευκόλυνση της πρόσβασης, στα πλαίσια της τουριστικής αξιοποίησης που έγινε από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.) την τετραετία 1963 – 1967.

8. Το Σπήλαιο του Δράκου στην Καστοριά

Βρίσκεται στην Καστοριά και είναι ένα από τα πιο σύγχρονα σπήλαια στα Βαλκάνια, εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα συστήματα ανακύκλωσης του αέρα και διατήρησης της ισορροπίας του κλίματος. Μεταξύ των άλλων, στο σπήλαιο έχει εγκατασταθεί ηλεκτρονικό σύστημα που ελέγχει τη μετακίνηση των βράχων στο εσωτερικό της ώστε να υπάρχει ανά πάσα στιγμή ενημέρωση για τις γεωλογικές μεταβολές.

Έχουν φτιαχτεί ειδικές διαδρομές κατάλληλα διαμορφωμένες με σεβασμό προς το περιβάλλον και μια πλωτή γέφυρα από την οποία μπορεί κανείς να δει τις 7 λίμνες που υπάρχουν μέσα στη σπηλιά. Είναι το μοναδικό σπήλαιο στην Ελλάδα με λίμνες γλυκού νερού κι αυτό λόγω της εγγύτητας με τη λίμνη της Καστοριάς. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε το 1940 από κατοίκους της Καστοριάς και πήρε το όνομά της από την είσοδό της που έχει τη μορφή στόματος δράκου. Ακολούθησαν διάφορες χαρτογραφήσεις και εξερευνήσεις του σπηλαίου, ενώ η πρώτη προσπάθεια διαμόρφωσης του χώρου της εισόδου έγινε το 1985. Επίσης, μέσα στη σπηλιά ανακαλύφθηκαν οστά αρκούδας των σπηλαίων, η ηλικία των οποίων εκτιμάται σε 10.000 χρόνια.

9. Το Σπήλαιο Κάψια στην Αρκαδία

Το σπήλαιο «Καταβόθρες του Κάψια». Βρίσκεται κάτω από το Χιονοδρομικό Κέντρο του Μαινάλου, 1500 μέτρα απ’ το χωριό Κάψια, μόλις 15 χλμ. απ’ την Τρίπολη.
Ανακαλύφθηκε το 1887 από το Γάλλο αρχαιολόγο Γουσταύο Φουζέρ, στα πλαίσια των ανασκαφών του στη Μαντινεία και εξερευνήθηκε το 1892.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες το σπήλαιο του Κάψια είναι παγκοσμίου σπηλαιολογικού ενδιαφέροντος και έχει όλες τις προϋποθέσεις να γίνει ένα αξιοθέατο μεγάλου τουριστικού ενδιαφέροντος.

Το σπήλαιο έχει μήκος, σε ευθεία, 380 μέτρα και ο διάκοσμος του αποτελεί ένα σπάνιο, μεγαλειώδες θέαμα συνδυασμού χρωμάτων, σχεδίων και φυσικών συμπλεγμάτων.
Μέχρι σήμερα έχουν εξερευνηθεί περίπου 6.500 τ.μ. του σπηλαίου ενώ στο εσωτερικό του εντοπίστηκαν απολιθώματα νεολιθικής εποχής, ίχνη παλιάς πλημμύρας, ανθρώπινα οστά και κρανία αλλά και πήλινα λυχνάρια του 4ου και 5ου αιώνα μ.Χ.

Στο εσωτερικό του σπηλαίου υπάρχουν μικρά και μεγάλα δωμάτια, πολυδαίδαλοι διάδρομοι και μοναδικά συμπλέγματα από σταλακτίτες και σταλαγμίτες που ξεπερνούν κατά πολύ το ένα μέτρο.

Στην «αίθουσα των θαυμάτων» του σπηλαίου μπορεί να αντικρίσει κανείς ένα αληθινό δάσος από κατάλευκους σταλακτίτες που κρέμονται από την οροφή και πολύχρωμους σταλαγμίτες σε μοναδικούς συνδυασμούς χρωμάτων και σχεδίων. Εικόνες πραγματικά θεαματικές που κάνουν το Σπήλαιο του Κάψια ένα σπήλαιο αξεπέραστης αξίας αλλά και ομορφιάς.

10. Το Σπήλαιο στην Βλυχάδα Διρού

Για το τέλος κρατήσαμε το πιο εντυπωσιακό από τα σπήλαια της Ελλάδα και ένα από τα πιο εντυπωσιακά παγκοσμίως.

Βρίσκεται στη δυτική ακτή της Λακωνικής χερσονήσου, στον ‘Ορμο του Διρού. Το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή Βλυχάδα) Διρού εξερευνήθηκε για πρώτη φορά το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννης και ‘Αννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά. Η ύπαρξή του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου.

Κανείς όμως δεν υποψιαζόταν το θαύμα που έκρυβε στο εσωτερικό του. Έως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα, ενώ σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα. Το 1970 έγινε η πρώτη υποβρύχια εξερεύνηση. Το μήκος των επισκέψιμων διαδρόμων του σπηλαίου είναι 3100μ. (σύμφωνα με το ΥΠ.ΠΟ.Τ.), εκ των οποίων τα 300μ. είναι χερσαία. Η ξενάγηση στο θαλάσσιο τμήμα πραγματοποιείται με βάρκες.

Εξαιτίας του πλούσιου πολύχρωμου διακόσμου του, τοποθετείται στην κορυφή της παγκόσμιας λίστας λιμναίων σπηλαίων μαζί με τη Ζάιτα του Λιβάνου και το γαλλικό Παντιράκ.

Το χερσαίο, αλλά και το ενάλιο τμήμα του, διαθέτει πλούσιο λιθωματικό διάκοσμο. Το διατρέχει υπόγειος ποταμός που χύνεται στη θάλασσα περίπου 23μ. δεξιά της φυσικής εισόδου του, η οποία βρίσκεται μισό μέτρο πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Το μεγαλύτερο μέρος του σπηλαίου καλύπτεται με θαλασσινό νερό και η στάθμη των υδάτων στο εσωτερικό του μεταβάλλεται ανάλογα με τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες. Εντός του σπηλαίου έχουν εντοπισθεί οστά ιπποποτάμων, πανθήρων, υαινών, λιονταριών, ελαφιών και άλλων ζώων, καθώς και προϊστορική κεραμική.

Το σπήλαιο άρχισε να σχηματίζεται πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες, που σήμερα βρίσκονται κάτω από το νερό, σχηματίστηκαν όταν η επιφάνεια της θάλασσας βρισκόταν πολύ χαμηλότερα από το σημερινό της επίπεδο. Το νερό μέσα είναι υφάλμυρο και έχει μεγάλη σκληρότητα. Η θερμοκρασία του είναι περίπου 14OC, ενώ του αέρα κυμαίνεται από 16 έως 19OC.

Η φυσική του είσοδος έχει διάμετρο μόλις μισού μέτρου και βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Σε παλαιότερες εποχές το σπήλαιο είχε και άλλες εισόδους οι οποίες σταδιακά έκλεισαν. Για την αξιοποίησή του ανοίχτηκαν δυο νέες είσοδοι.

Πηγή: eleftherostypos.gr

Υπάρχουν μια σειρά από ιατρικές συμβουλές που όλοι ακολουθούμε, έχοντας την πίστη ότι βασίζονται σε επιστημονική γνώση και αποδείξεις. Ωστόσο, σύμφωνα με ερευνητές, υπάρχουν περίπου 400 συνήθεις πρακτικές οι οποίες στην πραγματικότητα αντικρούονται πλήρως από μελέτες που έχουν δημοσιευθεί μεταξύ 2011-2017 σε κορυφαία ιατρικά περιοδικά, όπως το «Lancet», το «New England Journal of Medicine» και το JAMA (Journal of American Medical Association).

Στη έρευνα υπό τον ερευνητή δρ. Βινάι Πρασάντ του Πανεπιστημίου Υγείας και Επιστήμης του Όρεγκον, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό eLife, πολλές από τις συνήθεις ιατρικές πρακτικές έχουν πια αμφισβητηθεί.

Δέκα από αυτές τις πρακτικές που πρέπει να αναθεωρήσουν τόσο οι απλοί πολίτες αλλά και πολλοί γιατροί είναι οι εξής:

1) Οι αλλεργίες στα φιστίκια θα εμφανιστούν είτε το παιδί εκτεθεί σε φιστίκια πριν την ηλικία των τριών ετών είτε όχι.

Μέχρι τώρα οι γιατροί συμβούλευαν τους γονείς να κρατούν τα παιδιά τους μακριά από τα φιστίκια τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής τους, ενώ τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν πως ο κίνδυνος αλλεργίας δεν αυξάνεται ακόμα και αν το παιδί έρθει σε επαφή με την συγκεκριμένη τροφή ήδη από το πρώτο έτος της ζωής του.

2) Το ιχθυέλαιο δεν μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών της καρδιάς.

Αν και τα λιπαρά οξέα ωμέγα-3 μειώνουν τις φλεγμονές και ισορροπούν τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων -παράγοντες κινδύνου για τις καρδιακές νόσους- σε μια έρευνα 12.500 ατόμων που βρίσκονταν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, τα καθημερινά συμπληρώματα ωμέγα-3 δεν έδειξαν προστατευτικές ιδιότητες έναντι της καρδιοπάθειας.

3) Οι κούκλες (προσομοιώσεις βρεφών) δεν μειώνουν την πιθανότητα εγκυμοσύνης στην εφηβεία.

Η αρχική ιδέα ήταν πως οι έφηβες που είχαν τέτοιου είδους κούκλες έρχονταν νωρίτερα αντιμέτωπες με τις υποχρεώσεις του να έχεις ένα μωρό και απέφευγαν να μείνουν έγκυες. Ωστόσο, πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν το αντίθετο. Τα κορίτσια που έχουν τέτοια παιχνίδια, είναι ελαφρώς πιθανότερο να μείνουν έγκυες.

4) Το γκίνγκο μπιλόμπα δεν προστατεύει από την απώλεια μνήμης και την άνοια.

Το συμπλήρωμα αυτό, που φτιάχτηκε από τα φύλλα του δέντρου γκίνγκο, χρησιμοποιήθηκε ευρέως στην αρχαία κινεζική ιατρική και εξακολουθεί να προωθείται ως ένας τρόπος διατήρησης της μνήμης. Όμως μια μεγάλη αμερικανική μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2008, έδειξε οριστικά ότι το συμπλήρωμα είναι άχρηστο για το σκοπό αυτό. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να έχει πωλήσεις ύψους 249 εκατομμυρίων δολαρίων.

5) Τα οπιοειδή δεν συμβάλλουν περισσότερο στη μείωση του πόνου σε σχέση με άλλα φάρμακα, όπως οι ασπιρίνες.

Μολονότι τα οπιοειδή είναι ισχυρά φάρμακα, μια κλινική δοκιμή έδειξε ότι υπάρχουν πολύ πιο ασφαλείς εναλλακτικές λύσεις (ασπιρίνη, ιμπουπροφέν κ.ά.) που ανακουφίζουν τον πόνο εξίσου καλά μεταξύ των ασθενών στα τμήματα επειγόντων περιστατικών.

6) Η θεραπεία με τεστοστερόνη δεν βοηθά τους ηλικιωμένους άνδρες να διατηρούν τη μνήμη τους.

Μερικοί άνδρες έχουν χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης και προβλήματα μνήμης και οι πρώτες μελέτες είχαν υπονοήσει ότι οι μεσήλικες άνδρες με υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης φαίνονταν να έχουν καλύτερα διατηρημένο ιστό σε ορισμένα μέρη του εγκεφάλου τους. Οι ηλικιωμένοι άνδρες με υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης φαίνονταν επίσης να τα πηγαίνουν καλύτερα στις δοκιμασίες ψυχικής λειτουργίας. Αλλά μια αυστηρή κλινική δοκιμή έδειξε ότι η τεστοστερόνη δεν ήταν καλύτερη από ένα χάπι ζάχαρης (πλασίμπο) ως προς την προσπάθεια αποτροπής της απώλειας μνήμης.

7) Η εκκαθάριση του σπιτιού από ακάρεα, σκόνη, ποντίκια και κατσαρίδες δεν συμβάλλει σε μειωμένες προσβολές άσθματος.

Πιστευόταν ότι οι αλλεργικές αντιδράσεις σε αυτού του είδους τα παράσιτα μπορεί να οδηγήσουν σε κρίσεις άσθματος, κάτι που όμως διαψεύσθηκε από μια επιστημονική έρευνα το 2017.

8) Οι μετρητές βημάτων και οι υπολογιστές θερμίδων δεν βοηθούν στην απώλεια βάρους.

Φαίνεται πως ισχύει το αντίθετο. Ανάμεσα σε 470 άτομα που έκαναν δίαιτα, εκείνοι που δεν χρησιμοποιούσαν τέτοιες συσκευές υπολογισμού, έχασαν περισσότερο βάρος συγκριτικά με εκείνους που χρησιμοποιούσαν.

9) Στη ρήξη μηνίσκου προτιμότερη είναι η χρήση φυσικοθεραπείας και σε δεύτερο χρόνο η χειρουργική επέμβαση.

Κάθε χρόνο χειρουργούνται πολλές χιλιάδες ασθενείς σε όλο τον κόσμο, καθώς φοβούνται πως αν αυτό το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί χειρουργικά, θα καθυστερήσουν να απαλλαγούν από τον πόνο. Αλλά μια μελέτη σε ασθενείς με ρήξη μηνίσκου και μέτριας σοβαρότητας αρθρίτιδα, που έκαναν είτε χειρουργική επέμβαση είτε φυσικοθεραπεία για έξι μήνες, έδειξε ότι και οι δύο ομάδες εμφάνισαν βελτίωση στον ίδιο βαθμό

10) Αν «σπάσουν τα νερά» μιας εγκύου πρόωρα, το μωρό δεν είναι ανάγκη να γεννηθεί αμέσως.

Μερικές φορές, λίγες εβδομάδες πριν την αναμενόμενη ημερομηνία γέννας, σπάει η μεμβράνη που περιβάλλει το έμβρυο και διαρρέει το αμνιακό υγρό. Οι γυναικολόγοι, που ανησυχούν μήπως το έμβρυο πάθει κάποια βακτηριακή λοίμωξη, αφού πια δεν ζει σε αποστειρωμένο περιβάλλον, θεωρούν αναγκαίο να επισπεύσουν τον τοκετό.

Όμως μια κλινική μελέτη βρήκε ότι το έμβρυο δεν κινδυνεύει περισσότερο, αν οι γιατροί το παρακολουθούν προσεκτικά, όσο περιμένουν να επέλθει φυσιολογικά ο τοκετός. Στην πραγματικότητα, τα μωρά που δεν «βιάστηκαν» να γεννηθούν, είναι πιο υγιή από εκείνα που είδαν το φως εσπευσμένα μετά το «σπάσιμο των νερών».

Πηγή: efsyn.gr

Όλες οι δυστυχίες του ανθρώπου απορρέουν απ’ την ανικανότητά του να καθίσει σ’ ένα δωμάτιο μόνος και σιωπηλός.~ ΜΠΛΕΖ ΠΑΣΚΑΛ

Στους καιρούς μας, η μοναξιά θεωρείται απειλή, ήττα. Στο όνομα τούτου του τρόμου, αποφασίζονται και οι βαρύτεροι συμβιβασμοί. Συμβιβασμοί στη συντροφιά, στη δουλειά, στους φίλους, στις ιδεολογίες, στο γάμο.

Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να κοιμούνται με τον εχθρό τους, να μοιράζονται την κάθε μέρα τους με κάποιον που περιφρονούν, που τους μειώνει, τους αποδιοργανώνει το χαρακτήρα, παρά να ζήσουν, έστω και για ένα διάστημα, μόνοι.

Λέγεται ότι «φόβος μοναξιάς είναι φόβος εαυτού» ίσως και γι’ αυτό είναι τόσο ισχυρός, ολοκληρωτικός φόβος. Όταν ο ίδιος ο εαυτός μας, μας είναι άγνωστος, απωθημένος, παραποιημένος και ξένος, τον αποφεύγουμε.

Υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς να ζεις μέσα τους χωρίς να ζεις μαζί τους. Όπως και άνθρωποι που ενώ ζεις μαζί τους είναι αδύνατον να ζεις μέσα τους, έγραφε ο Γκαίτε.

Με άλλα λόγια, μέσα σε πολυμελή οικογένεια, μέσα σε φασαριόζικη παρέα που γλεντοκοπά, μέσα σε μια ομάδα που εκδράμει, η εσωτερική μοναξιά, η αληθινή γνήσια μοναξιά ενός μέλους μπορεί να φτάνει στην απελπισία. Δεν είναι όλοι γεννημένοι για να παντρευτούν, δεν είναι όλοι γεννημένοι για να γεννούν παιδιά.

Κοινωνικός δεν είναι ο κοσμικός. Κοινωνικός είναι ο άνθρωπος που μπορεί να συμπαθήσει τον άλλο. Να τον ακούσει με βαθιά προσοχή, να του ανοίξει την καρδιά του. Την κοινωνικότητα την ορίζει η ικανότητα της συμπάθειας και της αλληλοκατανόησης, ενώ την κοσμικότητα η σωματική συνύπαρξη για κάποιου είδους υλική συνεργασία: για να φωτογραφηθούμε, για παράδειγμα, σε κάποιο κοσμικό περιοδικό ή για να ανταλλάσσουμε επισκέψεις με σκοπό να παραμείνουμε σε ένα επίπεδο μελών καλής οικονομικής τάξεως κ.λπ.

«Αν και έχω χρόνια να σε δω, δεν έλειψες ποτέ από τη ζωή μου», έγραψε κάποιος σε παλιό του δάσκαλο.

Αυτές όμως είναι εμπειρίες που μόνο οι θαρραλέοι της μοναξιάς μπορούν να χαρούν. Γιατί η μοναξιά σου ασκεί το κουράγιο, σου εκλεπτύνει τη διαίσθηση, σου στερεώνει την αυτάρκεια και τη σεμνότητα που καταλήγει να επιλέγει κάθε σοβαρός άνθρωπος. Γιατί η μοναξιά είναι το σχολειό της αυτογνωσίας. Και όπως λέει ο Λάο-Τσε: «Αν όλο τον κόσμο γνωρίσεις, γνώρισες πολλά. Αν γνωρίσεις τον εαυτό σου, τα έμαθες όλα».

Προσέξτε ότι οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν βλέμμα βαθύ, ικανό να περιπλανηθεί συγκεκριμένο μέσα στον βαθύ τους εαυτό και μέσα στον βαθύ άλλον που κοιτάζουν. Δείχνουν να γνωρίζουν κάτι παραπάνω απ’ όλους όσοι ολημερίς τρέχουν κι ανακατώνονται σε ατελείωτες απασχολήσεις, φλυαρίες και παρέες.

Οι άνθρωποι που δεν αντέχουν τη μοναξιά, είναι εκείνοι που κάνουν τις χειρότερες σχέσεις. Με τους φίλους, με τα παιδιά τους, και κυρίως με τον ερωτικό τους σύντροφο. Αντιθέτως, εκείνοι που τα έχουν βρει με την ψυχή τους, καταφέρνουν τους πιο πλούσιους δεσμούς. Αγαπούν και είναι σε θέση να νοιάζονται.

Κάποιος ρώτησε ένα σοφό γέρο: «Μα γιατί δεν μπορώ τελικά να κρατήσω ένα φίλο κοντά μου, αφού το θέλω τόσο πολύ;» Και ο σοφός του απάντησε: «Ακριβώς επειδή το θες πάρα πολύ». Η λαχτάρα για σχέση φαρμακώνεται από τη λαχτάρα για ταύτιση, για εξάρτηση, για προβολές, για ρούφηγμα, για χρήση εντέλει.

Με τέτοιες ανάγκες για στόχους, δε συνδέεσαι. Συνεργάζεσαι μόνο για να ανταλλάσσεις αρρώστιες, παθογόνους ερεθισμούς και προφάσεις. Για να αποφεύγεις την πραγματικότητά σου που τρέμεις. Τέτοιες διαθέσεις σύντομα γίνονται αντιληπτές και κάνουν τον άλλον να ασφυκτιά και να απομακρύνεται.

_______________________

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο παλιάτσος και η Άνιμα» της Μάρως Βαμβουνάκη

Πηγή: antikleidi.com

Στην Ελλάδα οι περισσότερες αναφορές για το Φινλανδικό Εκπαιδευτικό Σύστημα, συνήθως προκαλούν πολιτική φόρτιση. Κατά την διάρκεια της βαθύτατης ελληνικής οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής κρίσης επιχειρήθηκε η επίλυση των προβλημάτων (που αυτή προκάλεσε) με την ενεργοποίηση κοινωνικών αυτοματισμών οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για την στοχοποίηση επαγγελματικών ομάδων (π.χ εκπαιδευτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι κ.λ.π).

Αντίθετα στην δεκαετία του 1990 η Φινλανδία αποφάσισε να αντιμετωπίσει την δική της οικονομική κρίση χρησιμοποιώντας την εκπαίδευση ως βασικό πυλώνα επαναχάραξης του παραγωγικού της μοντέλου. Τα αποτελέσματα της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας που επιχείρησε η Φινλανδική κοινωνία διαπερνούν την κουλτούρα της σημερινής Φινλανδίας και αποτυπώνονται στο σύνθημα « όλα είναι εκπαίδευση».

Σε αυτό το άρθρο η προσέγγιση του Φινλανδικού εκπαιδευτικού μοντέλου βασίζεται στην αξιοποίηση των βιωματικών δεδομένων που προέκυψαν από την επίσκεψη επιμορφωτικού χαρακτήρα που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού Προγράμματος Erasmus + ΚΑ1 σε σχολικές μονάδες του Ελσίνκι, τον Απρίλιο του 2018.

Η Φινλανδία είναι μία χώρα η οποία παρουσιάζει παρόμοια οικονομικά, γεωστρατηγικά και ιστορικά χαρακτηριστικά με τη Ελλάδα. Ειδικότερα χαρακτηρίζεται από το μικρό μέγεθος του πληθυσμού και την συγκέντρωση του σε μεγάλες πόλεις. Συνορεύει με την Ρωσία η οποία κάνει αισθητή την παρουσία της χρησιμοποιώντας μηχανισμούς πίεσης όπως είναι οι ελεγχόμενες μεταναστευτικές ροές. Ο σκληρός εμφύλιος πόλεμος που πραγματοποιήθηκε στην δεκαετία του 1920 άνοιξε πληγές οι οποίες επουλώθηκαν σύντομα από τους Φινλανδούς. Ωστόσο – κατά την άποψη ενός Φινλανδού συναδέλφου – δεν έχουν κατορθώσει να μιλήσουν με αυτοκριτική διάθεση για τα μελανά σημεία της ιστορίας τους όπως είναι η συνεργασία της Φινλανδικής Κυβέρνησης με το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε αντίθεση με το ελληνικό μοντέλο σχολικών υποδομών το οποίο χαρακτηρίζεται από την κατασκευή μικρού μεγέθους σχολικών μονάδων, το αντίστοιχο Φινλανδικό μοντέλο βασίστηκε στην κατασκευή μεγάλου μεγέθους σχολικών μονάδων με σκοπό την δημιουργία οικονομιών κλίμακας, συνεργειών και γνώσης. Για παράδειγμα στην περιοχή του Ελσίνκι υπάρχουν κτιριακά συγκροτήματα με χωρητικότητα μεγαλύτερη των 2000 μαθητών, στα οποία στεγάζονται οι δομές της τυπικής και της άτυπης εκπαίδευσης και κατάρτισης. Χαρακτηριστικά οφέλη που απορρέουν από την επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου είναι η ορθολογική διαχείριση των λειτουργικών δαπανών, η αποτελεσματική αξιοποίηση των υποδομών όπως βιβλιοθήκες, αθλητικές εγκαταστάσεις από έναν ικανοποιητικό αριθμό εκπαιδευομένων και εκπαιδευτικών.

Η χρηματοδότηση του φινλανδικού εκπαιδευτικού μοντέλου πραγματοποιείται κυρίως από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, ενώ οι δήμοι είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των δημοσιονομικών κονδυλίων που προορίζονται για την χρηματοδότηση της προσχολικής, πρωτοβάθμιάς, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Σε αντίθεση με τις προτάσεις του Ο.Ο.Σ.Α που προτείνουν την αύξηση του εκπαιδευτικού ωραρίου, την μείωση των δημόσιων δαπανών για την εκπαίδευση, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσω των επιταγών εκπαίδευσης (vouchers), την τυποποίηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, την κοινωνική λογοδοσία, την αύξηση της αναλογίας μαθητών/τριων ανά εκπαιδευτικό, οι σχεδιαστές του Φινλανδικού μοντέλου επέλεξαν να δημιουργήσουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα προσαρμοσμένο στις ανάγκες της Φινλανδικής κοινωνίας και όχι στα συμφέροντα των επιμέρους ομάδων πίεσης. Αποφάσισαν να δώσουν προτεραιότητα στην αναμόρφωση των ωρολογίων προγραμμάτων δημιουργώντας θεματικές ενότητες και προσεγγίζοντας ολιστικά τα γνωστικά αντικείμενα. Εστίασαν στην κινητικότητα του μαθητικού δυναμικού μεταξύ διαφορετικών τύπων σχολείων στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε θέματα παιδαγωγικού χαρακτήρα, διδακτικών προσεγγίσεων και συμβουλευτικής, στην κοινωνική συνεργασία και στην εξατομικευμένη μαθησιακή διαδικασία.

Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού απολαμβάνει υψηλό βαθμό κοινωνικού κύρους ως αποτέλεσμα των επαγγελματικών προσόντων του (παιδαγωγικού, διδακτικού συμβουλευτικού χαρακτήρα), την συχνή επικοινωνία με τους γονείς και την τοπική κοινωνία. Ο Φινλανδός εκπαιδευτικός μπαίνει σε τάξεις των 10 ή των 15 μαθητών (υπάρχουν και οι τάξεις των 20 ή 25 ατόμων) συνεργάζεται με τους γονείς των μαθητών στο πλαίσιο συναντήσεων που ορίζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα και παρέχει υπηρεσίες συμβουλευτικής σε συγκεκριμένες ομάδες μαθητών. Κάθε εκπαιδευτικός εντάσσεται σε επιμέρους ομάδες εκπαιδευτικών που αναλαμβάνουν την αντιμετώπιση επιμέρους θεμάτων που αφορούν την λειτουργία των σχολικών μονάδων και την επικοινωνία τους με τη τοπική κοινωνία.

Ο σημαντικός αριθμός επαγγελματικών προσόντων του Φινλανδού εκπαιδευτικού – μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών, παρακολούθηση προγραμμάτων επιμόρφωσης για την διαχείριση συγγενών γνωστικών αντικείμενων και την παροχή συμβουλευτικού έργου – και η συχνή επικοινωνία με τους γονείς και την τοπική κοινωνία αποτελούν τις μεταβλητές της διαδικασίας αξιολόγησης του. Υπάρχει και η διοικητική αξιολόγηση που συνδέεται κυρίως με τις επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών οι οποίες θα πρέπει να προσαρμόζονται στην αποτελεσματική βελτίωση του εκπαιδευτικού τους έργου.

Στις συζητήσεις με εκπαιδευτικούς και μαθητές/τριες των τριών σχολείων (Γυμνασίου, Γενικού και Επαγγελματικού Λυκείου) μπορείς να εντοπίσεις το κλίμα που χαρακτηρίζει κατά κανόνα τις σχέσεις εκπαιδευτικών και μαθητικού δυναμικού, κατά την διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας εντός και εκτός τάξης. Συγκεκριμένα το ωρολόγιο πρόγραμμα περιλαμβάνει έναν ικανοποιητικό αριθμό θεματικών ενοτήτων που καλούνται οι μαθητές/τριες να επιλέξουν με σκοπό την απόκτηση και την ενδυνάμωση των γνωστικών, επικοινωνιακών και κοινωνικών δεξιοτήτων τους. Η ολιστική προσέγγιση των θεματικών ενοτήτων μέσω των διαθεματικών και διεπιστημονικών συνδέσεων (όπου είναι εφικτό) αποτελεί ένα από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του εκπαιδευτικού συστήματος όπως αυτά αποτυπώνονται στους διαγωνισμούς της PISA. Μία θεματική ενότητα δεν συνδέεται αποκλειστικά με ένα γνωστικό αντικείμενο άλλα με έννοιες που απαιτούν την διεπιστημονική προσέγγιση του.Η μετωπική διδασκαλία έχει αντικατασταθεί από την εργασία μέσω ομάδωνκαι την εξατομικευμένη μάθηση που προσαρμόζεται στους προσωπικούς στόχους κάθε μαθητή/τριας. Άλλωστε αυτό που ενδιαφέρει τους περισσότερους μαθητές/τριες είναι η απόκτηση του εθνικού απολυτήριου, δηλαδή δεξιοτήτων που θα τους επιτρέψουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις, στα δικαιώματα και στις ευθύνες που απορρέουν από την ιδιότητα τους ως πολίτες της Φινλανδικής Δημοκρατίας και της Ε.Ε.

Ένα μικρό ποσοστό επιλέγει την συμμετοχή του σε εξετάσεις για την εισαγωγή σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Κυκλοφορώντας στο εσωτερικό των σχολείων παρατηρείς παιδιά να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, tablets, smartphones ή να χαλαρώνουν σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Φαινόμενα αποκλίνουσας συμπεριφοράς που δημιουργούνται σε σχολικές μονάδες μεγάλου μεγέθους αντιμετωπίζονται μέσω των εθνικών προγραμμάτων που προσαρμόζονται στο σχολικό περιβάλλον του Φινλανδικού σχολείου (πρόγραμμα αντιμετώπισης σχολικού εκφοβισμού, πρόσθετη υποστήριξή των μαθητών/τριων που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες, προγράμματα συμβουλευτικής εντός του εκπαιδευτικού ωραρίου). Επίσης υπάρχει ο θεσμός των ιδιωτικών φροντιστηρίων τον οποίο επιλέγει ένας μικρός αριθμός μαθητών με σκοπό την εισαγωγή σε σχολές όπως η Νομική και Ιατρική του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι.

Συμπερασματικά οι προσλαμβάνουσες που έχουν παρουσιασθεί στις προηγούμενες παραγράφους αποτελούν την κουλτούρα οργάνωσης του Φινλανδικού σχολείου που αποτυπώνεται στις υποδομές, στην δημόσια χρηματοδότηση, στις αξίες και στις κοινωνικές συμπεριφορές. Μία κουλτούρα που άρχισε να διαμορφώνεται στην περίοδο της οικονομικής ύφεσης της Φινλανδικής οικονομίας και συνοψίζεται στις λέξεις κλειδιά: κοινωνική ευθύνη σε αντίθεση με την κοινωνική λογοδοσία, ομαδική εργασία με στόχο την εξατομικευμένη μάθηση, εκπαιδευτικοί-σύμβουλοι, ωρολόγια προγράμματα θεματικών ενοτήτων και όχι μαθημάτων, στην απομυθοποίηση των Τ.Π.Ε., στην ανατροφοδότηση, στην κοινωνική συνεργασία και στην αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού έργου σε αντιδιαστολή με την ατομική αξιολόγηση. Τα επιτεύγματα του συγκεκριμένου μοντέλου είναι ορατά σε διεθνείς διαγωνισμούς εντοπισμού του γλωσσικού, μαθηματικού, οικονομικού εγγραματισμού και στην οικονομική ανάπτυξη της Φινλανδικής κοινωνίας.

***

Στέφανος Συρμακέσης

Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων – Εκπαιδευτικός-Οικονομολόγος

Πηγή: huffingtonpost.gr

Ο συνδυασμός υπερτουρισμού και ανάγκης για ορθές περιβαλλοντικές πρακτικές ενισχύει μια ταξιδιωτική τάση που ήρθε για να μείνει.

Έστω ότι κανονίζω να πάω ένα εξωτικό ταξίδι στην Ταϊλάνδη. Επειδή ο προορισμός δεν μου είναι οικείος, αποφασίζω να μείνω σε ξενοδοχείο μεγάλης και γνωστής αλυσίδας. Στη λίστα με τις δραστηριότητες που θέλω να κάνω είναι να βυθίσω τα πόδια μου στην αμμουδιά της παραλίας Patong (πρώτη στην κατάταξη του tripadvisor, με αριθμό-ρεκόρ 15.674 κριτικών), να καταδυθώ σε έναν βυθό με κοραλλιογενείς υφάλους, να πάω βόλτα με ελέφαντα και να περάσω από την «αγορά των αγορών», Chatuchak Market, για φιλντισένια σουβενίρ.

Και ενώ η 16χρονη Γκρέτα Τούνμπεργκ από τη Σουηδία έχει μόλις διασχίσει τον Ατλαντικό με ένα ιστιοπλοϊκό με μηδενικές εκπομπές ρύπων για να παραστεί στη Σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα, στη Νέα Υόρκη, το δικό μου ταξίδι περιλαμβάνει πέντε «ηθικά ατοπήματα»:

• τα προϊόντα από ελεφαντόδοντο είναι παράνομο να βγουν από την Ταϊλάνδη και, εάν τα αγοράσω, στηρίζω το λαθρεμπόριο.
• Ο υπό εξαφάνιση ελέφαντας, για να με αφήσει να καβαλήσω την πλάτη του, σημαίνει ότι βασανίστηκε ως μωρό για να πειθαρχεί σε αυτό.
• Λόγω υπερβολικής θαλάσσιας κίνησης, η βουτιά (και το αντηλιακό μου λόγω των συστατικών του) θα επιβαρύνει το οικοσύστημα των κοραλλιογενών υφάλων.
• Η παραλία Patong είναι κορεσμένη και το τελευταίο που χρειάζεται είναι έναν ακόμα επισκέπτη.
• Επιλέγοντας να μείνω σε μια μεγάλη αλυσίδα, συνεισφέρω στην περαιτέρω συρρίκνωση του μικρομεσαίου ντόπιου ξενοδόχου.

Και εν τέλει, γιατί να πάω στην Ταϊλάνδη, που το 2018 υποδέχθηκε 38 εκατ. τουρίστες, οι οποίοι το 2019 αναμένεται να φτάσουν τα 41 εκατομμύρια;

Το κατά πόσον ηθικό είναι ένα ταξίδι είναι ένα τεράστιο, πολύπλοκο και, αν το προσεγγίσει κανείς σχολαστικά, άλυτο θέμα. Απολύτως ηθικό ταξίδι δεν υπάρχει. Υπάρχουν τρόποι έτσι ώστε ένα ταξίδι να ωφελήσει περισσότερο έναν προορισμό από ό,τι να τον βλάψει, επομένως το πρόσημο να είναι θετικό.

Για παράδειγμα, οποιαδήποτε τουριστική επιχείρηση χρησιμοποιεί άγρια ζώα ως διασκεδαστές (δελφίνια που κολυμπάνε με ανθρώπους σε πισίνες, τίγρεις που κάθονται να βγάλεις μαζί τους σέλφι) απορρίπτεται. Αφενός γιατί η θέση των άγριων ζώων είναι στη φύση, αφετέρου γιατί η ήρεμη, ελεγχόμενη συμπεριφορά τους συχνά οφείλεται στο ότι έχουν υποστεί κακοποίηση. Αντιθέτως, μπορείς να περάσεις από ένα καταφύγιο, για να δεις πώς ζει ένα άγριο ζώο στο φυσικό του περιβάλλον. Ή, ακόμα καλύτερα, να υποστηρίξεις ηθικά και οικονομικά ένα νοσοκομείο που περιθάλπει τραυματισμένα ζώα.

Αντίστοιχα, ουσιαστική βοήθεια στην τοπική οικονομία σημαίνει να αγοράζεις αυθεντικά προϊόντα. Τι νόημα έχει να προσπαθείς να στηρίξεις την παραδοσιακή υφαντική, αν οι ντόπιες υφάντρες έχουν παρατήσει τους αργαλειούς και στα τουριστικά μαγαζιά της περιοχής πουλάνε κινέζικα υφαντά μηχανής; Στις εκδρομές στην εξοχή ο κανόνας είναι ότι «δεν παίρνεις» (π.χ. κοχύλια από την παραλία) και «δεν αφήνεις» (σκουπίδια). Στα city breaks δίνεις προτεραιότητα στον Δαυίδ έναντι του Γολιάθ – στον ξενώνα, στο μικρό εστιατόριο και στο συνοικιακό μαγαζί για ψώνια, έναντι της μεγάλης αλυσίδας ή του εμπορικού κέντρου.

 

Ως ευσυνείδητος ταξιδιώτης έχεις τη δυνατότητα να δηλώσεις με πάρα πολλούς τρόπους με τι συμφωνείς και με τι διαφωνείς. Όπως έχει πει και ο συγγραφέας Suketu Mehta: «Μέσα σε κάθε τουρίστα κρύβεται ένας μικρός ρεπόρτερ». Που παρατηρεί, κρίνει, αναδεικνύει ή απορρίπτει.

Ο λόγος στους «ειδικούς»

Τρεις εκπρόσωποι ταξιδιωτικών πρακτορείων που λειτουργούν με άξονα τον αειφόρο τουρισμό (η Sally Guillaume του Undiscovered Μountains, η Saskia Griep από το Better Places και ο Justin Francis του Responsible Travel) μας απαντούν σε τρία ερωτήματα σχετικά με την ταξιδιωτική ηθική και τον ρόλο που διαδραματίζει στις επιλογές μας.

Πότε ένα ταξίδι είναι «ηθικό» και πότε «ανήθικο»; Ένα οικολογικό ταξίδι που πραγματοποιείται σε μια χώρα όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα τι από τα δύο είναι;

Εμείς δεν μιλάμε για «ηθικό», αλλά για «υπεύθυνο τουρισμό», ο οποίος συνεπάγεται ότι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους όλοι: κυβερνήσεις, tour operators, ξενοδόχοι, ντόπιοι και τουρίστες. Το σημαντικό είναι ο τουρισμός να ωφελεί τις τοπικές κοινωνίες. Το να παρακολουθούμε τις επιπτώσεις που έχει ο τουρισμός στα ανθρώπινα δικαιώματα είναι δύσκολο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι εφικτό να ταξιδεύεις υπεύθυνα σε προορισμούς με χαμηλό δείκτη ηθικής. Το θέμα είναι να συνεργάζεσαι με τους σωστούς ανθρώπους. Στα συμβόλαια με τους προμηθευτές μας συμπεριλαμβάνεται το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, παρότι είναι δύσκολο να ελέγξουμε πλήρως την κατάσταση, δεδομένου ότι δεν κάνουμε απευθείας τις προσλήψεις, τους ζητάμε να φτάσουν στο επίπεδο που ορίζει η Travelife (σ.σ. παρέχει πιστοποιήσεις αειφορίας σε τουριστικές επιχειρήσεις) μέσα σε δύο χρόνια. Μέχρι στιγμής, δεκαοκτώ από τους εξωτερικούς συνεργάτες μας έχουν πάρει πιστοποίηση Travelife. ~ΒΕΤΤΕR PLACES

Σε σχέση με δέκα χρόνια πριν θεωρείτε ότι το κοινό είναι πιο ευαισθητοποιημένο ως προς την ηθική διάσταση του ταξιδιού;

Σαφώς. Προκύπτει, για παράδειγμα, από το γεγονός ότι πολλοί ταξιδιώτες επιλέγουν να μετακινηθούν με τρένο, ακόμα κι αν κοστίζει περισσότερο, αλλά και από τη συμπεριφορά τους στη διάρκεια του ταξιδιού. Εκπλήσσονται ευχάριστα και σχολιάζουν το γεγονός ότι κάνουμε μπάρμπεκιου με επαναχρησιμοποιούμενα ποτήρια και μαχαιροπίρουνα. Δέκα χρόνια πριν, δεν θα το είχαν προσέξει καν! Προοδευτικά οι άνθρωποι θα ταξιδεύουν λιγότερο ξοδεύοντας περισσότερο, μειώνοντας έτσι το αποτύπωμά τους και επενδύοντας στον προορισμό. – Undiscovered Μountains

Ένα οικογενειακό ταξίδι μπορεί να περιλαμβάνει επίσκεψη σε εθνικούς δρυμούς και εύκολες πεζοπορίες.

Ποιο είναι το πιο «ηθικό» ταξίδι που προσφέρετε;

• Η ιχνηλάτηση λύκων. Με βάση ένα απομονωμένο ορεινό καταφύγιο των Άλπεων που δεν έχει ρεύμα, οι επισκέπτες μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τα ίχνη λύκων που έχουν περάσει από το σημείο, καθοδηγούμενοι από έναν ντόπιο ξεναγό. Μέσα από αυτή την εκδρομή έρχονται σε επαφή με τις διαφορετικές πτυχές ενός αμφιλεγόμενου θέματος και ακούν τα επιχειρήματα όλων: αγροτών, κυνηγών, κατοίκων χωριών της περιοχής, οικολόγων. Το γεγονός ότι χώρος διαμονής είναι ένα καταφύγιο που προσφέρει τα απολύτως απαραίτητα τους βοηθάει να κάνουν καλύτερη διαχείριση και να συνειδητοποιήσουν ότι η ύπαρξη πόρων δεν είναι κάτι δεδομένο. ~Undiscovered Μountains

• Για κάθε προορισμό σχεδιάζουμε ένα ταξίδι που να έχει όσο γίνεται πιο θετικό αντίκτυπο και όσο λιγότερο αρνητικό. Τα κριτήριά μας, μεταξύ άλλων, είναι να αποφεύγουμε τις εσωτερικές πτήσεις, να μένουμε και να δειπνούμε με οικογένειες ντόπιων, να χρησιμοποιούμε τη δημόσια συγκοινωνία, να πεζοπορούμε, να ποδηλατούμε, να επισκεπτόμαστε εθνικούς δρυμούς και να καθόμαστε τουλάχιστον τρεις εβδομάδες, ακολουθώντας τη λογική του slow travel, που λέει: ταξίδεψε λιγότερο, βίωσε περισσότερα. ~ΒΕΤΤΕR PLACES

• Η απάντηση είναι δύσκολη, αφού κάθε προορισμός έχει διαφορετικές ανάγκες. Στην Υποσαχάρια Αφρική η ανάγκη εξοικονόμησης νερού είναι τεράστια, σε αντίθεση με την Ιρλανδία ή τη Σκανδιναβία, όπου υπάρχουν άλλα θέματα με τα οποία πρέπει να ασχοληθείς. Γι’ αυτόν τον λόγο αξιολογούμε κάθε ταξίδι διαφορετικά, για να διασφαλίσουμε ότι καλύπτονται οι ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και η προστασία του περιβάλλοντος. ~Responsible Travel

_______________________

Πηγή: kathimerini.gr

1. Στο σκάκι, κάθε κίνηση έχει έναν σκοπό. Η ζωή προφανώς δεν μπορεί να αποτελείται από έναν αδιάκοπο υπολογισμό, ούτε θα πρέπει να θέλουμε να τη ζήσουμε με αυτό τον τρόπο· αλλά υπάρχουν φορές που χρειάζεται να συμβαδίσουμε τις πράξεις μας με μια προκαθορισμένη στρατηγική, αντί για μια παρορμητική, αυθόρμητη κίνηση.

2. Παίξτε για το αβαντάζ, το πλεονέκτημα. Αν το έχετε ήδη, κρατήστε το. Αν δεν το έχετε, αδράξτε το.

3. Όλοι παίζουμε σε ένα παιχνίδι. Ορισμένες φορές είναι φιλικό, συχνά σοβαρότερο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουν όλοι ότι παίζουν- ακόμα και αφού έχουν κάνει την κίνησή τους.

4. Πάρτε την πρωτοβουλία. Αν περιμένετε κάποιος άλλος να πάρει την απόφαση για εσάς, θα το κάνει… αλλά πιθανώς να μην σας αρέσει καθόλου.

5. Μάθετε να εντοπίζετε τα μοτίβα. Συχνά υφίστανται ξεκάθαρα καθορισμένες γραμμές επιτυχίας που λειτουργούν. Μάθετε να τις αντιλαμβάνεστε όταν επαναλαμβάνονται και εκμεταλλευτείτε τις.

6. Μην κολλάτε σε μια συνταγή. Λίγη δημιουργική σκέψη και ευρηματικότητα θα σας φτάνουν σε νέα ύψη.

7. Συχνά απορροφούμαστε τόσο πολύ από τα δικά μας παιχνίδια και τις μηχανορραφίες, που αγνοούμε τι συμβαίνει γύρω μας. Προσέξτε τις απειλές που υπάρχουν και μείνετε σε εγρήγορση για ευκαιρίες.

8. Απλοποιήστε τα πράγματα.

9. Αν συνεχώς παίζετε σε ασφαλές, αρχάριο επίπεδο, δεν πρόκειται να βελτιωθείτε ποτέ- κυνηγήστε τις δύσκολες προκλήσεις και ακόμα κι αν χάσετε, θα έχετε σίγουρα μάθει κάτι καινούριο.

10. Σίγουρα θα χάσετε πιόνια στην πορεία του παιχνιδιού. Προσπαθήστε απλά να ελαχιστοποιήσετε τις απώλειές σας και προχωρήστε.

11.Παίξτε εστιάζοντας στο ταμπλό, όχι στον παίκτη. Οι κινήσεις σας δεν πρέπει να στοχεύουν στους ίδιους τους ανθρώπους, αλλά σε αυτά που λένε και κάνουν. Υπάρχει διαφορά.

12. Ορισμένες φορές, μένουμε κολλημένοι σε μια κατάσταση, γνωστή ως zugzwang στο σκάκι: όποια κίνηση κι αν κάνουμε, δεν είναι ικανοποιητική. Η ίδια κατάσταση ισχύει και στη ζωή. Αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε στάσιμοι εξαιτίας αυτής.

13. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ικανοποιητικό από μια νέα ανακάλυψη για επίθεση: η προσποίηση επίθεσης σε έναν στόχο, ενώ τελικά έχουμε κάποιον άλλο στο νου μας. Μάθετε να παίζετε και ζήστε λιγότερο φανερά και σε περισσότερα επίπεδα. Αυτό σας κάνει λιγότερο προβλέψιμους και πιο ενδιαφέροντες.

14. Να είστε προετοιμασμένοι να θυσιάσετε πιόνια για μια θέση. Ορισμένες φορές, ακόμα και η θυσία των σπουδαιότερων πιονιών μπορεί να σας ανταμείψει με μια σημαντικότατη θέση στο μέλλον.

15. Αν ξοδεύετε το χρόνο σας, κυνηγώντας λιγότερο σημαντικά πιόνια, ο εχθρός σας μπορεί να σας ξαφνιάσει νικώντας σας, καθώς εκείνος θα νοιάζεται λιγότερο για τις μικρές νίκες και περισσότερο για το τέλος του πολέμου.

16.Μια απειλή αντιμετωπίζεται καλύτερα με μια κίνηση που βελτιώνει τη θέση σας. Μην παγιδεύεστε σε απρόσεκτες ανταλλαγές και πιόνια πάνω στο θυμό σας. Ορισμένες φορές, η λύση είναι πιο απλή και εγκεφαλική.

17. Δεν χρειάζεται να είστε ένας ύπουλος παίκτης… αλλά απλά να είστε καλύτερος.

18. Όλοι κάνουμε λάθη. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να τα παρατάμε και να φεύγουμε. Πολλές φορές, αν και πιστεύετε ότι δεν υπάρχει λύση μετά από ένα άσχημο λάθος, υπάρχει πάντα ένα σωσίβιο για ώρα ανάγκης.

19. Όταν κάποιος κάνει μια κίνηση που δεν μπορείτε να κατανοήσετε, μην χάνετε περισσότερο χρόνο προσπαθώντας να την αποκωδικοποιήσετε. Γιατί πολύ απλά, οι άνθρωποι ορισμένες φορές κάνουν απλά ανόητες κινήσεις- και δεν υπάρχει τίποτε άλλο κρυμμένο εκεί.

20. Να έχετε ένα σχέδιο Β. Και ένα σχέδιο Γ. Αν κανένα από αυτά δε λειτουργήσει, είστε μάλλον καταδικασμένοι.

21.Παίξτε με μετριοφροσύνη. Μην κρατιέστε συνεχώς πίσω, αλλά και μην ανοίγεστε πολύ νωρίς. Η κατάλληλη ευκαιρία θα έρθει.

22. Τα πώς ξεκινάτε ένα παιχνίδι καθορίζει και το πώς το τελειώνετε. Παίξτε σοφά.

23. Αν μια ευκαιρία παρουσιαστεί, αδράξτε τη αμέσως.

24. Μην πανικοβάλλεστε και μην απογοητεύεστε. Όταν ένα σημαντικό πιόνι έχει κολλήσει κάπου πίσω από κάτι επουσιώδες, προσπαθήστε όσο περισσότερο μπορείτε να το βάλετε πάλι πίσω στο παιχνίδι.

25. Στο τελικό στάδιο, επιτεθείτε στον Βασιλιά, εστιάζοντας την προσοχή σας στους πιθανούς τρόπους διαφυγής του. Ακόμα και στις τελευταίες κινήσεις πριν τη νίκη, εκτιμήστε τι θα μπορούσε να πάει στραβά και σχεδιάστε ανάλογα.

26.Να είστε ευέλικτοι. Τα πράγματα σπάνια πάνε έτσι όπως τα έχετε ακριβώς σχεδιάσει- προσαρμοστείτε και συνεχίστε.

27. Αν νιώθετε περιορισμένοι, προσπαθήστε να απελευθερωθείτε.

28. Όπου είναι δυνατό, ανταλλάξτε κατώτερες θέσεις και πιόνια με καλύτερα.

29. Τα μικρά αυτά πιόνια είναι με το μέρος σας. Φροντίστε τα.

30. Συσσωρεύστε μικρά πλεονεκτήματα, που αργότερα θα λειτουργήσουν υπέρ σας.

31. Δεν υπάρχουν προκαθορισμένα αποτελέσματα στη ζωή και στο σκάκι.

32. Αγνοήστε τις ανούσιες, ασήμαντες απειλές. Αλλά αντιμετωπίστε τις επικίνδυνες άμεσα.

33. Ποτέ μην αναπαύεστε στις δάφνες σας. Να σκέφτεστε συνέχεια, να αναζητάτε νέες ευκαιρίες και να προσπαθείτε να παράγετε νέες ιδέες.

34. Μην εντυπωσιάζεστε και παρασύρεστε από τα μεγάλα λόγια ή τους τίτλους.

35. Μείνετε ήρεμοι και κινηθείτε με αργά βήματα.

36. Αντικαταστήστε τη σοφή σκέψη με τη δράση.

37. Αν χάσετε, κάντε το με αξιοπρέπεια και προσπαθήστε να πάρετε από την ήττα σας τουλάχιστον ένα μάθημα.

38. Μερικές φορές, η ισοπαλία είναι το ίδιο καλή με την νίκη. Και πάντα καλύτερη από μια ήττα βέβαια.

39. Αφήστε ανοιχτές επιλογές και να έχετε πάντα ένα σχέδιο διαφυγής.

40. Εκπλήξτε και εντυπωσιάστε τους άλλους με αντισυμβατικές κινήσεις. Η δημιουργικότητα έχει πάντα έναν σκοπό- γι’ αυτό και οι τρελές και απροσδόκητες μερικές φορές πράξεις, απλά για διασκέδαση, έχουν τη δική τους αξία. Σπάστε τους κανόνες, μόνο αν είναι για καλό σκοπό.

41. Εκτιμήστε τη θέση σας με ειλικρίνεια. Αν είναι άσχημη, κάντε κάτι γι’ αυτό, αν είναι καλή, απολαύστε τη, αλλά προσπαθήστε και να καταφέρετε κάτι καλύτερο.

42. Μην παρασύρεστε από περισπασμούς.

43. Περιορίστε πρώτα τις επιλογές σας και ύστερα αποφασίστε. Πάρτε τον χρόνο σας, αλλά εμμείνετε σε ένα σχέδιο δράσης.

44. Μερικές φορές χρειάζεται να θυσιάσουμε κάτι , ώστε να επιτύχουμε την πρόοδο και την εξέλιξη.

45. Πάντα να λαμβάνετε υπόψη σας όλο το ταμπλό, πριν αποφασίσετε την επόμενη κίνησή σας.

46. Συνδέστε τα πιόνια σας έξυπνα. Συνεργασία και αμοιβαία βοήθεια αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της επιτυχίας.

47. Κοιτάξτε πέρα από το προφανές.

48. Απολαύστε το παιχνίδι!

49. Το βαθύ και ουσιώδες είναι πάντα καλύτερο από το επιφανειακά όμορφο.

50. Αν όλα τα υπόλοιπα αποτύχουν… υποκριθείτε.

_______________________

Πηγή: enallaktikidrasi.com , seanhamptoncole.wordpress.com

Αντί να αποφεύγετε να μιλάτε για τις προτιμήσεις σας και να προσπαθείτε υπερβολικά να διαμορφώσετε μία εικόνα προς τους άλλους έτσι ώστε να μην σας κρίνουν, μπορείτε αντί αυτού να προσπαθήσετε να αποδεχτείτε αυτή τη διαδικασία.

Αντί να προσπαθούμε να είμαστε αρεστοί σε όλους, κάτι που δεν γίνεται, μπορούμε να κατανοήσουμε τι σημαίνει η κρίση των άλλων για εμάς.

Οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ηλικίας, καταβάλουν αυτοκαταστροφικές προσπάθειες για να ξεφύγουν από τις αρνητικές κρίσεις των άλλων: αποφεύγουν να λένε αυτό που θέλουν να πουν, δεν εκφράζουν τη γνώμη τους σε μία σχολική τάξη ή σε μία εργασιακή συνάντηση, αποφεύγουν να λένε στο σύντροφό τους τις αληθινές επιθυμίες τους, δεν ζητούν αύξηση κ.α. Αυτός ο φόβος της κρίσης από τους άλλους, συνδέεται με την επιθυμία μας να είμαστε αρεστοί σε όλους, ανά πάσα στιγμή. Όμως επειδή αυτό είναι αδύνατο, παίζουμε ένα χαμένο παιχνίδι που μας κρατά μακριά από το να βιώσουμε και να εκφράσουμε ανεπιφύλακτα τον αληθινό εαυτό μας.

Ας κάνουμε ένα βήμα πίσω και ας το παραδεχτούμε: οι άνθρωποι πάντα θα κρίνουν τους άλλους με καλές, κακές, συμπαθητικές, αντιπαθητικές ή ενδιάμεσες εντυπώσεις και καθώς νέες πληροφορίες έρχονται συνέχεια στο φως, το ανθρώπινο μυαλό τις επανεκτιμά: Είναι μια συνεχής διαδικασία. Αντί να αποφεύγετε να μιλάτε για τις προτιμήσεις σας και να προσπαθείτε υπερβολικά να διαμορφώσετε μία εικόνα προς τους άλλους έτσι ώστε να μην σας κρίνουν, μπορείτε αντί αυτού να προσπαθήσετε να αποδεχτείτε αυτή τη διαδικασία.

Παρακάτω θα βρείτε τέσσερις κατευθύνσεις για να σταματήσετε να ζείτε με το φόβο της κρίσης:

1. Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα

Η πραγματικότητα είναι ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει περιορισμένα αποθεματικά δεδομένα. Παρ’ όλο που μπορεί να κάνει κρίσεις, αυτές δεν είναι αρκετά σημαντικές για να κερδίσουν μια θέση στις τράπεζες της μνήμης μας για πάντα. Έτσι, όταν κάποιος σας κρίνει, οι πιθανότητες είναι ότι λίγες ώρες ή ημέρες αργότερα, η εν λόγω κρίση θα έχει απομακρυνθεί από τη συνειδητή επίγνωση του. Κατανοούμε τους ανθρώπους όχι για τα μικρά λάθη ή τις αποτυχίες που παρατηρούμε, αλλά δημιουργώντας ένα νοητικό σχήμα βασισμένο στα σημαντικά πράγματα που κάνουν και λένε, στους τρόπους αλληλεπίδρασης με εμάς και στο πώς μας κάνουν να νιώθουμε με την πάροδο του χρόνου.

2. Η κρίση είναι αναπόφευκτη

Σταματήστε να προσπαθείτε να ελέγξετε τις κρίσεις των άλλων. Έχει γίνει συνήθεια των καιρών να απαιτούμε από τους άλλους να μην μας κρίνουν. Σκεφτείτε διάφορους τίτλους που διαβάζετε ή φράσεις που ακούτε όπως: «Μην Κρίνετε» και «Εδώ που είμαστε, δεν κρίνουμε τους άλλους». Τίποτα από αυτά δεν βοηθά πραγματικά: Δεν μπορείτε να ελέγξετε τι σκέφτονται οι άλλοι. Ίσως να μην εκφράσουν την κρίση τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να σταματήσουν μια φυσιολογική διαδικασία του εγκεφάλου. Αντιθέτως, προσπαθείστε να εξηγήσετε τι αισθάνεστε έτσι ώστε εκείνοι στους οποίους ανοίγεστε, να σας κατανοήσουν και να έρθουν στη θέση σας. Η συμπόνια διαλύει το άγχος της επίκρισης. Όταν είναι παρούσα, οι κρίσεις χάνουν τη σημασία τους, επειδή οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν τι νιώθουν οι άλλοι απέναντί τους.

3. Αφήστε τους να κρίνουν

Μπορεί να είναι απελευθερωτικό σε μια οικεία σχέση να επιτρέπετε τις κρίσεις. Αντί να εμποδίζετε τον εαυτό σας από το να είναι ανοικτός ή ευάλωτος ή να μοιράζεται κάτι αρνητικό αλλά σημαντικό, κάντε το έτσι κι αλλιώς. Αν παρατηρήσετε τον εαυτό σας να κρύβεται πίσω από το φόβο της κρίσης, αναρωτηθείτε αρχικά: «Τι φοβάμαι στην κρίση των άλλων όταν φανερώσω τα συναισθήματά μου;»και «Τι είναι αυτό φοβάμαι ότι θα συμβεί αν κάνουν αυτή τη συγκεκριμένη κρίση για μένα;».
Μόλις εντοπίσετε το φόβο, προσπαθήστε να καθησυχάσετε τον εαυτό σας ή να βρείτε έναν τρόπο που θα μπορούσατε να διαχειριστείτε το φόβο, αν εμφανιστεί. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι οι στενές και φιλικές σχέσεις εμβαθύνονται όταν οι ανθρώποι ρισκάρουν και κριτικάρουν. Αν αυτό το άνοιγμα δεν συμβεί, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχετε κάνει κάτι λάθος, αλλά αυτό μπορεί να σημαίνει ότι το πρόσωπο με το οποίο προσπαθείτε να συνδεθείτε δεν έχει τη δυνατότητα για μια συναισθηματικά οικεία σχέση.

4. Παρατηρήστε τις δικές σας κρίσεις

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να νοιάζεστε λιγότερο για τις κρίσεις των άλλων από το να κρίνετε λιγότερο τον εαυτό σας και τους άλλους. Φυσικά η κρίση είναι αναπόφευκτη, αλλά προσπαθήστε να παρατηρήσετε τη γλώσσα που χρησιμοποιείτε στο μυαλό σας για τους ανθρώπους και τα γεγονότα στη ζωή σας. Αλλάξτε την εστίαση των αποφάσεων σας: Αντί να πείτε «αυτή είναι χάλια» ή «αυτός είναι ένας χαμένος», ρωτήστε τον εαυτό σας τι συναισθήματα σας προκαλεί αυτός ο άνθρωπος και θέλετε να αποφύγετε ή να γνωρίσετε στο μέλλον. Για παράδειγμα, «Ποτέ δεν εκπληρώνει τις δεσμεύσεις της απέναντί μου» ή «Εκείνος μου λέει ότι προσπαθεί, αλλά πάντα καταλήγω απογοητευμένος». Απομακρυνθείτε από τους απλούς χαρακτηρισμούς (π.χ. καλός/κακός) των άλλων στη ζωή σας και αντικαταστήστε τους με εκείνους που είναι υγιείς ή όχι για εσάς.
_______________________

Πηγή: psychologytoday.com , fylikanea.gr